Krioterapia nie powoduje:

- nie wpływa na częstość serca i wysokość ciśnienia tętniczego krwi

- nie stymuluje wyzwalania przedwczesnych pobudzeń serca

- nie wywołuje lub nie pogłebia niedokrwienia mięsnia sercowego

- nie obniża kurczliwoąci lewej komory

- nie wywołuje zaburzeń odruchowych u pacjentów z astmą oskrzelową

wskazania do krioterapii - ukł ruchu:

- zapalenia staóww (reumatoidalne, młodzieńcze, przewlekłe, reaktywne, łuszczycowe, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa)

- zmiany zapalne stawów o podłuży metabolicznym - dna moczanowa

- choroby zwyrodnieniowe staów i kręgośłupa

- dyskopatie

- zapalenie okołostawowe ścięgien, torebki stawowej i mięsni

- zespół fibromialgii (choroby reumatyczne tkanek miękkich)

- zwichnięcie i skręcenie urazowe staów, urazy tk miękkich

- uszkodzenie łąkotek, naderwanie ścięgien i mięśni

- zespół Sucecka

- zwalczanie przewlekłego i patologicznego bólu (netoda zachowawcza)

- zwalczanie odruchowej i ośrodkowej spastyczności mięsni w procesie rehabilitacji neurologicznej

- ostre i zadawnione urazy sportowe i pooperacyjne przemęczonych fizycznie i psychicznie osób dorosłych

- odnowa biologiczna

przeciwwskazania bezwzględne:

- nietolerancja zimna

- krioglobulina

- kriofibrynogemia

- agammaglobulinemia

- nocna napadowa hemoglobinuria

- choroba Raynauda

- ropno-zgorzelinowe zmiany na skórze

- neuropatie układu współczulnego

- choroby o.u.n (ogólna)

- niedoczynność tarczyczy (ogólna)

- znaczna niedokrwistość (ogólna)

- stosowanie niektórych leków (neuroleptyki, alkohol)

- wyniszczenie i wychłodzenie organizmu

- miejscowe zaburzenia ukrwienia

- zaawansowana miażdżyca

- obwodowe zaburzenia krążenia (III i IV okres)

- choroba nowotworowa

- choroby nerek i pęcherza moczowego

- obecność miejscowych odmrożeń

- uszkodzenia skóry

- klaustrofobia (kriokomora)

- ciąża

- leczenie immunosupresyjne

- brak doświadczenia terapeuty

- jakakolwiek niesprawność urządzenia

przeciwskazania bezwzglkędne ze str układu krążenia i oddechowego:

- wady aparatu zastawkowego serca w postaci zwiężenia zastawek półksiężycowatych aorty czy zwężenia zastawki dwudzielnej

- schorzenia mięśnia sercowego w okresie niewydolności krążenia

- cięzkie postacie dusznicy bolesnej wysiłkowej i dusznicy bolesnej spontanicznej

- zespół Prinzmetala

- zaburzenia rytmu serca przy jego częstości powyżej 100/min

- przecieki żylno-tętnicze w płucach

- ostre schorzenia dróg oddechowych różnego pochodzenia

- przebyty zawał m sercpwego w ciągu ostatnich 6 miesięcy

przeciwskazania względne:

- wiek powyżej 65 l

- przebyte zakrzepy żylne i zatory tętnic obwodowych

- nadmierna labilość emocjonalna wyrażająca się m.in nadmierną potliwością

krioterapia miejscowa:

- zabiegi przy użyciu lodu lub wody z lodem (okłady woreczkami wypełnionymi lodem, kąpiel w wodzie z lodem, masaż lodem, masaż kostką lodu)

- kriostymulacja kompresyjna

- roztwory chłodzące

- zabiegi stosowane w sytuacjach nagłych

* nadmuch zimnym powietrzem

temp zabiegowa: -30 do -34*C

intensywność nadmuchu 500-1000l/min

wymienne dysze o średnicy 5, 10, 15, 20mm

odległosć od powierzchni ciała 3-5cm

czas zabiegu: 30s do 10min

* ciekly CO2

temperatura u wylotu dyszy -75*C

dysze zabiegow eo średnicy 0,15, 0,2, 0,3mm

czas zabiegu: 30s do 3min

* miejscowo strumień mieszaniny powietrza i azotu o temperaturze poniżej -100*C, kierowany jest na leczony odcinek narządu ruchu;

jednocześnie nie więcej niż 5 staów

odległość dszy: 10-15cm

czas zabiegu: 1-3min

częstotliwość: 2krotnie w ciągu dnia w odstępie co najmneij 6 godz

czas terapii: 2-6 tygodni

*kriosauna

temperatura: -100 do -160*C

czas zabiegu: 30s do 3 min, jeden raz na dobę

seria 2-6 tygodni

skarpety, drewniaki, rękawiczki, kostium, spodenki

*kriokomora

przedsionek o temp -50*C

komowa właściwa o temp -100 do -160*C

kilkuosobowa, stały ruch

czas zabiegu: 30s do 3min, jeden raz na dobę

seria 2-6 tygodni

skarpety, drewniaki, rękawiczki, kostium, spodenki, czapla lub nauszniki, maska chirurgiczna na usta i nos

wdech 2razy krótszy niż wydech

ŚWIATŁOLECZNICTWO

to dział fizykoterapii, metoda leczenia światłem wykorzystująca jego naturalne (heliterapia) lub sztuczne źródła )aktynoterapia), emitujące głownie promienie podczerowne (sollux), nadfioletowe (lampa kwarcowa) lub skojarzone światło obu typów promieniowania

właściwości fizyczne i biologiczne promieniowania elektormagnetyczego:

promieniowanie podczerwone (IR - infra red) jest promieniowaniem niewidzialnym, umiejscowionym w widmie promieniowania elektromagnetycznego, między czerenią widma światła widzlanego a mikrofalami; jest ono emitowane przez rozgrzane ciała; w leczeniu wykorzystuje się promieniowanie podczerwone o długości fali 77-15000nm

promieniowanie widzialne (VL - visible light_ znajduje się w paśmie 400-760 nm, wywołując u ludzi i zwierząt wrażenia świetlne; w widmie promieniowania elektromagnetycznego jest ono umiejscowione pomiędzy nadfioletm a podczerwienią

promieniowanie nadfioletowe (UV - ultrafiolet) to podobnie jak promieniowanie podczerwone, promieniowanie niewidzialne o długości fali 400-100nm; w widmie promieniwania elektromagnetycznego jest umiejscowione zaraz za obszarem fioletu widma widzialnego; w lecznistwie wykorzystuje się promieniowanie nadfioletowe o długości fali 380-200nm

promieniowanie elektromagnetyczne padając na granicę między dwoma ośrodkami ulega:

- odbiciu które jest wprost proporcjonalne do stopnia głądnkości powierzchni na którą pada; z kolei głądkość powierzchni zależy od jej składu chemicznego i właściwości optycznych

- pochłanianiu - od stopnia pochłaniania zależą wszelkie reakcjie fotochemiczne i biologiczne zachodzące w tkankach pochłaniających to promieniowanie; najistotniejsza

- załamaniu które występuje przy ukośnym przejściu promieniowania przez granicę ośrodków o różnej gęstosci

- ugięciu (dyfrakcji) jeżeli promieniowanie elektromagnetyczne natrafi na swojej drodze na szczelinę lub przeskzodę nieco mniejszą niż długość fali; wówczas krawędzie tej przeszkodu stają się źródłem promieniowania rozchodzacego się w kierunku różnym od promienowania padającego

- rozproszeniu które jesy odwrotnbie proporcjonalne do gładkości powierzchni na którą pada

wpływ światła słonecznego na organizm:

- wzmożenie przemiany materii

- pobudzenie mechanizmów krwiotwórczych

- zwiększenie odporności organizmu na zakażenia

- zwiększenie aktywności gruczołów wydzielania wewnętrznego

- działanie odczulające

- metabolizm kostny - przyswajanie wapnia

helioterapia - wskazania:

przewlekłe niezyty dróg oddechowych

czyraczność, dematozy

trądzik pospolity

zaburzenia wzrostu kości u dzieci

osteomalacja, osteoporoza

depresja

rehabilitacja kardiologicnza

przewlekłe stany zapalne staów

łuszczyca, przewlekła pokrzywka

atopowe zapalenie skóry

gruźlica kostno-stawowa, dróg moczowych, wezłów chłonnych

przeciwwskazania do helioterapii:

gruźlica płuc

niewydolność krążena

choroba nowotworowa

skłonność do krwawień z narządów wewnętrznych

nadczonność tarczycy

zaawansowana miażdżyca

przewlekłe zapalenie nerek

toczen układowy