I.Główne wyróżniki społeczności lokalnej Przestrzeń terytorialna, --Zamieszkała tam ludność--System powiązań i zależności ludzi i instytucji, społeczne interakcje -kulturowe i psychospołeczne więzi łączące część lub całość mieszkańców z daną strukturą społeczno-przestrzenną II Kroki procesu rozwoju lokalnego KROK I Określenie potrzeb ludzi mieszkających na danym obszarze. Zebranie informacji o możliwościach ludzi instytucji/organizacji działających na danym terenie KROK II Zmobilizowanie i zaangażowanie w działania na rzecz problemu indywidualnych osób z ich wiedzą i doświadczeniem, instytucji, organizacji, nieformalnych sieci związanych z danym problemem budowanie, grup obywatelskich, samopomocowych oraz lokalnych koalicji wokół problemu   KROK III Ustalenie, opracowanie planu działania, tworzenie projektów KROK IVRozwiązanie problemu poprzez podjęcie i zrealizowanie z sukcesem zaplanowanych wcześniej działań III Co pobudza rozwój „społeczności”? Wspólne, społeczne miejsca i obszary --Stałe współdziałanie-Zaufanie społeczne do ludzi i instytucji --Sieci kontaktów społecznych --Zaufani przywódcy--Wydarzenia i zajęcia, w których można brać udział --Systemy komunikowania się --Wsparcie dla zaangażowania wolontarystycznego =Mechanizmy wspólnego (demokratycznego) podejmowania decyzji --Okazje do wspólnej nauki (edukacja formalna i nieformalna) występujące zagrożenia naturalne w Polsce – definicje, przyczyny, skutki (Powódz, Silne wiatry (wichury, huragany, trąby powietrzne)DEFINICJA: Wiatr wiejący z prędkością średnią większą niż 15 m/s lub z prędkością w porywach większą niż 20 m/s.Przyczyny: Ogólna cyrkulacja atmosfery oraz znaczna różnica temperatury i wilgotności na granicy dwóch mas powietrzaSkutki: ofiary wśród ludności w wyniku przygniecenia przez łamiące się drzewa;-zerwania linii wysokiego napięcia i przerwy w dostawach energii elektrycznej; - zablokowania jezdni; -- wpychania wody morskiej do ujściowych odcinków rzek; --masowe uszkodzenia konstrukcji budynków;- przerwy w kursowaniu pociągów z powodu uszkodzenia trakcji elektrycznej i zablokowania torów; • zniszczenia zadaszeń na obiektach stanowiących dobra kultury; --straty w rolnictwie oraz leśnictwie; --zamknięcie szkół, szpitali, urzędów administracji publicznej; --awarie w zakładach przemysłowych, połączone z uwolnieniem niebezpiecznych substancji;-- katastrofy komunikacyjne, w tym szczególnie zagrożenie dla żeglugi;-- lawiny śnieżne w górach Susza (meteorologiczna, rolnicza, hydrologiczna) DEFINICJA: Zjawisko ciągłe o zasięgu regionalnym, które oznacza dostępność wody poniżej średniej w określonych warunkach naturalnych.Przyczyna: Brak opadówSkutki:= przesuszenie gleby, obniżenie poziomu wód podziemnych i zmniejszenie przepływu wody w rzekach; -- susza w okresie wegetacji roślin wiosną, może spowodować duże straty w rolnictwie; --wysuszenie ściółki leśnej zwiększa groźbę pożaru; -wielkoobszarowe pożary lasów powodują olbrzymie straty materialne i katastrofę ekologiczną; -- niski poziom lustra wody w rzekach, do których odprowadza się ścieki może spowodować skażenie wody; -- zagrożenie śmiertelnością zwierząt i powstawanie ognisk epidemicznych.Silne mrozy Definicja: Zjawisko występuje wówczas, gdy temperatura powietrza spadnie poniżej -20°C. W aspekcie społecznym natomiast o silnych mrozach mówimy wtedy, gdy chłód staje się przyczyną śmierci ludzi i powoduje straty materialne. Skutki:- w wyniku wychłodzenia organizmu ludzkiego dochodzi do zgonu; -- mróz może powodować awarie: magistrali ciepłowniczych, wodociągów, sieci kanalizacyjnej i linii przesyłowych wysokiego napięcia, co może sparaliżować życie w miastach. W związku z powyższym istnieje ryzyko przerw w dostawach wody, energii elektrycznej i ciepła; -- awarie w oczyszczalniach ścieków mogą spowodować katastrofę ekologiczną; -- wzrasta zapotrzebowanie na energię elektryczną i groźba powstania pożarów z powodu nieprzestrzegania zasad ochrony przed pożarem podczas dogrzewania pomieszczeń mieszkalnych; • utrudnienia dla komunikacji lądowej.Upały DEFINICJA: Stan pogody, gdy temperatura powietrza przy powierzchni ziemi przekracza +30o SKUTKI:negatywne skutki dla zdrowia ludzi, zwłaszcza osób starszych, dzieci, osób cierpiących na schorzenia układu krążenia; zamknięcia szkół, szpitali i urzędów administracji publicznej;--zagrożenie śmiertelnością zwierząt i powstawania ognisk epidemicznych;--zakłócenia w funkcjonowaniu infrastruktury, zwłaszcza transportu kolejowego i drogowego. Upały mogą spowodować uszkodzenia nawierzchni dróg wykonanych z masy mineralno–bitumicznej i szlaków kolejowych (wypaczenia szyn) co w konsekwencji może doprowadzić do katastrof komunikacyjnych;--wysokie temperatury będą sprzyjać powstawaniu przestrzennych pożarów lasów; - upały wiosenne mogą spowodować duże straty w rolnictwie; ---zakłócenia w dostawach energii elektrycznej (uszkodzenia sieci spowodowane wysoką temperaturą). Przeciążenie sieci elektroenergetycznych w związku z wykorzystywaniem urządzeń i systemów klimatyzacji i chłodzenia, zwłaszcza w dużych aglomeracjach miejskich.cztery główne grupy ryzyka zaburzeń pourazowych 1.charakterystykę samego zdarzenia i następujących po nim stresorów:- charakter zdarzenia – łatwiej podnieść się po katastrofie naturalnej niż po zdarzeniu wynikającym z działalności człowieka- wielkość ekspozycji na traumę, w tym stopień zagrożenia życia podczas zdarzenia, doznanie urazów ciała oraz wielkość doznanych strat materialnych, życie w społeczności, która doznała znacznych strat lub wykazuje symptomy zaburzeń, - „wtórne stresory” – konsekwencje materialne katastrofy, jak i kolejne wydarzenia traumatyczne czy inne stresujące zmiany życiowe; 2.charakterystykę ofiary: płeć (żeńska),--wiek średni (w przedziale 40-60 lat),--- małe doświadczenie z radzeniem sobie z danym rodzajem katastrofy, --- przynależność do grup mniejszościowych (np. etnicznych, kulturowych),-- ubóstwo lub niski status społeczno-ekonomiczny, -- cechy osobowości (neurotyczność, mała stabilność emocjonalna oraz introwersja),--- zaburzenia psychiczne poprzedzające katastrofę;3. kontekst rodzinny:--dla osób dorosłych obecność dzieci w domu, ---w przypadku kobiet stan cywilny (mężatki),-- dla dzieci – dystres rodziców,--obecność członka rodziny, który wykazuje symptomy zaburzeń pourazowych,---konflikty rodzinne i brak atmosfery wsparcia w rodzinie;4.zmienne określające skuteczność radzenia sobie z konsekwencjami katastrofy: --brak przekonania lub utrata przekonania o możliwości kontrolowania i przeciwdziałania następstwom katastrofy, --- brak źródeł społecznego wsparcia (np. zdezintegrowana i zawistna społeczność). Podstawowe zasady komunikowania się w czasie kryzysu:1. Niczego i nigdy nie należy zatajać, nie zwlekać z przekazaniem informacji, prowadzić komunikację otwartą, mówiąc całą prawdę i tylko prawdę. 2. Wykorzystać szansę przedstawienia własnej interpretacji sytuacji i możliwości przezwyciężenia kryzysu, co zależy między innymi od szybkiego dotarcia z informacją. 3. Wykorzystać wszystkie środki techniczne, by przekazać swoje oficjalne stanowisko. 4. Przekazywać swoje stanowisko wszystkim mediom. 5. Stworzyć możliwości zasięgania informacji – np. telefoniczną linię kryzysową. 6. Podejmować kontakty z ludźmi, pokazywać się na miejscu zdarzeń powinni najbardziej szacowni i wysoko postawieni w hierarchii przedstawiciele władz [lub osoby szanowane w środowisku]7. Traktować otoczenie w sposób partnerski – wysłuchiwać argumentów niezgodnych z własnym stanowiskiem, nie okazywać zacietrzewienia czy przekonania o własnej wyższości i nieomylności.8. Okazywać zrozumienie dla uczuć osób zatroskanych, zrozpaczonych, rozwścieczonych, przerażonych itp. 9. Stworzyć płaszczyznę, na której osoby lub grupy, które czują się poszkodowane będą mogły wypowiadać swoje opinie, omawiać swoje doświadczenia, przedstawiać swoje pretensje i oczekiwania. 10. Okazywać emocjonalną bliskość w stosunku do poszkodowanych osób.

4 ETAPY ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO: Etap zapobiegania) Podstawowym celem działań na etapie zapobiegania jest niedopuszczenie do powstania zagrożenia, a jeśli nie jest to możliwe, do ograniczenia jego skutków. Działania te dotyczą uodpornienia infrastruktury technicznej, poszczególnych obiektów czy realizacji inwestycji zwiększających bezpieczeństwo Etap przygotowania Kolejny etap to etap oceny potencjalnych zagrożeń, ich analizy i charakteru oraz określenia stopnia prawdopodobieństwa wystąpienia określonego zagrożenia.Etap reagowania to działania polegające na opanowaniu kryzysu, to wszystkie działania podejmowane podczas wystąpienia sytuacji kryzysowej. W zależności od charakteru zdarzenia, podejmowane są działania zagrożenia naturalnego) lub działania naprawcze, neutralizujące, jeśli zdarzenie ma charakter społeczny czy polityczny. Etap odtwarzania (recovery) Głównym celem działań na tym etapie jest w możliwie krótkim czasie przywrócenie stanu do sytuacji sprzed kryzysu. Etap ten jest głównie kojarzony z odbudową zniszczeń fizycznych (obiekty, infrastruktura), udzielaniem wsparcia osobom poszkodowanym czy przywróceniem warunków bytowania ludności. Krajowy Rada Ministrów, Prezes Rady Ministrów Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego Rządowe Centrum BezpieczeństwaResortowy Minister kierujący działem administracji rządowej, kierownik organu centralnegoZespół zarządzania kryzysowego (ministerstwa, urzędu centralnego) Centrum zarządzania kryzysowego (ministerstwa, urzędu centralnego) Wojewódzki Wojewoda Wojewódzki zespół zarządzania kryzysowego Wojewódzkie centrum zarządzania kryzysowego Powiatowy Starosta powiatu Powiatowy zespół zarządzania kryzysowego Powiatowe centrum zarządzania kryzysowegoGminny Wójt, burmistrz, prezydent miasta Gminny zespół zarządzania kryzysowego Mogą być tworzone (nie ma obowiązku utworzenia) gminne (miejskie) centra zarządzania kryzysowego RODZAJE WSPARCIA DZIAŁANIA I FUNKCJE: 1. Wsparcie podstawowe, skierowane do wszystkich: *pierwsza pomoc i kontakt z os. Poszkodowa.,*pomoc przy ewakuacji*udzielenie inf fun:ratownicza,opiekuńcza,informac. 2.wsparcie społ i rodzin:*organizacja grup ochotników,*organi. Pomocy w instytucji, *dystrybucja pomocy rzeczowej, *wsparcie dla grup szczególnie narażonych. 3.Wsparcie skoncentrowane na indy wid. Przypadku: rozmowy z os poszkodowaną, * wywiady środowiskowe, *wsparcie psychologiczne, *powiadomienie o śmierci bliskichfun:wspierająca. 4.wsparcie specjalistyczne:wsparcie os. Chorych psychicznie lub z zaburzenia.. psychiczne.fun: wspierająca,opiekuńcza__________ CZYNNIKI ZMNIEJSZAJĄCE NARAŻENIE NA SYT, KRYZYS. 1.bliskie relacje interier. 2.poczucie własnej wartości, 3 -/-własnej skuteczności, 4. Więzy ze społ i kulturą. 5.zdolności do myslenia elastycz. 5.altruizm. 6. Głęboka wiara FORMY POMOCY PRACOWNIKOM SŁUŻB SPOŁ.Wsparcie psychologiczne dla osób biorących udział w akcji pomocowej uświadomienie pracownikowi służb pomocowych, że może różnorodnie reagować na doświadczenia związane z sytuacją kryzysową (np. odczuwać wściekłość, niedowierzanie, przerażenie, poczucie winy, bezradność itd.) i powinien zaakceptować potrzebę uzyskania pomocy w takiej sytuacji. Poradnictwo i konsultacje bezpośrednio po katastrofie Pracownicy służb ratowniczych i pomocowych, bezpośrednio po zakończeniu udziału w akcji pomocowej, powinni mieć możliwość uzyskania informacji i porady dotyczącej typowych reakcji na stres i różnorodnych sposobów radzenia sobie z nim. Udział w sesjach odreagowania Odreagowanie ma ułatwić pracownikom służb pomocowych wyrażenie swoich myśli i uczuć związanych z zadaniem, które wykonują lub wykonywali podczas akcji pomocowej. Jeśli jest to możliwe można takie sesje prowadzić w czasie, kiedy trwa jeszcze akcja pomocowa. Zastosowanie technik relaksacyjnych Proponowaną formą pomocy „pomagaczom” jest też uczenie technik relaksu lub prowadzenie krótkich sesji relaksacyjnych. Wiedzę o technikach relaksacyjnych osoby na co dzień pomagające powinny wynosić ze szkoleń lub kursów przygotowujących ich do pracy w roli pracowników pomocowych. Rekonstrukcja Przygotowanie W spotkaniu uczestniczy co najmniej dwóch dobrze przygotowanych prowadzących, którzy przed spotkaniem z uczestnikami, rozmawiają z przełożonym pracowników i ustalają dokładne okoliczności spotkania i zbierają informacje o charakterze akcji i zadaniach poszczególnych uczestników. Faza zamykająca Ostatnia faza służy przedyskutowaniu niedokończonych zagadnień, omówieniu reakcji na spotkanie. Dobrze, aby jakiś czas po przeprowadzeniu spotkania przeprowadzić ocenę jego skuteczności, analizując miedzy innymi czy i jak zmieniły się sposoby radzenia sobie ze stresem w sytuacji zagrożeń.Grupy wsparcia jest grupa wsparcia przeznaczona tylko dla pracowników określonej grupy zawodowej, np. pracowników socjalnych, psychologów, strażaków, policjantów lub pielęgniarek. Celem takiej grupy nie jest dokładne analizowanie myśli, uczuć, reakcji na sytuację kryzysową, w której udzielali pomocy, ale jest to okazja do porozmawiania o tym, co się wydarzyło i w jaki sposób można radzić sobie z własnymi emocjami.