Subiektywne
zafałszowanie przez dodanie, pominięcie lub zatopienie w
przypominaniu przeszłego doświadczenia /Drever,
1964/
-błędy
pominięcia /ommission/
-
błędy popełnienia /commission) /Schacter/.
7%
- całkowicie zgodne; 25% całkowicie sprzeczne; pozostałe –różny
stopień zgodności /2-3 lata po zdarzeniu/
-po
kilku miesiącach nie zdarzają się całkowicie sprzeczne
/pytano
o okoliczności zdarzenia/
Co
obejmuje pamięć autobiograficzna
?
Pamięć
autobiograficzna to świadoma pamięć własnych doświadczeń
życiowych
Doświadczenie
obejmuje dane „zimne” i „gorące” odnoszące się do :
-
świata zewnętrznego /społecznego
i „pozaspołecznego”
-
samego siebie /doświadczenia
odnoszące się do konsekwencji własnych działań; odnoszące się
do własnych cech/
-
relacji między sobą a światem zewnętrznym /badania
8 tygodniowych dzieci przez Murraya i Trevarthena (85r.)/
Skrypty
jako
forma przechowywania doświadczenia
Skrypty poznawcze
- są to reprezentacje sekwencji zdarzeń mających sens dla
obserwatora, zawierające informacje o aktorach, rekwizytach,
kolejności zdarzeń oraz celu zdarzeniach (Schank, Abelson) np.
wizyta u lekarza
cechą
konstytutywną skryptu jest cel, intencja
Doświadczenie
życiowe a pamięć autobiograficzna
Czym
jest pamięć autobiograficzna?
P.
autobiograficzna to pamięć deklaratywna odnosząca się do własnej
przeszłości /dane
semantyczne (fakty) i epizodyczne (narracje, ciągi zdarzeń)
Czym jest doświadczenie
życiowe?
Elementy
deklaratywne /pamięć autobiograficzna/
+
Elementy
niedeklaratywne /zdolności, umiejętności, ślady przeżytych
emocji/ /Maruszewski,2000/
Różnice
między pamięcią epizodyczną a autobiograficzną
P.
epizodyczna , p. zdarzeniowa, p. autobiograficzna jako synonimy
Wyodrębnienie
p. autobiograficznej /Baddeley,
Brewer, Maruszewski/
P.epizodyczna
wg Tulvinga (1985):
1-
określone w miejscu i czasie
2
– muszą odnosić się do osobistej przeszłości osoby /uczestnik
lub obserwator/ jako przypominanie czegoś lub jako przeżywanie na
nowo = świadomość autonoetyczna/
Powstała
jako wyspecjalizowany podsystem p. semantycznej, jest skoncentrowana
na „JA”
P.
epizodyczna – zaangażowane są płaty czołowe z
charakterystyczną asymetrią – lewa kora przedczołowa aktywna
przy kodowaniu, a prawa – przy odpamiętywaniu.
P.
semantyczna - przywoływanie danych – aktywna głównie lewa
półkula
P.epizodyczna
jako podkategoria p. autobiograficznej /Conway, 1991/
P.
autobiograficzna = określony typ wiedzy.
Mają
z p. epizodyczną pewien wspólny obszar tj. zdarzenia osobiste.
Pamięć
autobiograficzna - charakterystyka
A.
Pamięć
autobiograficzną stanowią reprezentacje zbioru zdarzeń,
które:
-
są uporządkowane sekwencyjne
-
są datowane,
tj. posiadają mniej lub bardziej dokładną lokalizację czasową
/ślub, rozwód, awans/
-
mają jakiś sens dla jednostki /sprzyjają
poczuciu tożsamości, pozytywnej samoocenie/
-
odnoszą
się do Ja /jako
aktor lub obserwator/.
B.
Pamięć
autobiograficzna ma charakter hierarchiczny
P.
epizodyczna a p. autobiograficzna
Epizodyczna- pytania: co, gdzie,
kiedy, jak?
Formy
pamięci autobiograficznej-Rubin
Ujęcie
Rubina i Conway’a
Rubin
(1996) /kryterium: kodowanie-
dużo danych obrazowych/
Conway
(1996) /kryterium: lokalizacja czasowa danych/ młodsze
do 2 lat bardziej obrazowe, strasze schematowe
Determinanty
trwałości przechowywania w pamięci autobiograficznej
Czas
/ krzywa Ebbinghausa (1885) i Linton (1975).
Czas
nie pracuje na rzecz wierności odtwarzania zdarzeń. Zdarzenia
autobiograficzne - wolniejsze tempo zapominania.
Pojemność
schematów pojęciowych
podczas kodowania /grupy elementów np. W mnemotechnikach. Uwaga na
błędy zbyt ogólnych schematów/.
Wyrazistość
zdarzenia
/głębia kodowania/
Znak
emocjonalny zdarzenia
/brak jednoznacznych danych/
Specyficzne
zjawiska w pamięci autobiograficznej
Efekt
względnej świeżości
Amnezja
wczesnodziecięca
Reminiscencja
Efekt
względnej świeżości
Polega
na tym, że wiele naszych wspomnień pochodzi z ostatniego roku.
Ludzie proszeni o swobodne przypominanie wydarzeń z własnej
przeszłości, wykazują, że informacje na temat zdarzeń z
ostatniego roku stanowią od 1/3 do 2/3 wszystkich wspomnień
(Berscheid, 1994).
-
Może
to się wiązać z koniecznością wykorzystania ich w procesie
adaptacji społecznej. Klasyczne teorie uczenia i zapominania
wskazują na kolejny mechanizm, określany jako krzywa zacierania
śladu pamięciowego.
Amnezja
wczesnodziecięca
Polega na niemal całkowitej
niepamięci zdarzeń, które miały miejsce przed 5 rokiem życia
(Berscheid, 1994; Baddeley, 1993).
Jest
to sprzeczne z doniesieniami wielu terapeutów, którzy twierdzą,
że ich pacjenci przypominali sobie zdarzenia sprzed ukończenia 2
roku życia.
Reminiscencja
Reminiscencja polega na na tym,
że ludzie po przekroczeniu 50 roku życia lepiej - niż wynikałoby
to z przebiegu krzywej zapominania - pamiętają zjawiska z okresu,
kiedy mieli od 10 do 30 lat (Berscheid,
1994; Rubin, Wetzler, Nebes, 1986).
Pamięć
a emocje
Na pamięć wpływają zarówno
emocje silne, które niekiedy są związane ze zdarzeniami
traumatycznymi, jak też emocje o mniejszej sile.
Czy
możemy wierzyć własnej pamięci? Fałszywe
wspomnienia
FILM
Psychologia
zeznań świadków
Efekt lampy błyskowej /Brown i
Kulik/
Inflacja wyobraźni /fałszywe
wspomnienia/
Wspomnienia wyparte i odzyskane
/Loftus/
Pamięć tunelowa /Safer,
Christianson/
Nazwiska:
Schecter,Tulving,
Brewer, Rubin, Conway, Linton, Brown i Kulik, Loftus