Piękno ciała kobiety

Piękno

• Automatycznie, intuicyjnie, bez analizowania kategoryzujemy daną postać, przedmiot, proces jako piękny lub nie

• Oblicze Ledy na szkicu Michała Anioła

• Czy dla wszystkich piękno w otaczającej rzeczywistości jest tak samo istotne?

• Osoby normo-, hipo-, hiper- i paraestetyczne

• Piękno to wartość względna?

• Umberto Eco „Historia piękna”: „Piękny” a wraz z nim „wdzięczny” i „ładny”, i tym podobne wrażenia – to przymiotniki, których często używamy wskazując, że coś nam się podoba.

• Gust

• Upodobania

• Wcześniejsze doświadczenia danej osoby

• „Wydaje się, że w tym znaczeniu piękne równa się temu, co dobre, i w istocie w wielu epokach zakładano związek pomiędzy pięknem a dobrem”.

• Umiłowanie piękna jako umiłowanie dobra

• Piękno wydarzeń, czynów chwalebnych, uczciwych, szlachetnych, ale mających nierzadko tragiczny finał (np. Pieta)

• „Mózg człowieka nieustannie rejestruje i gromadzi wrażenia powstałe w wyniku obserwacji twarzy i na tej podstawie buduje swój własny model atrakcyjności, zależny od środowiska ludzkiego, w jakim żyje” (Krzeski)

• „Nie można ustalić uniwersalnego kanonu piękna z powodu różnic etnicznych, czy wieku, lecz w każdej pięknej twarzy, bez względu na pochodzenie etniczne, dostrzegamy proporcje między jej częściami oraz prawidłowy architektonicznie kształt” (Gonzales-Ulloa)

• Piękno w brzydocie

• Piękno w smutku, melancholii, scenie śmierci

• Studium groteskowych głów Leonardo da Vinci (przykuwające uwagę, intrygujące, ale brzydkie)

• „Nowe informacje płynące z rejestracji obrazów twarzy tak znanych trzech wielkich ras ludzkich: białej (europeidzi), żółtej (mongoloidzi) i czarnej (negroidzi), podlegają procesom integracji i uśredniania, zachodzącym w naszych mózgach bez udziału świadomości. W efekcie w podświadomości współczesnego człowieka tworzy się wyobrażenie idealnej twarzy”.

• Twarze piękne są często symetryczne i proporcjonalne.

• Nie każda proporcjonalna i symetryczna twarz jest piękna.

• Platon (V-IV w.p.n.e.): piękno- harmonia i proporcja części oraz blask.

Czy piękne znaczy symetryczne?

• Jezioro/sztorm na morzu

Cechy piękna kobiety wg. Perretta

• Delikatnie zarysowana linia żuchwy;

• Duże oczy;

• Mały nos;

• Pełne wargi;

• Mała odległość między ustami a brodą;

• Delikatna górna warga;

• Cechy te są związane z małym stężeniem androgenów a dużym estrogenów (sygnał o płodności)

Cechy atrakcyjności twarzy męskiej

• Wyraźny nos;

• Bliskie i głębokie osadzenie oczu;

• Wyraźnie zaznaczone kości policzkowe oraz linia żuchwy;

• Nieodstające uszy;

• Cechy te kojarzą się z siłą, pewnością siebie (prawdopodobieństwo przetrwania oraz godnych warunków życia)

• Krzeski- jak dotąd nie opracowano uniwersalnego kanonu piękna

• Wyznaczono granice normy tzw. Twarzy poprawnej estetycznie

• Platoński blask

• Twarze nie spełniające podstawowych zasad harmonii i proporcji a są atrakcyjne, piękne

• Twarze nietuzinkowe, łamiące zasady proporcji, są jak wzburzone morze- piękne w swojej dynamice, nieprzewidywalności i niepokoju

Poprawianie natury

• Korekcja nosa- egipski papirus Ebersa (XVIw.p.n.e.)

• 1-a operacja face-lifting 1901r.

• Początek XXw.- J.Joseph (chirurg plastyk)

• Dążenie do doskonałości: pragnienie naturalne?; środek na zwiększenie szans na zdobycie dóbr materialnych, odniesienie sukcesu?

• Niebezpieczeństwo ulegania dążeniom pacjentów do osiągnięcia wzorca kultury masowej postrzeganego jako kanon piękna lub upodobnienia się do gwiazd mass-mediów.