zabawy orofoniczne1


2010.10.02, 19:21:59

edux.pl - Twój Portal Edukacyjny


*

Strona główna

*

Edukacja

*

Publikuj u nas

*

Stancje

*

Tablica ogłoszeń

*


Sylwia Wątor

Dankowice

Numer publikacji: 3962

Dział: Przedszkole

Rozmiar tekstu: A A A

Kto kiedy zasypia? - zabawy i ćwiczenia ortofoniczne, emisyjne i oddechowe. Scenariusz zajęć w grupie dzieci 5,6 - letnich

TEMAT ZAJĘCIA: „Kto kiedy zasypia” – zabawy i ćwiczenia ortofoniczne, emisyjne, słuchowe i oddechowe w oparciu o opowiadanie M. Łastawieckiej „Kto kiedy zasypia”. Utrwalenie wiadomości dotyczących przygotowań zwierząt do zimy. Wprowadzenie napisów do globalnego czytania „nora”, „gawra”.


CELE OGÓLNE:

- utrwalenie wiadomości dotyczących przygotowań zwierząt do zimy w

zależności od gatunku

- kształcenie mięśni narządów mowy i rozwijanie sprawności aparatu

słuchowego i oddechowego

- poprawna reprodukcja głosek s, sz, rz


CELE OPERACYJNE – dziecko:

- swobodnie wypowiada się na temat opowiadania

- wie, co to jest kołysanka

- potrafi głosem naśladować odgłosy przyrody

- przećwiczy mięśnie narządów mowy na głoskach ćwiczebnych

- usprawni aparat oddechowy i słuchowy

- kontroluje długość i głębokość swojego oddechu

POMOCE: ilustracja, emblematy, napisy, sylwety zwierząt, instrumenty perkusyjne.


PRZEBIEG:


1. „Kto kiedy zasypia” – słuchanie opowiadania M. Łastawieckiej ilustrowanego sylwetami – rozmowa z dziećmi na temat treści opowiadania.


2. „Kołysanki zwierząt” – ćw. emisyjne – śpiewanie kołysanek, które w opowiadaniu śpiewały zwierzęta:

- zając – luli, luli

- niedźwiedź – a, a, a

- sowa – hu, hu, hu


3. „Misie, sowy i zajączki” – ćw. słuchowe i ortofoniczne, zabawa przy muzyce – reagowanie na wysokość dźwięku, naśladowanie głosów zwierząt. Dzieci oznaczone emblematami.

a) niski rejestr – dzieci misie – chodzą na czworakach (mru, mru)

b) wysoki rejestr – dzieci sowy – przelatują z drzewa na drzewo (hu, hu)

c) środkowy rejestr – dzieci zajączki – skaczą (kic, kic)


4. „Kto i gdzie zasypia” – poprawna reprodukcja głosek s, sz, rz na dobranych wyrazach – oglądanie ilustracji – rozpoznawanie i nazywanie zwierząt – utrwalanie wiadomości na temat przygotowań do zimy.

Zasypiają: niedźwiedź – gawra

Borsuk – nora

Jeż – pod liśćmi

Nietoperz – na strychu

Żaba – w stawie w mule

Ślimak – w muszli w mule

Biedronka – w szparkach

Pszczoły – w ulach

Zapasy: wiewiórki – orzechy itp.

- wprowadzenie napisów „nora”, „gawra” do czytania globalnego.


5. „Wietrzyk psotnik” – ćw. oddechowe i słuchowe:

dzieci otrzymują paski pociętej bibuły, a nauczycielka szeleści woreczkiem plastikowym (lekki wiaterek), grzechotką (silniejszy wiatr) lub tamburynem (wichura). Dzieci w zależności od słyszanego dźwięku zmieniają natężenie dmuchania w paski bibuły. Należy zwrócić dzieciom uwagę na sposób oddychania: głęboki wdech nosem i długi wydech ustami oraz właściwe regulowanie oddechem w zależności od potrzeby, czyli rodzaju słyszanego dźwięku.


6. „Miś szuka zimowego legowiska” – zabawa w formie opowieści ruchowej z zastosowaniem ćw. ortofonicznych, ćw. mięśni warg i języka, oraz ćw. słuchowych i oddechowych.

Nauczycielka umawia się z dziećmi, że będzie wymieniała zwierzęta, a dzieci będą odpowiadały gdzie one zimują np.

a) N: jeż śpi gdzie? dzieci mówią np. – pod liśćmi

N: liście szumią jak? dzieci – sz, sz ,sz

N: borsuk śpi gdzie? dzieci – w norze

N: wiewiórka mieszka gdzie? dzieci – w dziupli

N: ślimak zasnął gdzie? dzieci – w muszli

N w ulu zasnęły? dzieci – pszczoły

b) N.: - a miś niebożę szuka miejsca do snu i gawry znaleźć nie może.

Poszukamy razem z nim (dzieci spacerują za nauczycielką po sali)

N.: - szukając gawry miś mija drzewa i napotyka na barć z miodem – musi napełnić brzuszek przed snem zimowym – pokażcie jak wylizać miodek – ćw. języka, lizanie miodu, oblizywanie warg, sięganie czubkiem języka zbrudzonego noska itp. N.: - tymczasem kilka pszczółek, które się zbudziły zaatakowały misia – jak bzyczały? (bz, bz, bz)

N.:- a sio! a sio! – misio macha łapką (dzieci naśladują odganianie pszczoły), pszczółki odleciały, a misio oblizuje łapkę z resztki miodu (ćw. języka).

N.: - idzie misio i idzie, aż znalazł miejsce pod korzeniami ogromnych drzew, skulił się, wtulił w swoje futro i nasłuchuje ostatnich odgłosów jesieni – ćw. słuchowe –rozpoznawanie :

- szum wiatru – woreczek plastikowym, marakasy, puszki wypełnione kaszą, grochem, itp.

- spadające listki – tamburyn

- jadący wóz leśniczego, który wiezie siano do paśnika – trr , trr – tarka

- pierwsze płatki śniegu – trójkąt

- jesienne grzmoty – talerze itp. (Uwaga : dzieci potrafią przyporządkować instrumenty określonym zjawiskom przyrodniczym, gdyż przyporządkowanie takie miało miejsce na poprzednich zajęciach muzycznych)

N.: mówi dalej – miś słuchając ostatnich odgłosów jesieni zasypia – robi głęboki wdech (dzieci wykonują wdech nosem), aż mu się brzuszek powiększył i wydech (dzieci mówią pssss lub pszszsz) brzuszek opada (kilka razy)... i miś śpi aż do wiosny.


7. Praca z książkami – labirynt – „zaprowadź zwierzęta do legowiska”.

Szukaj publikacji



Wyszukiwarka