Polski Hymn Narodowy

Polski Hymn Narodowy jest to “Pieśń legionów polskich we Włoszech”, zwana z czasem “Mazurek Dąbrowskiego”.

Tekst Mazurka Dąbrowskiego powstał w roku 1797 w miejscowości Reggio (Włochy) dla uświetnienia uroczystości pożegnania odchodzących z miasta legionistów - a więc ponad 200 lat temu. Autorem tekstu jest Józef Ryfin Wybicki natomiast autor muzyki jest nieznany.

Kiedy nareszcie po I wojnie światowej odzyskaliśmy niepodległość, Mazurek Dąbrowskiego był powszechnie grany jako hymn państwowy, dopiero 26 lutego 1927 roku okólnikiem Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, został za takowy uznany.

Mazurek Dąbrowskiego stał się popularny także wśród innych narodów słowiańskich. Poeci słowiańscy tworzyli na jego wzór własne pieśni patriotyczne. Pieśń bardzo zbliżona do melodii Mazurka Dąbrowskiego została po II wojnie światowej hymnem państwowym Jugosławii.

Natomiast Muzeum Hymnu Narodowego znajduje się w Będominie – miejsce urodzenia Józefa Wybickiego.

Hymn jest to uroczysta pieśń pochwalna lub świąteczna, pierwotnie sławiąca bóstwo, później także bohaterów i ich czyny oraz wielkie idee. Hymn narodowy/państwowy jest pieśnią patriotyczną o zasięgu ogólnokrajowym, stanowiąca odbicie i uzewnętrznienie poczucia wspólnoty i odrębności narodowej, wyrażająca uczucia zbiorowe wobec symboli, tradycji i instytucji danego narodu.