Niewydolność
nerek to stan, w którym nerki nie są w stanie utrzymać równowagi
wewnątrzustrojowej oraz usunąć z organizmu szkodliwych produktów
przemiany materii.
Podział
Ostra
Ostra
niewydolność nerek to stan do którego dochodzi w krótkim czasie
i charakteryzuje się szybko narastającymi objawami chorobowymi.
Przyczyny
niedostateczne
ukrwienie
choroby
kłębuszków
choroby
miąższu nerki
zatrucia
substancjami neurotoksycznymi
zaburzenia
w odpływie moczu
Przewlekła
przewlekła
niewydolność nerek rozwija się powoli, najczęściej jako
następstwo przebytych chorób nerek, chorób ogólnoustrojowych
(nadciśnienie tętnicze, cukrzyca), zatruć, czy długotrwającej
kamicy nerkowej.
Okresy
niewydolności
Pierwszy
okres PNN charakteryzuje się 50% spadkiem czynności filtrującej
kłębuszków nerkowych.
Charakterystyczny
jest też niski ciężar właściwy moczu, pojawia się zwiększona
ilość wydalanego moczu, gdyż nerki tracą zdolność zagęszczania
moczu.
Jest to okres w którym nie
wiemy, że nasze nerki tracą funkcjonujące nefrony i w tym okresie
nie stosuje się zaleceń dietetycznych.
Drugi
okres PNN charakteryzuje się 50-20% klirensem kreatyninowym.
Można
zaobserwować podwyższone ciśnienie tętnicze, jest podwyższone
stężenie kreatyniny i mocznika we krwi.
Objawy
to osłabienie pogorszenie tolerancji wysiłku.
Wielomocz ustępuje
stopniowo skapomoczowi.
Zalecenia
dietetyczne w II okresie
zwiększona
podaż witaminy D
ograniczamy
fosfor i sód(Na powoduje wzrost ciśnienia tętniczego krwi
podaż
białka waha się w granicach 0,6 - 0,8 g na kilogram należnej masy
ciała
w
trzecim okresie PNN klirens spada do 5% normy
zaczyna
się zatrucie organizmu pacjenta szkodliwymi substancjami przemian
białkowych
objawy:
nudności, wymioty, brak łaknienia, spadek wagi ,osłabienie
występuje
kwasica metaboliczna, nadciśnienie tętnicze, niedokrwistość,
bóle kostne, skłonność do krwawień
Dieta
Ponieważ
jest to stan zatrucia mocznicowego, podaż białka zmniejszamy do
0,3 - 0,6 g na kilogram należnej masy ciała.
Obniżamy
podaż sodu i potasu, stosując dietę ryżową.
Czwarty
okres PNN zwany-mocznicą, w którym klirens kreatyninowy spada
poniżej 5% normy, jest stanem zagrożenia życia, gdyż
dolegliwości się nasilają, pojawią się: oddech amoniakalny i
drżenie mięśni.
Niedobór
wapnia prowadzi do osteoporozy.
Najcięższym
stanem dla w tym okresie jest śpiączka mocznicowa.
Dieta
dieta
bezbiałkowa
bezsodowa
bezpłynowa
bezpotasowa
bezfosforowa
z
reguły jest zastosowane leczenie nierkozastępcze
stosuje
się dietę ziemniaczaną, która jest zasadniczym źródłem
białka-zróżnicowana dieta, ponieważ można stosować potrawy
smażone i pieczone
dodatkowo
można stosować owoce i warzywa w ilości do 300g na dobę( w
oparciu o kontrolę biochemiczną), świeże masło i olej do 120 g
na dobę oraz do 50 g cukru
nie
należy solić, ale można stosować wszelkiego rodzaju przyprawy,
które nie są przygotowywane na bazie soli
Kontrola
składników odżywczych
Badania
antropometryczne
niedobór
ciężaru ciała w stosunku do wieku (dzieci) lub wzrostu (dorośli);
stężenia
glukozy, trójglicerydów, cholesterolu i lipoprotein o dużej
gęstości
klirens
mocznika i endogennej kreatyniny
objętość
wydalonego w ciągu doby moczu
badania
radiologiczne układu kostnego (ocena wieku kostnego oraz cechy
osteoporozy)
Energia
Większość
energii powinna pochodzić z tłuszczów i węglowodanów a
energetyczność diety uzależnia się przede wszystkim od
aktywności fizycznej chorego oraz ewentualnych niekorzystnych
objawów ze strony przewodu pokarmowego.
Zalecana
ilość energii to 30-50 kcal/kg masy ciała. Dieta która dostarcza
taką ilość energii chroni przed rozpadem białka ustrojowego i
narastaniem mocznika w krwi oraz pozwala uzupełnić i utrzymać
zapasy białek ustrojowych na odpowiednim poziomie.
Białko
Podstawową
cechą diety w PNN jest ograniczenie podaży białka, gdyż duże
spożycie białka powoduje wzrost stężenia kreatyniny i mocznika.
Podawane
białko w 50 – 60 % powinno być pełnowartościowe i powinno
pochodzić z mięsa, mleka, ryb i białka jaj. Dieta nie powinna
zawierać mniej niż 20 g białka, ponieważ mniejsza ilość tego
składnika nie pokrywa dobowego zapotrzebowania na niezbędne
aminokwasy.
Tłuszcze
Ilość
tłuszczów w diecie nie wymaga ograniczenia pod warunkiem ,że będą
to tłuszcze lekkostrawne, nienasycone.
Zaleca
się głównie tłuszcze roślinne szczególnie oleje i oliwę z
oliwek oraz tłuszcze z ryb morskich zawierające kwasy tłuszczowe
z rodziny n – 3.
Należy
ograniczyć spożycie tłuszczów zwierzęcych.
Ilość
tłuszczu w diecie w porównaniu z żywieniem człowieka zdrowego
powinna ulec zwiększeniu do 35-40% energetyczności diety.
Konieczne
jest zapewnienie dużej ilości wielonienasyconych kwasów
tłuszczowych, których źródłem są przede wszystkim oleje
roślinne i margaryny.
Stosunek
kwasów wielonienasyconych do nasyconych w diecie powinien wynosić
2 : 1. Taka modyfikacja diety wynika z możliwości występowania u
części osób cierpiących na przewlekłą niewydolność nerek
zaburzeń gospodarki lipidowej. Z tego powodu również dzienne
spożycie cholesterolu nie może przekraczać 300 mg.
Sód
W
PNN
ograniczeniu
ulega zdolność nerek do usuwania nadmiaru sodu, którego
zwiększone stężenie w organizmie prowadzi do zwiększonego
pragnienia, zatrzymania wody, obrzęków, nadciśnienia tętniczego.
W
diecie należy ograniczyć produkty z dodatkiem soli kuchennej takie
jak konserwy, marynaty, wędzone ryby, wędliny, kiszka, salceson,
przetwory mięsne, pasztetówka, sery żółte podpuszczkowe
(edamski, gouda, rokpol i in.), serki topione i sery twarogowo-owcze
(bryndza, oscypek), koncentraty spożywcze z dodatkiem glutaminianu
sodu (kostki rosołowe, zupy i sosy z proszku, jarzynka, vegeta).
Dieta
niskosodowa (podaż sodu do 350 mg dziennie) jest konieczna wtedy,
gdy stężenie sodu we krwi przekracza 145-148 mmol/l. Nadmiar sodu
zwiększa pragnienie i prowadzi do powstania obrzęków. Dlatego
ilość sodu w diecie może być również kontrolowana na podstawie
pomiaru masy ciała oraz ciśnienia tętniczego.
Fosfor
W
PNN ograniczeniu ulega zdolność nerek do usuwania nadmiaru
fosforu, który wiążąc się z wapniem powoduje powstawanie soli
wapiniowo-fosforowych, one odkładają się w postaci złogów w
sercu, mięśniach, naczyniach krwionośnych.
Powikłaniem
jest odwapnienie kości prowadzące do osteoporozy, której
towarzyszą patologiczne złamania lub skrzywienia kości jako
następstwo wtórnej nadczynności przytarczyc.
W
diecie należy zrezygnować z produktów bogatych w fosfor takich
jak podroby (wątroba, móżdżek, nerki); ryby (świeże, solone,
wędzone, konserwowane); żółtka jaj, sery podpuszczkowe, serki
topione; bryndza; mleko sproszkowane; indyk, kaczka i pasztety
drobiowe; wędliny; suche nasiona roślin strączkowych grzyby;
pieczywo i produkty zbożowe.
Nie
powinno się wykluczać z diety mleka i jego przetworów takich jak
kefir, jogurt, sery twarogowe, gdyż są bogatym źródłem łatwo
przyswajalnego wapnia .
Zaleca
się suplementację wapnia oraz witaminy D3.
Potas
W
PNN w okresie I i II zwiększeniu ulega wydalanie potasu w związku
ze zwiększeniem wydalania ilości moczu, przez co zaleca się
stosowanie diety bogatopotasowej w tych okresach.
W
niewyrównanej oraz schyłkowej ograniczeniu ulega zdolność nerek
do usuwania nadmiaru potasu, dlatego należy ograniczyć spożycie
tego pierwiastka przez ograniczenie w diecie produktów takich jak
czekolada i wyroby czekoladowe, kakao, orzechy, suche nasiona roślin
strączkowych, kasza (szczególnie gryczana), suszone śliwki, figi,
banany, owoce cytrusowe, awokado, grzyby, ziemniaki, marchew,
pomidory (szczególnie ketchup i koncentrat pomidorowy), warzywa
liściaste. oraz niektóre przyprawy, takie jak: suszona pietruszka,
bazylia, estragon, papryka w proszku.
Dieta
niskopotasowa zawiera niestety małe ilości witamin z grupy B, B1,
B2, B6, kwasu foliowego oraz wit. C, dlatego należy je
suplementować.
Żelazo
Niedobór
żelaza u pacjentów z niewydolnością nerek wynika przede
wszystkim z niedostatecznego wchłaniania żelaza z przewodu
pokarmowego. Zaleca się spożywanie pokarmów zawierających żelazo
takich jak mięsa czerwone – wołowina, cielęcina, mięsa
drobiowe oraz ryby.
Magnez
Niedobór
magnezu u pacjentów z niewydolnością nerek wynika przede
wszystkim z niedoborów w diecie, złym wchłanianiem z przewodu
pokarmowego, nadmierną utratą z płynami.
Zaleca
się spożywanie takich produktów jak kakao, czekolada, migdały,
orzeszki, kukurydza, płatki owsiane i pieczywo chrupkie, ryby,
banany, rodzynki, suszone śliwki i brzoskwinie, suche nasiona
strączkowe, selery, ziemniaki w skórce, otręby i kiełki pszenne-
w zależności od innych ograniczeń dietetycznych.
Ważna
jest kontrola ilości wypijanych płynów.
Należy sumować ilość
wody, pamiętając, że jest ona zawarta również w zupach,
produktach mlecznych, sosach itp.
Dzienną
dawkę płynów ustala się w zależności od stopnia wydolności
nerek.
Sposób
przygotowywania potraw powinien być jak w diecie lekko strawnej.
Unikać
należy więc smażenia, pieczenia, duszenia poprzedzonego
obsmażaniem.
Potrawy
podaje się gotowane lub pieczone w folii. Można również piec na
grillu lub na patelni umożliwiającej smażenie bez tłuszczu.
Częstotliwość
podawania posiłków powinna być taka sama jak w żywieniu
człowieka zdrowego: 4-5 razy dziennie o ustalonych porach.
W
PNN pacjenci z reguły są niedożywieni, ponieważ towarzyszą im
nudności i wymioty oraz brak łaknienia
ich
zapotrzebowanie energetyczne wzrasta do 30 - 35 kcal na kilogram
należnej masy ciała, wychodzi to około 2000 - 2500 kcal na dobę
kalorie
w posiłkach powinny pochodzić przede wszystkim z węglowodanów i
tłuszczów.