112 AKT ZAWIERZENIA


112. AKT ZAWIERZENIA


15.11.1975 r.

Wierzę, O Jezu, że jesteś Jeden z Ojcem i Duchem Świętym, w Jedności natury, istoty i woli i w Trójcy Osób. Jezu, spraw bym odpowiadał twym łaskom prawdziwie i natychmiast, ofiarnie, odważnie i wytrwale.

Jezu weź mnie za rękę i pociągnij mnie tam, dokąd i kiedy chcesz. Bądź we mnie zaczynem przemiany nadprzyrodzonej, oczyszczającej, we dnie i w nocy, zwłaszcza podczas Mszy świętej.

Mój Jezu, przyjmij mnie takim, jakim jestem, by uczynić mnie takim, jakim chcesz mnie mieć. Naucz mnie Twych dróg i prowadź mnie po nich.

Jezu, kieruj Sam moimi krokami w wypełnieniu Twej świętej woli.

Oznajmij mi, o Panie, Twe myśli i pragnienia, pomóż mi wykonać je w życiu każdego dnia.

Jezu, Ty Sam wierz we mnie i spodziewaj się, kochaj i ufaj. Lecz także zamilknij we mnie i przyjmuj wszystko, cierp i ofiaruj.

Bądź tym, który modli się i uwielbia, mówi i żyje we mnie.

Jezu, pomnóż we mnie bezgranicznie wiarę, nadzieję, miłość: pomnóż we mnie mądrość, sprawiedliwość i moc, pobożność i bojaźń bożą i wstrzemięźliwość.

Jezu, daj mi bez miary wierność i ufność, pokorę i skruchę, poddanie się i ducha umartwienia, posłuszeństwo, ubóstwo i czystość.

Odżyj we mnie, o Jezu, twą cierpliwością, cichością i łagodnością.

Mój Jezu, zmiłuj się nade mną, bo jestem grzesznikiem.

WESTCHNIENIE DUSZY

A gdy życia kres nastanie, przez twą Matkę; Chryste

Panie do zwycięstwa dojśd nam daj.

Gdy ulegnie śmierci ciało, obleczona wieczną chwałą

dusza niech osiągnie raj






Wyszukiwarka