Kr贸likowska Rodzina;m艂odzie偶owe podkultury辸iacyjne

"Rodzina i system spo艂eczny"

1.Rodzina jako sfera "racjonalnego wyboru": Podstawowe za艂o偶enia:

1.1 Indywidualzim

Obiektem teoretyzowania i opisu s膮 jednostki, ich indywidualne decyzje i strategie post臋powania.1)Rodzin臋 buduj膮jednostki, podejmuj膮c dezyzje ma艂偶e艅skie, prokreacyjne, dotycz膮ce rozwi膮zania rodziny. 2)Jednostki buduj膮ce rodzin臋 nie musz膮 mie wsp贸lnych interes贸w i cel贸w.

1.2 Strategie formowania rodziny

Za艂o偶enie rodziny wymaga znalezienia i wyboru partnera, uzyskanie jego zgody, okre艣lenie momentu optymalnego momentu dla zawarcia zwi膮zku, decyzje co do momentu urodzenia, liczby i wychowania dzieci, odst臋pu m. narodzinami, przyj臋cie opcji w sferze "pokrewie艅stwa" i "powinowactwa". Rodzina jest funkcj膮 szeregu decyzji podejmowanych przez m臋偶czyzn, kobiety, rodzic贸w, dzieci, krewnych z obu stron, starsze i m艂odsze generacje.

1.3 Strategiczne konflikty

-problemy reprodukcji biologicznej, ma wymiar ekonomiczny-problem reprodukcji zasob贸w ekonomicznych, nak艂ady.

-problem dziedziczenia, posagu i op艂aty za 偶on臋, mezalians贸w i alians贸w rodzinnych- problemy o charakterze konfliktogennym(jednostki maj膮 r贸偶ne interesy)

1.4 Rachunek koszt贸w i korzy艣c: kalkulacja ekonomiczna

Zachowania "rodzinne" podejmowane w sytuacji ograniczonej ilo艣ci zasob贸w, te decyzje poci膮gaj膮 za sob膮 konsekwencje; Analiza ekonomiczna, wyliczaj膮c koszt/korzy艣c za艂o偶enia ma艂偶e艅stwa, jako艣ci dziecka, koszt "odk艂adania" posiadania potomstwa i strategii "gwa艂townego wzrostu rodziny".

1.5 Konkurencja

Jednostka nie jest niezale偶na od decyzji innych os贸b:

-"inni" wywieraj膮 presj臋 na decyzje jednostki

-to co robi jednostka ma konsekwencje dla innych

-podejmuj膮c dzia艂ania nale偶y wej艣c w kooperacje z innymi lub "zdezerterowac"

-dzia艂amy w sytuacji konkurencji z innymi

1.6 Od "rodziny" do cyklu 偶ycia rodzinnego:analiza procesualna

Rodzina-konstelacja dzia艂aj膮cych jednostek, ich preferencje, interesy, mo偶liwo艣ci dzia艂ania zieniaj膮 si臋 w czasie. Wiek wyznacza ich sytuacje w procesie reprodukcji.

Cykl rozwoju rodziny: (dynamiczny proces, stanowi膮cy funkcje proces贸w reprodukcji)

-pojawia sie para jednostek, decyzja o zawarciu zwi膮zku;- rodz膮 si臋 i dorastaj膮 dzieci;-dzieci odchodz膮 z domu; -rodzina si臋 kurczy do pocz膮tkowego stanu pary ma艂偶e艅skiej;-艣mierc; w mi臋dzyczasie daja pocz膮tek nowym rodzinom.

1.7 Mikro- i makroskala

Zjawiska makroskali stanowi膮 efekt kumulacji indywidualnych decyzji. Dzietno艣c jest zbiorczym efektem indywidualnie podejmowanych decyzji co do posiadania dzieci.

"Robotniczy model"-strategia dystrybucji biedy-nadwy偶ka si艂y roboczej;

"europejski wz贸r ma艂偶e艅stwa"-tendencje do odraczania ma艂偶e艅stw i zwi臋kszenie proporcji os贸b bez偶ennych;

Zmienne strategie formowania rodziny wp艂ywaj膮 na przemiany w skali makro. na industrializacjei urbanizacj臋. Rodzina-aktywny aktor proces贸w przemian spo艂ecznych.

1.8 Stabilno艣c i zmiana

To zr贸wnowa偶enie uk艂adu, na kt贸re oddzia艂uj膮 sprzeczne presje. Je艣li ma si臋 dzieci zbyt wcze艣nie, obi偶a to status materialny rodziny, mo偶liwo艣ci inwestowania w nie; je艣li ma si臋 je za p贸藕no, maleje szansa inwestowania we wnuki- u偶yeczno艣c dynastyczna dzieci.

Dzi艣 rodzine traktuje sie jako funkcje indywidualnych strategii rozwi膮zywania dylemat贸w reprodukcji- oddaj膮 racjonalno艣c ekonomiczn膮 i spo艂eczn膮 podejmuj膮cych dzia艂ania aktor贸w; Aspekt ekonomiczny-dziedzczenie i zapewnienie 艣rodk贸w na kryzysowe momenty cyklu rodzinnego. Wymiar spo艂eczny-konkurowanie na rynku ma艂偶e艅skim, konkurecja dziecmi, wnukami na rynku awansu spo艂. i zapewnienia pozycji spo艂.

2.Historia i wsp贸艂czesno艣c rodziny: przyk艂ady zastosowania "analizy strategicznej"

2.1 Strategiczny model analizy rodziny

-Dylematy ekonomiczne-problem alokacji ograniczonych zasob贸w w czasie(co艣 przeznaczyc dla siebie, dla partnera, dla dzieci, na wi臋zi kooperatywne w sferze publicznej)

-Dylematy spo艂eczne-odnosz膮 si臋 do struktury spo艂: wyznaczaj膮 strategie doboru ma艂偶e艅skiego, budowy sieci pokrewie艅stwa i powinowactwa, dziedziczenia i wydziedziczenia.

-Dylematy demograficzne-ile miec dzieci, kiedy, w jakich odst臋pac czasu.

Rodzina-funkcj膮 "mikroracjonalno艣ci reprodukcyjnej": 1-stanowi efekt strategii rozwi膮zywania dylemat贸w reprodukcji; 2-dostarcza zestawu norm i obligacji wi膮偶膮cych aktor贸w cyklu reprodukcyjnego; stabilizuje dost臋p do zasob贸w i 艂agodzi momenty kryzysowe; prodkuje dzieci.

2.2 Dwie podst. strategie reprodukcyjne: rodzina tradycyjna i nowoczesna

R. tradycyjna-silnie rozbudowane f-cje ekonomiczne(produkcja), spo艂ecz(nenepotyzm) i polityczne(despotyzm). To "wsp贸lnota reprodukcyjna", podporz膮dkowuj膮ca sobie interesy swych cz艂onk贸w.

Ma艂a, nuklearna rodzina nowoczesna o zredukowanych funkcjach. Jednostka mo偶e rozwi膮zywac dylematy reprodukcji samotnie, posi艂kuj膮c si臋 sfer膮 publiczn膮, wyzwolona spod presji rodzinnych.

Niedow艂ad sfery publicznej powoduje powr贸t do strategii tradycyjnych,rozbudowanie afiliacji rodzinnych.

Mikrosocjalno艣c reprodukcyjna:

-"zag臋szczenie"urodzin dzieci w kr贸tkim czasie-szybki powr贸t kobiety do pracy,1 moment kryzysowy;

-"Wyrzucenie" mlodych ludzi nieobci膮偶onych w艂asn膮 rodzin膮-pozwala "zakumulowac zasoby" zabezp. w艂asn膮 reprodukcj臋.

-Obni偶enie wieku zawierania ma艂偶e艅stw-efekt szybkiego rozpadu rodzin urodzenia,przestaj膮 "przetrzymywac" dzieci. Zag臋szczaj膮c urodziny, po wypchni臋ciu dzieci z domu ma kilkana艣cie lat prosperity,pozwalaj膮c zabezpieczyc ekonomicznie okres starosci.

2.3 Rodzina przysz艂o艣ci: przyk艂adowe modele

-strategie "elitarne" formowania rodziny przez klasy rz膮dz膮ce, dzia艂aj膮ce pod siln膮 presj膮 zasad dziedziczenia i tendencji do powi臋kszania maj膮tku, do zachowania pozycji spo艂ecznej.

-strategie "mieszcza艅skie" d膮偶enie do odraczania ma艂偶e艅stwa i ograniczenia lb dzieci, pozwala艂o zmaksymalizowac akumulacj臋 kapita艂u materialnego(praca) i ludzkiego(wiedza)

-strategie "ch艂opskie"-tendencje do akumulacji zasob贸w i niech臋c do ich rozdrabniania, p贸藕niejsze ma艂偶e艅stwa, silna presja na endogami臋. Ceniono wi臋ksz膮 lb dzieci:du偶a lb r膮k do pracy. Biednijsi ch艂opi zak艂adali wcze艣niej rodziny, bo nie mi臋li czego dziedziczyc, szybciej osi膮gali niezale偶no艣c ekonomiczn膮.

-strategie "proletariackie"-wczesne ma艂偶e艅stwa, du偶a lb dzieci.

2.4 Rodzina wsp贸艂czesna: podst problemy

-偶ycie samotnie( wtym wychowanie samotnie dziecka)

-nie legalizacja zwi膮zk贸w

-nie posiadanie potomstwa

-odsuwa si臋 w czasie moment zawarcia zwi膮zku i urodzenia dzieci

-ogranicza si臋 liczb臋 potomk贸w

-odst臋py mi臋dzy narodzinami si臋 wyd艂u偶aj膮

"Si艂a" polskiej rodziny wyja艣niona s艂abo艣ci膮 przestrzeni publicznej(Georg Duby): przestrze艅 publiczna za艂amuje si臋->rodzina ro艣nie w si艂臋;

3.Rodzina Polska: Implikacje teoretyczne i badawcze modele strategiczne

3.1 Reprodukcja i gospodarka niedoboru

W socjalizmie planista poprzez oddzia艂ywania na ceny mia艂 mo偶liwosci wp艂ywu na dystrybucj臋 dochod贸w domowych.
Redukcja marginesu swobody gospodarstw w zakresie zarabiania i wydawania pieni臋dzy. Upa艅stwowienie all struktur instytucjonalnych, gosp. domowe bezpo艣r. powi膮zane z pa艅stwem. Przerzucenie na rodzine koszt贸w reprodukcji i rodzinna stabilizacja zasob贸w.

3.2 Reprodukcja i "znoszenie" struktury spo艂ecznej

Jednostka podejmowa艂a wysi艂ek reprodukcyjny w sytuacji braku elastyczno艣ci ekonom, nieoznaczono艣ci informacyjnej; D膮偶enie do utrzymania statusu spo艂ecznego; wykszta艂cenie-podstwa spo艂 strategii reprodukcji.

1.Wp艂yw struktury spo艂 przez zr贸偶nicowanie zawodowe na dob贸r ma艂偶e艅ski; Progi endogemiczne stanowi艂y podzi艂a艂y na prace fizyczne i umys艂owe, wymagaj膮ce wykszta艂cenia.

2.Tendencje do obony stylu konsumpcji: nadmierny wysi艂ek wk艂adany w "samoprezentacj臋"

3.Procesy dziedziczenia pozycji spo艂 w aspekcie wykszta艂cenia.

3.3 Reprodukcja i socjalistyczne welfare state

Masowe otwarcie rynku pracy dla kobiet i specyficzny tym wspomagania rodzin mia艂 wp艂yw na reprodukcj臋. Niedostatek infrastruktury wspomagaj膮cej rodzin臋, polityka spo艂eczna uprzywilejowa艂a rodziny wielodzietne, rozbite, patologiczne.

Przydzia艂 mieszka艅 , miejsca w 偶艂obkach, wczasy, msc w domach opieki spo艂 uzale偶niony od "ci臋偶kiej sytuacji". Skutki:obni偶enie koszt贸w "produkcji" dzieci niskiej jako艣ci, podniesienie koszt贸w wysokiej jako艣ci. Ci臋偶ar posiadania wielu dzieci przerzucony na pa艅stwo.

Efekty polityki "wspierania rodziny":

1.uniemo偶liwienie realizacji modelu rodziny. niska motywacja pracy wp艂yn臋艂a negatywnie na dynamik臋 gospodarcz膮.

2.Ograniczenie p艂odno艣ci nie przynios艂o zysk贸w strategicznych-nast膮pi艂a eksplozja demograficzna;

3.4 "Familizacja" reprodukcji w socjalizmie

Niwydolna ekonomicznie sfera publiczna nie pozwala艂a zabezpieczyc kryzysowych moment贸w reprodukcji, niwydolna spo艂ecznie. Ograniczone 艣rodki, trudna alokacja w r贸偶ne sfery, trzeba by艂o wybiera w kogo inwestow-dzieci czy siebie, partnera.

Rodzina we w艂asnym zakresie musia艂a rozwi膮zac problemy stabilizacji zasob贸w i kooperacji, przekszta艂ci艂a si臋 w strategiczn膮 jednostk臋 spo艂eczn膮.

4. Strategie reprodukcji a charakter Polskiej Rodziny

"Funkcjonalizacja" rodziny na potrzeby reprodukcji.

1.Poszerzenie sfery obligacji w zakresie kooperacji "krewniaczej". "Samopomoc rodzinna" w formie pomocy materialnej i "w naturze". Dobrem sa krewni za granic膮, 艣ci膮ganie rodziny do miasta.

2.Poszerzanie samej rodziny wymuszone przez sytuacje mieszkaniow膮-pojawienie si臋 rodziny wielopokoleniowej.

3.Wyd艂u偶a si臋 okres zale偶no艣ci m艂odego pokolenia. M艂oda rodzina nie jest w stanie sma si臋 utrzymac. Pozbawieni s,a okresu wzgl臋dnej prosperity.

Pojawienie si臋 nepotyzmu, quasi-nepotyzmu-strategie zyskiwania zasob贸w, ekspansji. "Uk艂ady, znjomo艣ci, dojscia" podstw膮 sukcesu.

5. Stanowo艣c i dylematy alokacji

Walka o spo艂eczny presti偶-nacisk na styl zycia- zasada "zastaw si臋, a postaw si臋". Dom i rodzina staj膮 sie "publiczn膮 fasad膮", sfera publiczna staje si臋 "niczyja".

Niedoinwestowane sfery zdrowia i odpoczynku, inwestycji w partnera, w przestrze艅 publiczn膮. Ograniczenie poszukiwa艅 m臋偶a do najbli偶szego dost臋pnego kr臋gu(koledzy z podw贸ka), redukcja wydatk贸w na "chodzenie ze sob膮"-szybka decyzja o o偶enku, "艂apanie na ci膮偶臋". "Niedoinwestowanie" sfery publicznej wyra偶one w jako艣ci pracy(kobiety mog膮 odpocz膮 w pracy po wysi艂ku prac domowych).

Stanowo艣c zwi膮zana ze stylem zycia i tendencjami endogamicznymi, ze specyficzn膮 warto艣ci膮 dziecka:dziedzic, symbol statusu; Dzieci relatywnie przeinwestowane, staj膮 si臋 jedynym 艣wiadectwem owocno艣ci 偶yciowych wysi艂k贸w. W socjalizmie "od艂膮czanie si臋" ludzi starych od rodziny w warunkach g艂odowych emerytur.

6. Dylematy kooperacji: U艣wi臋cenie ma艂偶e艅stwa i rodziny

Pojawiaj膮 si臋 normy nakazuj膮ce i utrwalaj膮ce ma艂偶e艅stwo, obliguj膮ce rodzic贸w do wyrzecze艅, wypracowany i u艣wi臋cony system wzajemnych obligacji- w postaci religii katolickiej.

7. Strategie reprodukcji i transformacja systemowa- przemiany w sferze reprodukcji w latach 1989-2002

W III Rzeczypospolitej model tradycyjny staje si臋 przedmiotem wybor贸w politycznych, a model nowoczesny-偶yciow膮 konieczno艣ci膮. Tradycjonalizacja reprodukcji oznacza:

1-eliminacje z rynku kobiet-samoistna redukcja bezrobocia;

2-przerzucenie koszt贸w transformacji systemowej-minimalizuje inwestycje w infrastruktur臋 polityczn膮;

Wej艣cie do Europy wymaga podniesienia jako艣ci wytwarzanych d贸br materialnych i "produkowania" wysokiej jako艣ci ludzi. Rezultatem jest dramatyczna redukcja zabezpiecze艅 wypracowanych przez polskie rodziny i niwelacja ich "zasob贸w". Wi臋zi nepotystyczne i quasi-nepotystyczne przesta艂y odgrywac rol臋 w sferze dost臋pu do d贸br konsumcyjnych. Dzieci bardzo kosztowne.

Transformacja uderza w tzw. rodziny pracownicze, w ludzi obci膮偶onych rodzin膮, w wieku utrudniaj膮cym przekwalifikowanie si臋 lub przej艣cie do sektora prywatnego. Polska rodzina ewoluuje w stron臋 nowoczesnego modelu reprodukcji: zmniejsza si臋 sk艂onno艣c do zawierania ma艂偶e艅stw, ograniczona i op贸藕niona dzietno艣c. Od pocz膮tku lat 80. nast臋puje obi偶enie zawierania ma艂偶e艅stw, odraczanie 艣lub贸w, wzrost lb niezlegalizowanych zwi膮zk贸w. W miastach wi臋cej rodzin si臋 rozpada ni偶 tworzy. Obni偶enie p艂odno艣ci kobiet.

Obserwowane obecnie w Polsce trendy demograficzne wynikaj膮 z przystosowania indywidualnych dzia艂a艅 oraz decyzji do zmienionych warunk贸w ekonomicznych, spo艂ecznych i politycznych.


"Granice tolerancji:"o teoriach zachowa艅 dewiacyjnych"

"M艂odzie偶owe podkultury dewiacyjne"

Kryteria statusu warstw 艣rednich

M艂odzie偶 z warstw ni偶szych nie jest w stanie skutecznie konkurowac z m艂odzie偶膮 z warstw 艣rednich w walce o uzyskanie wy偶szej pozycji spo艂ecznej, bo wyznacznikami statusu s膮 warto艣ci warstw 艣rednich, spe艂nienie ich wymaga posiadania wielu cech,w艂a艣ciwo艣ci i umiej臋tno艣ci, kt贸rych brak m艂odzie偶y z warstw ni偶szych.

*9 kryteri贸w statusu zgodnych z hierarchi膮 warto艣ci warstw艣rednich wg Cohena:

1.Ambicja-cnota kszta艂towana w prcesie socjalizacji, oznacza wys poziom aspiracji wobec cel贸w trudno osi膮galnych. Jej g艂 komponentem jest d膮偶enie do bycia kim艣.

2.Indywidualna odpowiedzialno艣c-etyka polegaj膮ca wy艂膮cznie na sobie, niech臋c do korzystania z pomocy i udzielania jej. Nie wyklucza gestu, hojno艣ci i bezinteresowno艣ci je艣li nie utrudnia realizacji w艂asnych cel贸w.

3.Szacunek dla osi膮gni臋c-wysoko cenione zdolno艣ci, umiej臋tno艣ci, osi膮gni臋cia(akademickie, szkolne cenione najwy偶ej, bo mo偶e byc przeliczana na pieni膮dze).

4.Umiej臋tno艣c rezygnowania z natychmiastowych gratyfikacji i nieuleganie pokusom w imi臋 realizacji odleglejszych cel贸w 偶yciowych. zdolno艣c do wyrzecze艅, samoogranicze艅, swoisty ascetyzm-艣rodki do realizacji innych cel贸w.

5.Racjonalno艣c-umiej臋tno艣c przewidywania w艂asnych dzia艂a艅, planowania i gospodarowania czasem oraz 艣rodkami w najbardziej skuteczny spos贸b.

6.艢wiadome kszta艂towanie wygl膮du zew, uprzejmo艣ci i manier-jest 藕r贸d艂em presti偶u i stanowi 艣rodek do osi膮gni臋cia sukcesu. Umiej臋tno艣c zjednywania sobie przyjaci贸艂 i wp艂ywania na ludzi- implikuje zdolno艣c do samokontroli i ograniczenia spontaniczno艣ci.

7.Kontrola agresji fizycznej i niestosowanie przemocy-wynika z konieczno艣ci realizacji innych warto艣ci(dobrych stosunk贸w z lud藕mi)oraz z nacisku na konkurencyjno艣c.

8.Po偶yteczny wypoczynek-nie nale偶y "marnowa" wolnego czasu. Zabawa ma by po偶yteczna, rozwijaj膮ca i kszta艂c膮ca.

9.Poszanowanie w艂asno艣ci-zbi贸r postaw wobec w艂asno艣ci i wobec natury prawa w艂asnosci przejawia sie m.in. wg艂oszeniu prawa do swobodnego rozporz膮dzania swoj膮 w艂asno艣ci膮. 艢wi臋ty stosunek do rzeczy w艂asnych, cudzych i spo艂ecznych(troskliwie o nie dbac).

Cechy podkultur dewiacyjnych

Poczucie frustracji statusowej, poczucie l臋ku, napi臋cia i niska samoocena powoduj膮 kszta艂towanie alternatywnych warto艣ci, wzorc贸w sukcesu i wska藕nik贸w statusu. Zachowanie przest臋pcze jest oceniane jako w艂a艣ciwe zgodnie ze standardami obowi膮zuj膮cymi w podkulturze dlatego, 偶e jest ono uznawane za niew艂a艣ciwe zgodnie z normami obowi膮zuj膮cymi w szerszej kulturze. G艂 cechami s膮:

-Bezcelowo艣c-za艂o偶enie 偶e ludzie kradn膮, bo potrzebuj膮 skradzionych rzeczy, jest dzia艂aniem racjonalnym i utylitarnym. Gangi m艂odzie偶owe kradn膮 "dla draki".

-Z艂o艣liwo艣c-przejawia si臋 we wrogo艣ci wobec innych gang贸w, r贸wie艣nik贸w. W brutalnym stosunku do uczni贸w w szkole i nauczycieli. 殴r贸d艂em demonstracyjnej negacji autorytet贸w.

-Negatywizm-poczucie odr臋bno艣ci i solidarno艣ci podkultur dewiacyjnych zwi臋ksza si臋 pod wp艂ywem wrogich reakcji ze strony instystucji formalnej kontroli spo艂ecznej.

Cechuj膮 si臋 dodatkowo:

-wszechstronno艣c i r贸偶norodno艣c dzia艂alno艣ci przest臋pczej

-bujki, pobicia, akty wandalizmu

-hedonizm na kr贸tk膮 met臋

-d膮偶enie do natychmiastowej gratyfikacji, poddawanie si臋 impulsom, potrzebom chwili

-nacisk na autonomie grupy-silny op贸r w stosunku do ogranicze艅 zewn臋trznych.

Koncepcja kultury warst ni偶szych Millera

Dewiacja warstw ni偶szych jest po prostu sk艂adnikiem szerszej kultury tych warstw. Charakteryzuje si臋 du偶膮 odr臋bno艣ci膮 wobec kultury warstw 艣rednich. Wykszta艂cia艂a w艂asn膮 si艂臋 integruj膮c膮 i motywuj膮ca zachowania. Wynika ze zderzenia si臋 systemu z innym, zgodnie z kt贸rym zachowanie jest oceniane i klasyfikowane jako dewiacyjne.

Centralne punkty zainteresowa艅-dziedziny, problemy zwracaj膮ce na siebie szerok膮 i trwa艂膮 uwag臋, wywo艂uj膮ce du偶e zaanga偶owanie emocjonalne. Jest opisowo neutralne i odzwierciedla faktyczne zachowania. 6 centralnych pkt zainteresowania:

1.K艂opoty-g艂 temat rozm贸w i przedmiot aktywno艣ci. W pewnych kr臋gach warto艣ci膮 b臋dzie brak k艂opot贸w(nie pakowanie si臋 w k艂opoty oznacza, 偶e jest w porz膮dku; istotniejsze niz osobowo艣c, wygl膮d, osi膮gni臋cia). Zachowania dewiacyjne bezpo艣r wp艂ywaj膮 na uzyskanie wysokiego statusu w grupie.

2.Twardo艣c-si艂a fizyczna,psychiczna, m臋sko艣c, odwaga, odporno艣c na b贸l, brak skrupu艂贸w i sentyment贸w. Oboj臋tno艣c, lekcewa偶enie, pogarda dla sztuki itp.Idea艂ami uosabiaj膮cymi twardo艣c s膮 postaci filmowych gangster贸w z lat 30. i kowboje. Jest efektem uk艂ad贸w rodzinnych : dominacja kobiety w rodzinie.Ca艂kowity brak m臋偶czyzn w domu, indyferentny stosunek ojc贸w i m臋偶贸w do spraw zw z wychowaniem dzieci. Brak modelu m臋skiego do wykszta艂cenia roli spo艂 m臋偶czyzny u ch艂opca ujawnia si臋 w potepieniu przejaw贸w s艂abo艣ci, mi臋kko艣ci, kobieco艣ci, obsesyjnie negatywnym stosunku do homoseksualizmu.

3.Spryt-wysoko ceniono walory intelektualne. Jest wymiarem, kt贸ry obejmuje ca艂膮 klas臋 zachowa艅 zwi膮zanych z umiej臋tno艣ci膮 manipulowania innymi lud藕mi i dochodzeniem do wybranego celu przy minimalnym nak艂adzie energii. Obejmuje pewne specyficzne umiej臋tno艣ci werbalne, tj "pyskowanie". Taki przyw贸dca cieszy si臋 wy偶szym presti偶em ni偶 przyw贸dca wy艂膮cznie twardy. Zwroty j臋zykowe-"przekr臋cic, wystawic, oskubac".

4.Emocje-Poszukiwanie emocji, podniecaj膮cych prze偶yc, ch臋c zakosztowania 偶ycia wynikaj膮 z szarzyzny i monotonni 偶ycia w kulturze warstw ni偶szych, 偶ycia up艂ywaj膮cego na ci臋偶kiej pracy, nie wysoko cenionej. Komponenty:picie alkoholu, gry hazardowe,"podryw", rytua艂 "W Polsk臋 idziemy", b贸jki, konflikty z prawem. Brak aktywno艣ci , codzienna rutyna i nudy wype艂niaj膮 "lizanie ran" ileczenie kaca, ocena prze偶yc ostatniego wypadu i planowanie nastepnego.

5.Przeznaczenie-umo偶liwia anga偶owanie si臋 w niebezpieczne, ryzykowne sytuacje bez poczucia, 偶e ponosi si臋 osobist膮 odpowiedzialno艣c za skutki w艂asnych dzia艂a艅. "Fart, niefart""co b臋dzie, to b臋dzie". Mistyczna wiara w przeznaczenie, zrz膮dzenie losu. Wszystko zale偶y od fartu, od losu. Przejawia艂o si臋 w grach hazardowych i zr臋czno艣ciowych.

6.Niezale偶no艣c-Negacji norm i regu艂 post臋powania, ogranicze艅 w ekspresji "ego", zew, narzuconej kontroli towarzyszy pod艣wiadoma, skryta teskonota za 偶yciem w 艣ci艣le okre艣lonych ramach. Zwroty:"sam sobie da rad臋". Przejawianie mna zewn膮trz wrogiego stosunku, ciesz膮 si臋 偶e nie musz膮 ju偶 wi臋cej pono艣ic odpowiedzialno艣ci za w艂asne czyny i dokonywane wybory.

Centralne punkty zainteresowania m艂odzie偶y

Grupa kole偶e艅ska staje si臋 domem zast臋pczym. R贸wie艣nicy z rogu ulicy to najbardziej stabilna i solidna grupa pierwotna.Wysoki stopie艅 solidarno艣ci i konformizmu wobec norm kulturowych.

Przynale偶no艣c-(2 aspekty):1)sta艂e weryfikowanie, kto jest a kto nie cz艂onkiem grupy.F-cja integruj膮ca.

2)ustawiczne akcentowanie przez cz艂onk贸w grupy swej przynale偶no艣ci do niej.; Mo偶na osi膮gn膮c i utrzymac dzi臋ki zachowaniom zgodnym z wymaganiami og贸lnie obowi膮zuj膮cymi w kulturze w.ni偶szych:demonstrowanie sprytu, twardo艣ci, niezale偶no艣ci.

Status-osi膮ga si臋 przez demonstrowanie cech wysoko cenionych w kulturze tych warstw. Dewiacyjny charakter zachowa艅 wynika z:

1)konkurencji zmuszajacej do ustawicznego podkre艣lania swego statusu przez wys cenione zachowania.

2)potrzeba uczenia si臋 m臋skich r贸l spo艂 i m臋skiej identyfikacji prowadzi do przesadnego akcentowania przejaw贸w "doros艂o艣ci".







Wyszukiwarka