Pod
tym pojęciem rozumie się zabiegi prowadzące do powstania nowych,
dziedzicznych właściwości organizmu.
Polegają
na wprowadzeniu do komórek biorcy ściśle określonych fragmentów
DNA (heterologicznych = obcych) w celu wywołania trwałej zmiany w
cechach biorcy.
W
tym celu inżynieria genetyczna stosuje rekombinacje i klonowanie, a
które znalazły wiele zastosowań praktycznych w biologii i
medycynie i często zabiegi te określa się również jako
biotechnologia.
Rozwój
genetyki molekularnej oraz inżynierii genetycznej spowodował, że
bariery powstałe w wyniku milionów lat ewolucji, uniemożliwiające
swobodne krzyżowanie się pomiędzy gatunkami zostały przełamane.
Stało
się możliwe przenoszenie genów z organizmów eukariotycznych do
prokariotycznych, ze zwierząt do roślin, od człowieka do
bakterii, itd.
KLONOWANIE DNA
W
klasycznym ujęciu klon rozumiemy jako potomstwo 1 komórki z
podziału mitotycznego, ale w inżynierii genetycznej i
biotechnologii znaczy również populacje identycznych odcinków
DNA, czyli powielone fragmenty DNA.
Klonowanie
DNA może odbywać się na dwóch poziomach:
-
in vivo
-
in vitro
Klonowanie DNA
in
vivo
polega
na wprowadzeniu wybranego odcinka DNA do szybko dzielących się
komórek, aby jednak nie uległo ono lizie konstruuje się wektory
(„czysty DNA” zostałby rozłożony w komórce biorcy).
Nośnikiem transgenu mogą być cząsteczki
DNA lub RNA bakteriofagów lub DNA plazmidowy.
WEKTORY
– DNA plazmidów lub DNA i RNA wirusów + DNA heterologiczmny.
Bakteriofagi jak i plazmidy mają właściwość osłabiania ściany
i błony komórkowej w celu
uczynienia jej przepuszczalnej dla cząstek DNA bakteriofagowego i
plazmidowego.
Wektor
wektory
-wektory
bakteryjne – plazmidowe,
klonowanie fragmentów do 10
kpz
-wektory
wirusowe: DNA fagów
(najczęściej są to fagi lambda – bardzo wydajne gdyż można
pakować w nie duże odcinki DNA, do 18 - 25 kpz); retrowirusy –RTV;
adenowirusy – ADV
WEKTORY
ADENOWIRUSOWE – ADV infekują
szeroki zakres komórek, w tym także komórki nie dzielące się;
nie integrują się z genomem gospodarza; uzyskuje się wysoki
poziom ekspresji wprowadzanego
genu, ale krótkotrwały.
WEKTORY
RETROWIRUSOWE – RTV wbudowują
się w genom, stąd uzyskujemy długotrwałą
ekspresję transgenu, jednak
integracja z genomem może być przypadkowa, co wiąże się z
możliwością mutacji inercyjnych; wektory RTV można wprowadzać
tylko do komórek dzielących się (błona jądrowa uniemożliwia
integrację).
FAGI LAMBDA
–
to najczęściej stosowane w inżynierii
genetycznej fagowe wektory. W całości fag ten nie nadaje się na
wektor gdyż posiada zbyt wiele miejsc restrykcyjnych, dlatego też
wycina się ok. 30% jego genomu, natomiast pozostawia się sekwencje
cos.
Fagi
lambda posiadają cząsteczki DNA o długości ok. 50 kpz, zawierają
ok. 40 genów w cząsteczce, budowa cząsteczki – liniowa, na
końcach sekwencje cos
– 12-sto nukleotydowe, jednoniciowe, lepkie końce wzajemnie
komplementarne – dlatego u bakterii fagi te stają się koliste.
Właściwości te wykorzystuje się przy konstrukcji tzw. kosmidów.
Prawidłowo
skonstruowany wektor powinien posiadać:
Sekwencje
odpowiedzialne za inicjację replikacji (tzw. ori)
Markery
– geny odpowiedzialne za łatwo wyróżnialne cechy fenotypowe
(np. oporność na antybiotyk, zdolność syntezy określonego
enzymu, zdolność świecenia w odpowiednich warunkach) – geny te
nazywamy też genami
reporterowymi
Polilinkery
- odcinki DNA zawierające sekwencje rozpoznawane przez różne
rodzaje restryktaz, co pozwala na łączenie z wektorem fragmentów
DNA strawionego różnymi enzymami
Konstrukcja
wektorów
Konieczne
narzędzie to enzymy
restrykcyjne = endonukleazy restrykcyjne = restryktazy
→ pozwalają wyizolować pożądany fragment DNA;
restryktazy
przecinają cząsteczkę DNA w obrębie rozpoznanej sekwencji
powstają
zawsze te same ilości określonych fragmentów z danego genu;
w
wyniku cięcia powstają lepkie końce (1-no niciowe), które ligaza
łączy komplementarnie do siebie.
Konstrukcja
wektorów
Powielanie
(amplifikacja) DNA w żywych komórkach czyli klonowanie in
vivo - wymaga czasu, musimy
uzyskać wiele pokoleń komórek, aby osiągnąć pożądaną ilość
kopii DNA.
KLONOWANIE DNA IN
VITRO
Jest
wydajniejszą metodą, która daje możliwość uzyskanie licznych
kopii DNA w krótkim czasie w warunkach in
vitro – w probówce.
Metoda
ta to łańcuchowa reakcja
polimerazy PCR (Polymerase Chaim Reaction)
opracowana
w 1986 roku przez Kary Mullisa,
USA (Nagroda Nobla – 1993).
Łańcuchowa
reakcja polimerazy oparta jest na cyklicznych zmianach
temperatury.
PCR
przeprowadza się w specjalnie skonstruowanych aparatach, tzw.
termocyklerach.
Jest
to urządzenie,
które
umożliwia szybką
zmianę temperatur mieszaniny reakcyjnej.
ETAPY
AMPLIFIKACJI DNA in
vitro
czyli PCR
1.
Izolacja DNA
2.
Oczyszczanie DNA
3.
PCR:
-denaturacja DNA: wstępna i
właściwa
-przyłączanie starterów
-elongacja i elongacja końcowa
4.
Analiza produktu PCR
PCR
KLONOWANIE CAŁYCH
ORGANIZMÓW
polega
na wytworzeniu kopii całego
organizmu wielokomórkowego na
podstawie materiału genetycznego znajdującego się w DNA
pojedynczej komórki somatycznej.
Jądro
komórki somatycznej wprowadza się do komórki, która wcześniej
została pozbawiona własnego jądra komórkowego, z niej rozwija
się zarodek, a z niego dojrzały organizm.
W
1996 roku po raz pierwszy w historii udało się sklonować ssaka-
owcę, którą nazwano Dolly. Do dziś stworzono klony wielu innych
gatunków ssaków, m. in. myszy, świń i krów.
Nie miała ojca,
ale za to aż trzy matki.
Jedna
dała materiał genetyczny, druga - komórkę jajową (a dokładniej
- samą cytoplazmę bez jądra), trzecia nosiła Dolly w macicy,
jako tzw. matka zastepcza.
"Główna
matka", dawczyni materiału genetycznego (uzyskanego z
wymienia) w chwili urodzenia się Dolly od dawna już nie
żyła.
Imię zawdzięcza
Dolly Parton,
amerykańskiej piosenkarce o
obfitym biuście.
Jak sklonowano owcę
Dolly?
DOLLY STARA OD
URODZENIA
- 1999 rok
dokładne
badania wykazały, że komórki
Dolly są starsze niż ona sama – o całe sześć lat!
Dlaczego?
Wiek
komórki wyznaczają telomery
Pierwowzór
Dolly, owca rasy Finn Dorset miała 6 lat w momencie, kiedy
pobierano od niej komórkę do sklonowania.
To
właśnie dlatego Dolly w momencie urodzenia miała sześć lat.
DOLLY – WIERNA
KOPIA MATKI? (1999
rok)
W
jądrze komórki znajduje się ok. 99,9% informacji genetycznej,
pozostałe 0,1% znajduje się w mitochondriach.
Jaką
informację genetyczną i od kogo zawierały komórki Dolly?
OWCA
1 – rasy Finn Dorset –
dawczyni jądra komórkowego komórki somatycznej (wymienia),
OWCA
2 – owca rasy Scottish
Blackface- dawczyni komórki jajowej, to jej mitochondria znaleziono
w komórkach Dolly
CELE KLONOWANIA
ZWIERZAT →
REPRODUKCJA
(głównie powielanie zwierząt transgenicznych) oraz
jako źródło
KOMÓREK MACIERZYSTYCH
Embrionalne
komórki
macierzyste
(potencjalnie
mogą przekształcać się w każdy rodzaj komórek)
w
ten sposób będzie można w przyszłości leczyć wiele
nieuleczalnych dzisiaj schorzeń, jak choroba Alzheimera,
Parkinsona, cukrzycę, czy uszkodzenia rdzenia kręgowego.
Przeciwnicy
podkreślają problemy etyczne jakie wiążą się z tymi badaniami.
Istnieje potencjalna
możliwość odtworzenia przedstawicieli gatunków zagrożonych
wymarciem lub wymarłych metodą klonowania i ich reintrodukcja do
środowiska naturalnego
Czternaście
sklonowanych świń Sklonowane
dzikie koty mają 'zwykłe' potomstwo
Snuppy
- pierwszy sklonowany pies -
04.08.2005
Sklonowano
konia wyścigowego-
16.04.2005
Mięso
i mleko ze sklonowanej krowy jest bezpieczne - 12.04.2005
to
rośliny, zwierzęta i drobnoustroje których geny zostały celowo
zmienione przez człowieka.
GMO
- ORGANIZMY DO
GENOMU, KTÓRYCH WPROWADZONO NOWY, HETEROLOGICZNY GEN, PRZEKAZYWANY
NASTĘPNYM POKOLENIOM, ZGODNIE Z PRAWAMI GENETYKI.
Organizmy
zmodyfikowane genetycznie (GMO)
*zawierają
wstawione obce genymogące
pochodzić od nawet znacznie
odległych ewolucyjnie gatunków,
*w
naturze geny te nie miałyby możliwości wniknięcia do genomu
rośliny.
*Ogólniej,
GMO to organizmy poddane inżynierii genetycznej, w wyniku której
nastąpiły u nich takie zmiany w genomie, jakie nie zdarzyłyby się
w wyniku rozmnażania czy rekombinacji.
Dotychczas
uzyskano bardzo wiele zmienionych genetycznie roślin, które mogą
służyć do produkcji żywności -
są
to m.in. żyto, ziemniaki, buraki cukrowe, kukurydza, pomidory,
soja, dynia, papryka, winogrona i banany,
Najwięksi
producenci GMO: USA, Kanadza, Argentyna, Brazylia, Chile, Australia
i Meksyk.
GMO to nie tylko
owoce czy warzywa -
organizmy
transgeniczne lub wytwarzane przez nie substancje mogą stanowić
także surowce do produkcji dodatków bądź składników żywności
(maltodekstryna, lecytyna, skrobia).
Modyfikowane
rośliny mogą być także wykorzystywane jako pasza lub jej
składnik w karmieniu trzody chlewnej czy drobiu.
MODYFIKACJA
GENOMU ROŚLIN W CELU UZYSKANIA NOWYCH KORZYSTNYCH CECH:
-
tolerancja na herbicydy
-
odporność na choroby wirusowe
-
oporność na owady szkodniki
-
oporność na zakażenia grzybicze
-
jakość produktu
GMO
podwyższenie
trwałości przechowywanych
podwyższenie
tolerancji na zimno i zamarzanie,
zmiana
spektrum lipidów pod kątem nasycenia kw. tłuszczowych,
zmiana
proporcji cukru do skrobi w różnych tk. roślinnych,
zmiany
w składzie aminokwasów
Podwyższenie
plonów
Zmniejszenie
zanieczyszczenia środowiska (herbicydami, środkami ochrony roślin)
Podniesienie
jakości produktów
Spadek
cen produktów spożywczych
Tanie
źródło białek wykorzystywanych w medycynie
Metodyka
transgenizacji komórek roślinnych
Zastosowanie
maja dwie metody:
·bezpośrednie
wprowadzenie DNA do protoplastów przez wstrzeliwanie
·transformację
za pośrednictwem wektorów plazmidowych
TRANSGENIZACJA
BEZPOŚREDNIA
1.
WSTRZELIWANIE DNA
wykorzystuje
się w niej efekt balistyczny przez zastosowanie specjalnych
działek, zwanych strzelbą genetyczną, albo armatką genetyczną.
DNA
przeznaczony do przeniesienia opłaszcza się na mechanicznych
nośnikach z metali szlachetnych i „wstrzeliwuje” do komórek
przeznaczonych do transformacji
Transformacja za
pośrednictwem wektorów plazmidowych Agrobacterium
Do
ich konstrukcji wykorzystuje się duże plazmidy (Ti i Ri) bakterii
z rodzaju
Rhizobium
i
Agrobacterium
(A. tumefaciens i A. rhizogenes),
które
posiadają naturalną zdolność do wprowadzania swojego DNA do
roślin.
Plazmidy
te zawierają zakodowaną informację o białkach niezbędnych do
zaatakowania rośliny.
Odporność na
choroby powodowane przez grzyby i bakterie
Odporność
na grzybice i choroby bakteryjne uzyskuje się poprzez wprowadzenie
transgenu kodującego enzymy - hitynaza, glukanaza,
które
niszczą ich ścianę komórkową.
Inny
transformowany gen, koduje osmotynę - białko wiążące się z
błoną komórkową powodując jej zniszczenie.
ROŚLINY OPORNE NA
OWADY
CECHY
TE OSIĄGNIĘTO POPRZEZ:
-
WPROWADZENIE GENU KODUJĄCEGO INHIBITOR PROTEAZ SERYNOWYCH
-
WPROWADZENIE GENU KODUJĄCEGO TOKSYNĘ BACILLUS
THURINGIENSIS
Rośliny
transgeniczne
Zagrożenia:
-wbudowanie
transgenów do bakterii przewodu pokarmowego ----- oporność na
antybiotyki
-przekazanie
genu oporności na herbicydy innym roślinom ---- katastrofa
ekologiczna
-zmiana
właściwości rośliny transgenicznej poprzez przypadkowe
wbudowanie transgenu, który uaktywni inne geny lub je zinaktywuje
Rośliny
transgeniczne są b. dobrze przebadane, lepiej niż nowe gatunki i
odmiany nietransgeniczne
wprowadzane na
rynek
Żywność
GMO nie jest niezdrowa
„Według
dzisiejszej wiedzy, żywność zawierająca organizmy genetycznie
zmodyfikowane nie jest dla zdrowia szkodliwa, ale oczywiście wybór
należy do konsumenta”
GMO-zwierzęta
Pierwsze
doniesienie o udanej próbie transgenizacji pojawiło się w 1980r.
Była
to mysz z genem wzrostu szczura, i do tej pory służy jako przykład
doświadczenia modelowego.
Transgenizacja
myszy była przeprowadzona metodą
mikroiniekcji do przedjądrzy.
Transgenizacja
zwierzat hodowlanych
ma
na celu głównie uzyskanie zwierząt o pożądanych cechach w
hodowli:
szybciej
rosnące (zwiększenie masy ciała),
o
wyższej wydajności mlecznej,
poprawa
zdrowotności przez wprowadzenie genów odporności lub tolerancji
na określone choroby
zastosowaniu
ich do produkcji białek, enzymów, innych substancji wykorzystanych
w przemyśle farmaceutycznym (jako bioreaktory).
Uzyskanie szybszego
wzrostu
zwierząt hodowlanych.
Modyfikacje
polegające na wprowadzeniu genów produkujących hormon wzrostu.
W
ten sposób modyfikowane były głównie ryby: karpie, łososie, ale
także
zwierzęta gospodarskie,
świnie, króliki, owce.
Produkcja białek
heterologicznych o znaczeniu terapeutycznym dla człowieka w gruczole
mlecznym zwierząt transgenicznych
Modyfikowane
w tym celu są głównie krowy, kozy, owce, gdyż pożądane białka
wytwarzane są w gruczołach mlecznych i wydzielane z mlekiem.
Produkowana
jest antytrombina - ludzki enzym - czynnik krzepliwości krwi,
pozwala na kontrolę powstawania zakrzepów,
produkcja
antytrypsyny - stosowanej w leczeniu rozedmy płuc, erytropoetyny -
leczenie anemii.
Zwierzęta
transgeniczne w produkcji związków leczniczych
Króliki
wykorzystywane są m.in. do produkcji związków takich jak:
interleukina, czynnik IGF1, ludzki hormon wzrostu, alfa-glukozydaza,
czy białko C biorące udział w krzepnięciu krwi.
Z
mleka kóz uzyskuje się ludzką antytrombinę.
Zwierzęta
transgeniczne
Zagrożenia
Możliwość
krzyżowania
i
przekazywania transgenów
Potencjalne
zaburzenie równowagi ekosystemu i spadek bioróżnorodności
Problemy
natury etycznej
Brak
akceptacji społeczeństwa dotyczącej badań na organizmach
zwierzęcych
Terapia genowa
leczenie
polegające na wprowadzeniu obcego genu do komórek.
- Mechanizmy
działania wprowadzonego DNA mogą być następujące:
zmuszenie
komórki do produkcji białka kodowanego przez wprowadzony gen
produkcja
białek potrzebnych, których w organizmie brakuje lub występują w
niedomiarze (np. w defektach metabolicznych, takich jak hemofilia)
produkcja
białek prowadzących do śmierci komórki (apoptozy)
- potencjalne zastosowanie do terapii przeciwnowotworowych
-
to choroba dziedziczna,
o sposobie dziedziczenia autosomalnym
recesywnym spowodowany mutacją
w obrębie genówRAG-1
lub RAG-2
(tzw. agammoglobulinemia typu
szwajcarskiego) bądź
sprzężonym z chromosomem X,
w którym dochodzi do nieprawidłowego różnicowania tymocytów
i braku limfocytów T
i NK.
Może
także występować jako cecha nabyta, niezwiązana z predyspozycją
genetyczną.
Charakteryzuje
się poważnym upośledzeniem odporności
komórkowej i humoralnej
z następową podatnością za zakażeniawirusowe,
bakteryjne
i grzybicze.
Choroba
nieleczona doprowadza do śmierci przed ukończeniem 1 roku życia.
W
terapii stosuje się przeszczep szpiku kostnego. Ponadto w
kilkunastu przypadkach zadziałała terapia
genowa.
W sierpniu 2006
na łamach pisma Science
dr Steven A. Rosenberg z amerykańskiego Narodowego Instytutu Raka
poinformował
o 2 przypadkach czerniaka złośliwego, które ustąpiły w 100% pod
wpływem terapii genowej,
która
polegała na izolacji limf. T od chorych, ich namnożeniu, oraz
wprowadzeniu do nich poprzez retrowirus genu umożliwiającego
rozpoznanie komórek nowotworowych.
Tak
modyfikowane limfocyty T były podawane chorym.
Pełen
efekt leczniczy uzyskano jednak tylko u 2 z 17 pacjentów poddanych
temu typowi leczenia[4]