owrót do strony głównej scenariusz zajęć

jaki przeprowadziłyśmy w przedszkolu

TEMAT ZAJĘĆ: „Teatr na wesoło, czyli jak przedszkolak staje się aktorem”.

UCZESTNICY: Zajęcia przeznaczone są dla dzieci w wieku przedszkolnym (5-6 lat).

CZĘŚĆ WSTĘPNA:

a) Zabawa „ Poznajmy się”

OPIS: Ćwiczenie polega na zapoznaniu się z uczestnikami. Dzieci stoją w kręgu. Osoba, która ma piłeczkę mówi swoje imię, a następnie wciela się w zwierzątko, które najbardziej lubi. Gdy dziecko wykona zadanie, podaje piłeczkę do następnej osoby itd.

POMOCE: piłeczka lub maskotka

CZĘŚĆ WŁAŚCIWA:

a) „Halo! Mamusia?”

OPIS: Dzieci spacerują po sali, gdy prowadzący krzyknie "Jeden!" dzieci podnoszą wyimaginowaną słuchawkę do ucha i mówią "Halo! Mamusia?" na "Dwa" dzieci wyciągają rękę jak do przywitanie, mogą delikatnie się ukłonić i mówią "Dzień dobry pani" a na komendę "Trzy" przedszkolaki reagują chwytaniem się za głowę i słowami "ojojoj". Zabawa ta uczy łączenia ruchów ze słowem i ćwiczy pamięć.

b) „Moja rączka jest chora”

OPIS: Stoimy w kręgu. Prowadzący mówi "Chcemy zmienić żarówkę, niestety nie umiemy dosięgnąć, podnosimy rączki do góry, stajemy na palcach, staramy się być jak najwyżsi, nagle nasza ręka zaczyna być chora, i spada w dół, po chwili to samo staje się z naszą drugą rączkę i z tułowiem aż choroba przenosi się na resztę ciała i przewracamy się". Ćwiczenie ma na celu rozluźnić mięśnie i przekazuje jak możemy wykorzystywać ciało w okazywaniu stanów fizycznych.

c) „Ostatni będzie pierwszym”

OPIS: Organizujemy wyścig, w którym dzieci mają w zwolnionym tempie biegnąć. Zwycięzcą zostaje najwolniej biegnący zawodnik. Dzieciom należy uświadomić, że wolne ruchy możemy osiągnąć poprzez stawianie dużych kroków i wysokie podnoszenie kolan. Ćwiczenie uświadamia niektóre możliwości ciała i przezwycięża uczucie zniecierpliwienia.

d) Ćwiczenia dykcji „Wierszyk przedszkolaka”

OPIS: Prowadzący podaje fragment tekstu wierszyka. Dzieci dodają po 2 lub więcej samogłosek.

- Mała dama domek miała. (dzieci: Maaalaaa daaamaaa dooomeeek miiiaaalaaa)

- Mały domek. Duży chciała (dzieci: Maaalyyy dooomeeek. Duuuzyyy chciiiaaalaaa

- To go zawsze podlewała (dzieci: Tooo gooo zaaawszeee pooodleeewaaalaaa)

- A jak urósł to przestała ( dzieci: Aaa jaaak uuurósł tooo przeeestaaałaaa)

e) „Od szeptu do krzyku”

OPIS: Ćwiczenie to odbywa się w parach. W kolejnych turach uczestniczą po dwie lub trzy pary. Pozostałe pełnią role publiczności. Dzieci stoją na przeciwko siebie rozmawiają ze sobą oddalając się i przybliżając. Gdy są daleko od siebie mówią głośno a gdy bardzo blisko szeptem. Po zakończeniu tury na środek wychodzą kolejne pary.

f) „Przejdźmy się po lesie”

OPIS: Dzieci swobodnie chodzą po sali. Wychowawca zaczyna opowiadać o spacerze, który będą starały się odegrać. Oto przykład takiego opowiadania: "Idziecie po trawniku, jest piękna pogoda. Robi się coraz bardziej gorąco. Zaczyna kropić deszcz. Pada coraz mocniej i na ziemi zaczynają tworzyć się kałuże. Teraz leje jak z cebra i woda sięga do kostek. Jesteście zmęczone. Deszcz przestaje padać. Idziecie po błocie. Słońce nieśmiało wygląda zza chmur. Znowu robi się pięknie, a wy idziecie po miękkiej świeżej trawie."

g) „Przeciwieństwa”

OPIS: Na środku umieszczamy zastawkę za którą chowają się występujące dzieci. Dzieci wychodząc zza zastawki mają przedstawić stany emocjonalne wskazane przez nauczyciela (śmiech-płacz). Prowadzący może dawać następujące komendy(szczęśliwy-smutny, szukam-znajduję, czuje się dobrze-jestem chory, jest mi zimno-jest mi gorąco)

h) „Podwórko”

OPIS: Prowadzący rozdziela między dzieci role zwierząt związanych z gospodarstwem domowym (np. kota, psa, kury, gęsi oraz gospodarza). Wszyscy muszą naśladować zachowania postaci, w którą się wcielają. Pies musi gonić kota, a gospodarz karmi kury.

i) Robienie rekwizytu- robienie lodów.

OPIS: Dzieci wykonują prace w grupach (3-4 osobowych).

POTRZEBNE MATERIAŁY: kolorowa wata, klej, kolorowy papier, dziurkacz, brystol.

- brystol zwijamy w rulonik (na ksztalt wafelka)

- do bristolu przyklejamy kulki kolorowej waty

- polewamy je klejem- co stanowi polewę

- całość posypujemy małymi kółeczkami z papieru kolorowego- co stanowi posypkę

j) „Chodźmy na lody”

OPIS: Jest to etiuda, której akcja rozgrywa się w cukierni. Występują w nich następujące postacie; kucharz, kelner, ekspedientka, klienci, dzieci Prowadzący rozdziela role. Cukiernia tętni życiem. Kucharz zajmuje się przygotowaniem ciasta, ekspedientka podaje lody. Do restauracji przychodzi grupa przedszkolaków, bogate panie, eleganccy panowie i zwariowana nastolatka. Nagle kelner dostrzega mysz, stara się ją zasłonić swym ciałem, lecz kilka kobiet zauważa mysz i zaczyna panikować, mężczyźni uspokajają kobiety. Cały scenariusz zależy od wyobraźni dzieci.

POMOCE: wykonane przez dzieci lody, mysz- zabawka

k) „Krótkie inscenizacje zawodów”

OPIS: Wybrane dzieci bez słów. prezentują całej grupie zawód. Wejście dzieci zapowiada prowadzący, on tez po skończonej scenie pyta, co obrazek przedstawiał . Nie należy dopuszczać, by dzieci psuły występy „aktorów” przedwczesnym rozwiązywaniem zagadki- należy zawsze doprowadzić inscenizację do końca.

Przykłady inscenizacji:

- Szewc: wchodzi, siada na krzesełku, udaje ze podnosi buty, ogłada je, przybija cos do podeszwy

- Krawiec: bierze miarę z osoby, zapisuje

- Lekarz: bada pacjenta

- Malarz: maluje obraz

- Lodziarz: sprzedaje lody w cukierni

- Kelner: nosi talerze, goni od stolika do stolika, przynosi talerze, pisze rachunki, odbiera pieniądze.

- Policjant: kieruje ruchem, zatrzymuje przechodniów, gwiżdże.

POMOCE: metr krawiecki, kartka papieru, długopis, słuchawki lekarskie, kartka z bloku, farby, lody, tacka, kubki, gwizdek , czapka policjanta.

l) Opowiedzenie dzieciom bajki pt "Pchła Szachrajka"

Chcecie bajki? Oto bajka:

Była sobie Pchła Szachrajka.

Niesłychana rzecz po prostu,

By ktoś tak marnego wzrostu

I nędznego pchlego rodu

Mógł wyczyniać bez powodu

Takie psoty i gałgaństwa,

Jak pchła owa, proszę państwa.

Miała domek na przedmieściu

Po ojczymie czy po teściu,

Dom złożony z trzech pięterek

I pokojów cały szereg.

Więc salonik i sypialnię,

I jadalnię, naturalnie,

Gabinecik i korytarz,

O cokolwiek się zapytasz,

Wszystko miała, aż jej gości

Zalewała żółć z zazdrości.

Miała bryczkę, dwa kucyki,

Dojną krowę z Ameryki,

Psa kudłacza, owcę, kurę

Oraz koty szarobure,

Dwa uczone karaluchy

W kuchni pasły sobie brzuchy,

Konik polny Pchle Szachrajce

Co dzień grał na bałałajce,

Jednym słowem miała życie

Ułożone znakomicie.

CZĘŚĆ KOŃCOWA:

- Pytamy dzieci co się im podobało, a co chcieliby zmienić.

- Rozdanie dzieciom upominków

Zaloguj się Ostatnia aktywność w witrynie Warunki Zgłoś nadużycie Drukuj stronę | O