Art. 188. (2) Jeżeli nie ma naruszeń przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a zachodzi jedynie naruszenie prawa materialnego, Naczelny Sąd Administracyjny może uchylić zaskarżone orzeczenie i rozpoznać skargę. W tym przypadku Sąd orzeka na podstawie stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym wyroku.
Przypisy
2) Z dniem 27 listopada 2007 r. art. 188 w związku z art. 174 pkt 1 w zakresie, w jakim uprawnia Naczelny Sąd Administracyjny - po rozpoznaniu skargi kasacyjnej organu podatkowego, wniesionej po umorzeniu postępowania przez Sąd Najwyższy, w której rewizję nadzwyczajną wniósł minister właściwy do spraw finansów - do uchylenia wyroku, który nie narusza rażąco prawa lub interesu Rzeczypospolitej Polskiej, został uznany za niezgodny z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 236 ust. 2 zdanie drugie Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 listopada 2007 r. (Dz.U.2007.221.1650).
Orzeczenia sądów:
II OSK 2083/10 wyrok NSA W-wa 2012-01-19
LEX nr 1109739
Wyprowadzenie wadliwych wniosków ze stanu faktycznego sprawy przez Sąd pierwszej instancji, które skutkowało w efekcie odmiennym niż podjętym w zaskarżonym wyroku rozstrzygnięciem, jest naruszeniem przepisów innym niż naruszenie przepisów postępowania, o którym mowa w art. 188 p.p.s.a.
II GSK 857/10 wyrok NSA W-wa 2011-09-14
LEX nr 1068885
Mając na uwadze, że wojewódzki sąd administracyjny nie może dokonywać ustaleń, które mogłyby służyć merytorycznemu rozstrzygnięciu sprawy załatwionej zaskarżoną do sądu decyzją administracyjną (jeżeli zachodzi potrzeba dokonywania takich ustaleń, sąd powinien uchylić decyzję i wskazać organowi zakres postępowania dowodowego, które organ ten powinien uzupełnić), wykluczyć należy, by NSA w ramach kontroli instancyjnej mógł podjąć się ustalenia stanu faktycznego sprawy.
II OSK 276/10 wyrok NSA W-wa 2011-02-10
LEX nr 1071241
Wyprowadzenie wadliwych wniosków ze stanu faktycznego sprawy przez sąd pierwszej instancji jest naruszeniem przepisów innym niż naruszenie przepisów postępowania, o którym mowa w art. 188 p.p.s.a.
II OSK 2036/09 wyrok NSA W-wa 2011-01-18
LEX nr 953009
Wyprowadzenie wadliwych wniosków ze stanu faktycznego sprawy przez sąd I instrancji, które skutkowało w efekcie odmiennym niż podjętym w zaskarżonym wyroku rozstrzygnięciu, jest naruszeniem przepisów innym niż naruszenie przepisów postępowania.
II GZ 424/10 postanow. NSA W-wa 2011-01-11
LEX nr 743198
1. Skoro odmowa wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji była wynikiem braku właściwego uzasadnienia złożonego w tym zakresie wniosku, zaś na etapie postępowania zażaleniowego okoliczności uzasadniające złożony wniosek zostały należycie wykazane i pozwalają na ocenę, że w przypadku wnioskodawcy można mówić o wystąpieniu przesłanek zastosowania ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym - to Naczelny Sąd Administracyjny uprawniony jest do ponownej oceny wniosku i wstrzymania wykonania decyzji.
2. W postępowaniu zażaleniowym Naczelny Sąd Administracyjny powinien w razie potrzeby uzupełnić postępowanie dowodowe w zakresie przyjętym w art. 106 p.p.s.a. i w związku z tym w postępowaniu zażaleniowym nie powinno mieć zastosowania zdanie drugie art. 188 p.p.s.a.
II GSK 1065/09 wyrok NSA W-wa 2010-12-09
LEX nr 746056
1. Wydanie decyzji kasacyjnej stanowi wyjątek od zasady merytorycznego orzekania przez organ odwoławczy. Decyzja taka może zostać podjęta przez organ wyłączenie w sytuacji, gdy z uwagi na uchybienia proceduralne organu pierwszej instancji, postępowanie wyjaśniające powinno w całości lub znacznej części zostać ponownie przeprowadzone. Istota takiego rozwiązania prawnego ma na celu zagwarantowanie stronie postępowania możliwości rozpoznania sprawy w dwóch instancjach w administracyjnym toku postępowania. Organ odwoławczy, wydając decyzję kasacyjną na podstawie art. 138 § 2 k.p.a., jest zobowiązany do wykazania w uzasadnieniu swej decyzji, w jakim zakresie organ pierwszej instancji ma uzupełnić postępowanie dowodowe. Powinien także wskazać okoliczności uniemożliwiające jego uzupełnienie w trybie art. 136 k.p.a.
2. Jeżeli sąd I instancji bez istotnych naruszeń przeprowadził procedurę sądowoadministracyjną brak jest podstaw do przekazywania mu sprawy do ponownego rozpoznania.
II FSK 843/09 postanow. NSA W-wa 2010-12-07
LEX nr 742405
Dopuszczalne jest wydanie przez sąd kasacyjny wyroku na podstawie art. 188 p.p.s.a. w sytuacji, kiedy poza naruszeniem norm prawa materialnego stanowiącym podstawę uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji oraz rozpoznania skargi, zachodzą uchybienia w przepisach postępowania, jednak naruszenie tych ostatnich nie mogło mieć istotnego wpływu na wynik sprawy.
I GSK 262/09 wyrok NSA W-wa 2010-10-21
LEX nr 744744
Treść regulacji przewidzianej w art. 188 p.p.s.a. nakazuje w pierwszej kolejności zbadanie zarzutu naruszenia przez sąd I instancji przepisów postępowania, a dopiero następnie (w razie stwierdzenia bezzasadności podnoszonego uchybienia procesowego), zarzutu naruszenia prawa materialnego. Dopiero po przesądzeniu, że stan faktyczny przyjęty przez sąd w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo, że nie został skutecznie podważony, można przejść do skontrolowania procesu subsumpcji danego stanu faktycznego pod zastosowany w sprawie przepis prawa materialnego.
I FSK 478/10 wyrok NSA W-wa 2010-06-29
LEX nr 672832
Pomimo nie zamieszczenia w skardze kasacyjnej wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i rozpoznania skargi na podstawie art. 188 p.p.s.a., sąd kasacyjny może w takim wypadku orzec reformatoryjnie, gdyż związany jest granicami skargi tylko w fazie jej rozpoznawania, a nie w fazie wyrokowania.
II FSK 182/09 wyrok NSA W-wa 2010-05-27
LEX nr 586021
Ciążący na sądzie pierwszej instancji obowiązek wyeksponowania przyjętego stanu faktycznego nie wynika tylko w sposób dorozumiany z art. 141 § 4 p.p.s.a., ale wprost z art. 188 zd. ostatnie p.p.s.a., który daje Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu możliwość wydania orzeczenia reformatoryjnego na podstawie stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym wyroku. Naczelny Sąd Administracyjny, ani tym bardziej strony postępowania nie mogą się domyślać, jakie ustalenia faktyczne zostały przyjęte przez sąd pierwszej instancji, a jakie nie. Rodzi to nie tylko trudności w prawidłowym formułowaniu zarzutów skargi kasacyjnej przez strony postępowania, ale także, sprzecznie z intencją ustawodawcy, ogranicza możliwość orzekania na podstawie art. 188 p.p.s.a.
II FSK 22/09 wyrok NSA W-wa 2010-05-21
LEX nr 589857
1. Ciążący na sądzie pierwszej instancji obowiązek wyeksponowania przyjętego stanu faktycznego nie wynika tylko w sposób dorozumiany z art. 141 § 4 p.p.s.a., ale wprost z art. 188 zd. ostatnie p.p.s.a., który daje Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu możliwość wydania orzeczenia reformatoryjnego na podstawie stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym wyroku. Naczelny Sąd Administracyjny, ani tym bardziej strony postępowania nie mogą się domyślać, jakie ustalenia faktyczne zostały przyjęte przez sąd pierwszej instancji, a jakie nie. Rodzi to nie tylko trudności w prawidłowym formułowaniu zarzutów skargi kasacyjnej przez strony postępowania, ale także, sprzecznie z intencją ustawodawcy, ogranicza możliwość orzekania na podstawie art. 188 p.p.s.a.
2. Podstawą orzekania przez sąd jest materiał dowodowy zgromadzony przez organy administracyjne w toku całego postępowania toczącego się przed tymi organami. Aby sąd mógł oprzeć swoje rozstrzygnięcia na faktach, które dokumentują akta sprawy, musi wnikliwie i rzetelnie przeanalizować owe akta. Tylko i wyłącznie wtedy uniknie błędu pominięcia istotnego w sprawie elementu faktycznego.
I GSK 821/09 wyrok NSA W-wa 2010-04-29
LEX nr 594648
Przepis art. 188 p.p.s.a. jest adresowany do Naczelnego Sądu Administracyjnego i stanowi o możliwości uchylenia wyroku zaskarżonego skargą kasacyjną i rozpoznaniu sprawy, więc nie może zostać naruszony przez Sąd I instancji.
I GSK 761/09 wyrok NSA W-wa 2010-04-29
LEX nr 594587
Przepis art. 188 p.p.s.a. nie może zostać naruszony przez Sąd I instancji.
II FSK 1357/08 wyrok NSA W-wa 2010-01-14
LEX nr 595758
1. Ocena sądu, pod jaki typ umowy - spośród wymienionych w k.c. - podpadają umowy o bezspornej treści, zawarte przez podatnika, nie mieści się w pojęciu ustalania ani przyjmowania faktów (art. 141 § 4 w zw. z art. 188 zd. drugie p.p.s.a.), lecz stanowi subsumcję ustalonego stanu faktycznego pod określoną normę prawną. Zwalczanie wspomnianej oceny możliwe jest poprzez postawienie sądowi zarzutu naruszenia prawa materialnego wskutek jego błędnego zastosowania, a nie poprzez zarzut naruszenia prawa procesowego.
2. Redukcja odsetek w ugodzie zawartej między bankiem a kredytobiorcą, dokonana pod warunkiem spłaty zadłużenia głównego w sposób określony w tej ugodzie, oznacza otrzymanie przez kredytobiorcę - po dokonaniu wspomnianej spłaty- nieodpłatnego świadczenia, które jest przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.).
3. Warunkiem sine qua non umowy darowizny jest tzw. causa donandi, czyli wola darczyńcy przysporzenia majątku obdarowanego kosztem majątku własnego. Innymi słowy, jedynym celem, który przyświeca darczyńcy jest wzbogacenie obdarowanego. Takiego celu nie da się przypisać bankowi. Jest faktem notoryjnym, że banki nie udzielają darowizn. Co najwyżej, dokonują pewnych ustępstw w wypadkach, gdy zwrot kredytu staje się zagrożony.
II FSK 1357/08 wyrok NSA W-wa 2010-01-14
ONSAiWSA 2011/2/42
1. Ocena sądu, pod jaki typ umowy - spośród wymienionych w Kodeksie cywilnym - podpadają umowy o bezspornej treści zawarte przez podatnika, nie mieści się w pojęciu ustalania ani przyjmowania faktów (art. 141 § 4 w związku z art. 188 zdanie drugie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), lecz stanowi subsumcję ustalonego stanu faktycznego pod określoną normę prawną. Zwalczanie wspomnianej oceny możliwe jest poprzez postawienie sądowi zarzutu naruszenia prawa materialnego wskutek jego błędnego zastosowania, a nie przez zarzut naruszenia prawa procesowego.
2. Redukcja odsetek w ugodzie zawartej między bankiem a kredytobiorcą, dokonana pod warunkiem spłaty zadłużenia głównego w sposób określony w tej ugodzie, oznacza otrzymanie przez kredytobiorcę - po dokonaniu wspomnianej spłaty - nieodpłatnego świadczenia, które jest przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.).
II OSK 1269/09 wyrok NSA W-wa 2009-12-03
LEX nr 582849
Uchylenie decyzji, podczas, gdy należało skargę oddalić, musi być kwalifikowane jako naruszenie przepisów inne, niż naruszenie przepisów postępowania, o których stanowi art. 188 p.p.s.a.
II FSK 460/08 wyrok NSA W-wa 2009-07-22
LEX nr 513322
1. Pomimo nie zamieszczenia w skardze kasacyjnej wniosku o uchylenie zaskarżonego wyroku i rozpoznania skargi na podstawie art. 188 p.p.s.a., sąd kasacyjny może w takim wypadku orzec reformatoryjnie, gdyż związany jest granicami skargi tylko w fazie jej rozpoznawania, a nie w fazie wyrokowania.
2. Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości znajdującego się w posiadaniu przedsiębiorcy budynku mieszkalnego (lub jego części) z zastosowaniem stawki właściwej dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, dotyczy tylko takiego budynku mieszkalnego (lub jego części), który jest zajęty na prowadzenie działalności gospodarczej. Znajdujące się w takim budynku garaże i lokale użytkowe niezajęte na prowadzenie działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem stawki właściwej dla budynków mieszkalnych.
3. Jeżeli obiekt budowlany ma cechy wymienione w przepisie art. 1a pkt 1 u.p.o.l., jest budynkiem. O tym natomiast, czy jest budynkiem mieszkalnym, czy też budynkiem innym, niemieszkalnym, decydują inne jego cechy i sposób wykorzystania.
I FSK 1917/07 wyrok NSA W-wa 2009-01-29
LEX nr 593761
Nie znajduje potwierdzenia w brzmieniu przepisu art. 188 p.p.s.a. stanowisko, że wniosek dowodowy dotyczący przeprowadzenia dowodu osobowego z zeznań świadka powinien zawierać konkretne pytania, które strona chciałaby zadać świadkowi.
II OSK 1158/08 wyrok NSA W-wa 2009-01-23
LEX nr 515999
Przez "zmianę" orzeczenia sądu administracyjnego art. 176 p.p.s.a. należy rozumieć żądanie uchylenia tego orzeczenia i rozpoznanie skargi (art. 188 p.p.s.a.). Natomiast przepis art. 176 p.p.s.a. nie daje podstaw do formułowania żądania - jak to czyni skarga kasacyjna - "o zmianę w całości zaskarżonego wyroku i orzeczenie o przyznaniu uprawnień.
I OSK 1494/07 wyrok NSA W-wa 2008-09-24
LEX nr 489097
Skorzystanie z instytucji procesowej, o której mowa w art. 188 p.p.s.a., możliwe jest również w sytuacji, gdy nie wnosił o to wnoszący skargę kasacyjną.
II OSK 711/07 postanow. NSA W-wa 2008-06-25
LEX nr 505431
Wniosek o zmianę zaskarżonego orzeczenia jest dopuszczalny tylko w przypadku sformułowania w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia przez sąd pierwszej instancji naruszenie prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie.
II FSK 82/07 wyrok NSA W-wa 2008-03-06
LEX nr 513174
Naczelny Sąd Administracyjny jest wprawdzie uprawniony do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i rozpoznania skargi, a w konsekwencji - jeżeli podzieli stanowisko autora skargi kasacyjnej - również do uchylenia aktów wydanych przez organy administracji, jednakże jest to możliwe jedynie w przypadku, gdy nie ma naruszeń przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a zachodzi jedynie naruszenie prawa materialnego (por. art. 188 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Zgłaszanie tego typu żądań jest więc niedopuszczalne w sytuacji, gdy przedmiotem sporu w sprawie są wyłącznie przepisy o charakterze procesowym, a nie materialnym.
II GSK 349/07 wyrok NSA W-wa 2008-01-23
LEX nr 471102
Rozstrzygnięcie w ramach art. 188 p.p.s.a. ma charakter wyjątkowy i nie można być interpretowany rozszerząjąco. Trzeba pamiętać, że rozpoznając skargę, NSA stosuje odpowiednio przepisy postępowania obowiązujące przed wojewódzkim sądem administracyjnym, ale tylko w zakresie nieuregulowanym w rozdziale 1 działu IV ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (art. 193 p.p.s.a.). Prowadzi to do wniosku, że odpowiednie stosowanie art. 135 p.p.s.a, jest w tym wypadku wyłączone.
SK 16/05 wyrok TK 2007-11-14
OTK-A 2007/10/124...
1) art. 188 w związku z art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 169, poz. 1417 i Nr 250, poz. 2118, z 2006 r. Nr 38, poz. 268, Nr 208, poz. 1536 i Nr 217, poz. 1590 oraz z 2007 r. Nr 120, poz. 818 i Nr 121, poz. 831),
2) art. 102 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1153, Nr 171, poz. 1663, Nr 192, poz. 1873 i Nr 228, poz. 2256 i 2261),
3) art. 8 pkt 3 ustawy z dnia 12 września 2002 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 169, poz. 1387)
w zakresie, w jakim przepisy te uprawniają Naczelny Sąd Administracyjny - po rozpoznaniu skargi kasacyjnej organu podatkowego, wniesionej po umorzeniu postępowania przez Sąd Najwyższy, w której rewizję nadzwyczajną wniósł minister właściwy do spraw finansów - do uchylenia wyroku, który nie narusza rażąco prawa lub interesu Rzeczypospolitej Polskiej,
są niezgodne z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 45 ust. 1 i art. 236 ust. 2 zdanie drugie Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Ponadto postanawia:
na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na zbędność orzekania.
II FSK 1022/06 wyrok NSA W-wa 2007-09-25
LEX nr 296029
Naczelny Sąd Administracyjny będąc związany w myśl art. 183 § 1 p.p.s.a. wnioskiem strony zgłoszonym w skardze kasacyjnej, władny jest orzekać merytorycznie w przypadku wadliwego określenia zakresu żądanej zmiany. Stąd też, jeżeli w skardze kasacyjnej zostanie zawarte żądanie zmiany orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego, to Naczelny Sąd Administracyjny powinien je odczytać jako wniosek o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i rozpoznanie skargi (art. 188 p.p.s.a.).
II GSK 46/07 wyrok NSA W-wa 2007-06-18
LEX nr 287587
1. Pomoc w ramach Działania 1.2. "Ułatwianie startu młodym rolnikom", o jakiej mowa w załączniku 3.1.2 do rozporządzenia z dnia 8 września 2004 r. w sprawie Uzupełnienia Sektorowego Programu Operacyjnego "Restrukturyzacja i Modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004-2006" (Dz. U. Nr 207, poz. 2117 ze zm.) może być przyznana takiemu rolnikowi, który był posiadaczem gospodarstwa rolnego przez okres dłuższy niż 12 miesięcy przed zawarciem umowy o dofinansowanie projektu, lecz w tym okresie faktycznie prowadził gospodarstwo rolne nie dłużej niż 12 miesięcy, przy czym za okres, w którym rolnik faktycznie nie prowadził gospodarstwa rolnego można uznać na wniosek zainteresowanego wyłącznie okresy wymienione w załączniku do powołanego wyżej rozporządzenia w części dotyczącej "Kryteriów dostępu" (pkt 2 lit. b).
2. W sytuacji, gdy zarzuty skargi kasacyjnej dotyczące naruszenia prawa materialnego okazały się uzasadnione, a stan faktyczny sprawy był bezsporny, nie zachodziła potrzeba ustosunkowania się do zarzutów skargi kasacyjnej dotyczących naruszenia przepisów postępowania, gdyż nie miały one istotnego wpływu na wynik sprawy. Uzasadnia to wydanie wyroku na mocy art. 188 p.p.s.a., poprzez uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji i oddalenie skargi.
II OSK 70/06 wyrok NSA W-wa 2006-12-14
LEX nr 319411
Uchylenie zaskarżonej decyzji podczas, gdy należało skargę oddalić, musi być kwalifikowane jako naruszenie przepisów inne, niż naruszenie przepisów postępowania, o których stanowi art. 188 p.p.s.a.
I OSK 1371/05 wyrok NSA W-wa 2006-10-26
LEX nr 281357
1. Przepis art. 85 ust. 2 ustawy o Służbie Więziennej stanowi nie o powierzchni użytkowej lokalu, lecz o "powierzchni mieszkalnej".
2. Wyprowadzenie wadliwych wniosków ze stanu faktycznego sprawy i w konsekwencji oddalenie skargi, w sytuacji, w której skarga powinna zostać uwzględniona jest naruszeniem przepisów innych, niż naruszenie przepisów postępowania, o którym mowa w art. 188 p.p.s.a., ponieważ naruszenie prawa sprowadziło się w tym przypadku jedynie do wyprowadzenia wadliwych wniosków ze stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym wyroku. Tak samo należy zakwalifikować poczynienie wskazań, co do prowadzenia postępowania administracyjnego, które są konsekwencją wadliwej wykładni prawa materialnego.
II OSK 333/06 wyrok NSA W-wa 2006-07-11
LEX nr 266449
1. Stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały, podczas gdy wystąpiły jedynie podstawy do jej uchylenia, musi być kwalifikowane jako naruszenie przepisów inne, niż naruszenie przepisów postępowania, o których stanowi art. 188.
2. Fakt niepodpisania uchwały (decyzji) przez wszystkich członków organu kolegialnego, w połączeniu z brakiem w aktach sprawy listy obecności członków organu kolegialnego, stanowi niewątpliwie naruszenie art. 109 § 1 k.p.a., ale trudno uznać, że owo naruszenie prawa ma charakter rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
3. W myśl przepisu art. 34 ust. 1 ustawy z 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej, pielęgniarka, która uzyskała kwalifikacje zawodowe wymagane do otrzymania prawa wykonywania zawodu przed wejściem wżycie tej ustawy, to jest przed 31 października 1996 r., zachowuje te uprawnienia. Dopóki nie zostaną one wzruszone muszą być traktowane jako odpowiadające stanowi faktycznemu i prawnemu, w którym zostały wydane. Ustawowym obowiązkiem organów samorządu zawodowego było więc wydanie skarżącej zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu pielęgniarki na podstawie art. 37 ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych.
I OSK 219/05 wyrok NSA W-wa 2005-12-09
LEX nr 188981
Podnosząc jedynie zarzut naruszenia przepisów o postępowaniu wniesiono alternatywnie o uchylenie zaskarżonego wyroku bądź o jego uchylenie i rozpoznanie skargi. Zauważyć należy, iż ten ostatni przypadek może mieć jedynie miejsce w sytuacji, gdy sąd stwierdzi wyłącznie naruszenie prawa materialnego. Jednak skoro sąd jest związany granicami skargi kasacyjnej, to nawet gdyby zaskarżony wyrok był wydany z naruszeniem prawa materialnego, to i tak nie mógłby tego naruszenia wziąć pod uwagę. Wskazana wada skargi kasacyjnej nie powoduje jednak konieczności jej odrzucenia.
OSK 1866/04 postanow. NSA W-wa 2005-08-30
LEX nr 188280
1. W przeciwieństwie do decyzji administracyjnych, dla których stosownie do art. 107 § 1 i 3 k.p.a. sentencja i jej uzasadnienie stanowią jedność, uzasadnienie wyroku sądu administracyjnego nie jest integralną jego częścią, która mogłaby podlegać samodzielnemu zaskarżeniu w rozumieniu art. 176 w związku z art. 174 p.p.s.a. Sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie jego odpisu wraz z orzeczeniem stronie otwiera, stosownie do treści art. 177 § 1 p.p.s.a., jedynie możliwość wniesienia skargi kasacyjnej. Uzasadnienie wyroku jest wyłącznie pisemnym uzewnętrznieniem przesłanek i podstaw, jakie miał na względzie skład orzekający rozpoznając skargę, lecz nie stanowi ono części tego wyroku.
2. Przepis art. 188 p.p.s.a. uprawnia wyłącznie do merytorycznego orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny o skardze, nie stanowi natomiast podstawy do uchylenia uzasadnienia wyroku i wprowadzania w to miejsce innych stwierdzeń.
FSK 2536/04 wyrok NSA W-wa 2005-05-10
OSP 2006/7-8/80
I. Stosownie do art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 53, poz. 1270 ze zm.), stwierdzenie przez Naczelny Sąd Administracyjny przy rozpoznawaniu skargi kasacyjnej, że nastąpiło jedynie naruszenie prawa materialnego, pozwala temu Sądowi na uchylenie zaskarżonego orzeczenia i rozpoznanie skargi, mimo iż skarżący o to nie wnosił.
II. Zgodnie z art. 193 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Naczelny Sąd Administracyjny orzeka wówczas na podstawie tych przepisów, które miały zastosowanie w postępowaniu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym. Naruszenie zatem przepisów prawa materialnego, art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 ze zm.), które dotyczy zarówno zaskarżonego wyroku, jak i wcześniejszych decyzji podatkowych, uzasadnia nie tylko uchylenie zaskarżonej decyzji Izby Skarbowej, ale i poprzedzającej ją decyzji Urzędu Skarbowego (art. 145 § 1 pkt 1 lit. "a" w związku z art. 135 powołanej ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.).
FSK 1547/04 wyrok NSA W-wa 2005-03-08
LEX nr 154738
Zgodnie z treścią przepisu zawartego w art. 188 p.p.s.a. sąd może uchylić zaskarżone orzeczenie i rozpoznać skargę, jeżeli nie ma naruszeń przepisów postępowania, które mogłyby mieć istotny wpływ na sprawę. Wnoszący skargę kasacyjną nie może się więc domagać, by na podstawie art. 188 p.p.s.a. sąd uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.
GSK 85/04 wyrok NSA W-wa 2004-05-11
LEX nr 238473
1. Jeżeli skargę kasacyjną oparto wyłącznie na podstawie naruszenia prawa materialnego, to Naczelny Sąd Administracyjny rozpatrując skargę kasacyjną nie jest uprawniony do rozważenia kwestii związanych z naruszeniem przepisów postępowania, ani też określenia, czy naruszenia te miały istotny wpływ na wynik sprawy.
2. Aby Naczelny Sąd Administracyjny mógł uchylić zaskarżone orzeczenie i rozpoznać skargę (art. 188 p.p.s.a.), nie mogą występować naruszenia przepisów postępowania, które mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
FSK 9/04 wyrok NSA W-wa 2004-03-30
ONSAiWSA 2004/2/38...
Z treści art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) wynika, że przyjęcie za podstawę skargi kasacyjnej naruszeń przepisów postępowania wyklucza możliwość zawarcia w niej wniosku o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i rozpoznanie skargi także w sytuacji, gdy naruszenie przepisów postępowania określono błędnie jako naruszenie prawa materialnego.
OSK 81/04 wyrok NSA W-wa 2004-03-25
OSP 2004/11/135
Oddalenie skargi na decyzję administracyjną w sytuacji, gdy na podstawie stanu faktycznego przyjętego w zaskarżonym wyroku skarga powinna być uwzględniona, jest naruszeniem przepisów innym niż naruszenie przepisów postępowania, o którym mowa w art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).
Tezy z piśmiennictwa
Hauser R. artykuł ZNSA 2005/2-3/7
Postępowanie zażaleniowe przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Teza 5
Zdanie drugie art. 188 p.p.s.a. należy uznać za bezprzedmiotowe w postępowaniu zażaleniowym. Powoduje to, iż NSA jest uprawniony do uchylenia zaskarżonego postanowienia i rozpoznania sprawy, także wówczas gdy dla wyjaśnienia istotnych wątpliwości w sprawie konieczne jest przeprowadzenie uzupełniającego postępowania dowodowego z dokumentów (w zakresie przyjętym w art. 106 p.s.a.).
Kmieciak Z. glosa Glosa 2007/1/123-131
Glosa do wyroku TK z dnia 20 września 2006 r., SK 63/05. Teza 1
Daje ono [zastrzeżenie "w zakresie określonym w ustawie" z art. 184 zd. 1 Konstytucji] podstawę do twierdzenia, że zakres bezpośredniej kontroli administracji wykonywanej przez każdy z wyróżnionych typów sądów wyznacza ustawa. Przy takiej wykładni wspomnianego przepisu, za dopuszczalne należałoby uznać wprowadzenie tak apelacyjnego, jak i kasacyjnego modelu dwuinstancyjności postępowania sądowoadministracyjnego. W tym ujęciu niezgodny z art. 184 Konstytucji byłby wyłącznie wariant regulacji ustawowej wykluczający całkowicie możliwość podejmowania przez NSA wyroków reformacyjnych (rozpoznawania przez ten Sąd i ostatecznego rozstrzygania spraw sądowoadministracyjnych, w których wcześniej zapadło orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego). Przepis art. 188 p.p.s.a. taką sposobność daje, choć rzadkie przypadki korzystania z tego rozwiązania muszą napawać niepokojem.