57. SZUKAĆ PRAWDY

2.1.1977 r.

Jezus: Pisz, synu. Poznać prawdę, to jest o wiele więcej niż znaleźć wielki skarb. Człowiek w swej głupocie, zrodzonej z pychy, nie wie o tym wszystkim, dlatego nie szuka prawdy, a nie szukając nie może jej znaleźć. Są ludzie, którzy szukają jej, ale nie w duchu koniecznej pokory, bez której każdy wysiłek jest próżny i bezskuteczny.

Powtarzam jeszcze raz, że nawet ci, którzy byli przeze Mnie przeznaczeni, by stad się światłem świata, solą ziemi i zaczynem fermentu, dla braku pokory zaciemnili swe umysły i serca tak straszliwie, że nie tylko nie widzą, lecz jeszcze nie rozumieją tych prawd i rzeczywistości duchowych, które winni jasno widzieć, gorliwie nimi żyd i przekazywać innym.

Dla tej zawinionej ciemności przyszedł na Mój Kościół straszny kryzys wiary i moralności. Jest to przyczyną licznych błędów i herezji, jak nigdy dotąd. Jest najbardziej paradoksalne to, że szuka się na zewnątrz przyczyny tego kryzysu, oczywiście bez powodzenia. Nie widzą zła, które gnębi. Gdyby poznano, co pycha zakrywa, kapłani byliby na pewno zdumieni. Oto dusze pokorne, proste i ukryte, które nie otrzymały święceń kapłańskich, widzą jasno prawdy objawione, pojmują ich wartość i cierpią nad tym co pycha i ambicje zdziałały i działają w Moim Ciele Mistycznym.