RODZINA : SALICACEAE - WIERZBOWATE
kora długo gładka i jasna, często z wyraźnymi przetchlinkami
dopiero na starych pniach od dołu ciemna i spękana; pączki owłosione
lub nieowłosione i nieco lepkie; liście długopędów
zwykle wyraźnie inne niż liście krótkopędów, brzeg liścia bez wąskiego
przeświecającego obrzeżenia; przysadki orzęsione długimi włoskami
TOPOLE BIAŁE I OSIKI:
POPULUS ALBA - TOPOLA BIAŁA
( drzewo do 40m szer. korona, liczne korzenie,
szarawobiała lub zielonkawa, młode pędy pączki pokryte filcowatym
białym kutenerem. Wyst. pn-zach Afryka i Europa poza północ.-zach.
przez pd-zach Azję po zach Syberię i Azję. w PL nad rzekami jako element
lasów łęgowych
POPULUS TREMULA - TOPOLA OSIKA
drzewo do 30-35m wys. zwykle jednak niższe; daje odrosty korzeni
system korznieowy bardzo gładki, K. oliwkowo-zielona, krótkopedy bardzo liczne
Wyst. od pn-zach Afryki i zach Europy po Azjatycki Daleki Wschód; przekracza
koło podbiegunowe i sięga granicy lasu i tundry. w PL pospolita żyźniejszych siedlisk
często na zarastających porębach, na skraju lasu przy duktach leśnych, na polanach
TOPOLE CZARNE:
POPULUS NIGRA - TOPOLA CZARNA
drzewo do 30-40m, kora ciemna i głęboko spękana, korona za młodu wąska
pnie często z guzowatymi naroślami i odrostami, liście na krótkopędach rombowe, wydłużone
i z długim wierzchołkiem, siatka nerwów na liściach dobrze widoczna,gęsta, liście zielone.
zastosowanie: gleby żyzne od świerzych do mokrych, dawniej jako drzewo alejowe np. puławy
kazimierz
POPULUS CANADENSIS - TOPOLA KANADYJSKA ( SEROTINA- topola późna )
drzewo do 35m, szeroka rozłożysta korona i długie konary, stare pnie z głęboko spękaną korą, LIŚCIE: krótkopędów; szerokotrójkątne, z prawie prostą podstawą, przeciętnie większe
i sztywniejsze niż u NIGRA, młode czerwono brązowe pochodzenie: FRANCJA, zabudowy
wiejskie
TOPOLE BALSAMICZNE:
POPULUS SIMONII - TOPOLA SIMONA
drzewo do ok 20m, z długim pniem, wydłużoną koroną i długimi zwisającymi gałązkami
z licznymi krótkopędami wygiętymi do góry; bujne długopędy ostro żebrowane, kora jasna
Liście: długopędów eliptyczne lub eliptycznorombowe. Wyst. pn-wsch CHIN; płw. koreański
zast. gleby różne, jałowe, piaszczyste, suche, drzewo parkowe
POPULUS BEROLINESIS - TOPOLA BERLIŃSKA (BERLIN)
drzewo do 30m, wąskostożkowata korona, pień długi strzelisty widoczny do wierzchołka
Liście:jajowate, zwykle z naciekami na spodzie, młode zielone, a długopędach i odroślach liście większe, bardziej wydłużone i z falistymi brzegami; ogonki drobno owłosione.
Kw. klon męski. pochodzenie: mieszaniec powstał przed 1870 w ogrodzie botanicznym berlin
zastosowanie: na ukrainie stosowana w pasach wiatrochłonnych na stepach.
TOPOLE WIELKOLISTNE: POPULUS LASIOCARPA
należy tu kilka gatunków topól o grubych pędach. dużych nieco lepkich pąkach przypominających trochę kasztanowców i dużych sercowatych nasady liściach(25-30cm dł)
W Polsce zwykle tylko w ogrodach botanicznych.
SALIX - WIERZBA:
SALIX ALBA- WIERZBA BIAŁA
drzewo do 25-30m, z wys. szer. koroną; korony wzniesione, Pączki: żółtawe, oliwkowobrązowe młode jedwabisto owłosione, wkrótce zwykle nagie, giętkie
Liście: lancelowate, zwężające się z obu stron( do około 10cm dł)
drobno piłkowane, młode liscie prawie białe
Wyst. pn-zach Afryka, Europa i zach. Azja; w całej PL pospolita na terenach
wilgotnych, najwyższa z krajowych wierzb. czesto sadzona przy drogach,
w parkach prawie nie stosowana
SALIX FRAGILIS - WIERZBA KRUCHA
drzewo wys. 20-25m, korona luźna i szeroka. Pąki zwykle oliwkowe nagie i błyszczące
Liście: zwykle dłuższe do 15cm i szersze, najszersze w dolnej czesci z wyciagnietym
wierzchołkiem głębiej haczykowato piłkowane; ciemnozielone od spodu zwykle sine lub szare
Wyst. jak salix alba ale nie siegajacy tak daleko na wschód
SALIX BABYLONICA - WIERZBA BABILOŃSKA
gatunek azjatycki chiński, w naszym klimacie wrażliwa na mróz, u nas uprawiany tylko jeden kultywar odmiana mandżurska SALIX BABYLONICA var. pekinesis HENRY.
SALIX XSEPULCRALIS Chrysocoma - WIERZBA PŁĄCZĄCA
najpospolitsza z uprawiaych w kraju wierzb ozdobnych, od dawna wrosnieta w krajobraz
uważana często za odmiane wierzby białej, w rzeczywistości jest mieszańcem nieodpornej
na nasze zimy chińskiej wierzby płaczącej. korona szeroka pędy cienkie, giętkie, zwisają do ziemi, żółte ( efekt w stanie bezlistnym ) liście węższe niż u wierzby białej, u nasady wąskoklinowate, gęsto drobno piłkowane, przewazaja kwiaty i kwiatostany
Krzew do 3-5m wysokości. Pędy cienkie i nagie zwykle zaczerwienione i błyszczące. Liście 4-12cm dł. Często naprzeciwległe, najszersze w górnej części. Kwitnie przed rozwojem liści.
Występowanie: Europa poza rejonami północnymi i wschodnimi pn.-zach. Afryka.
Wysoki krzew do 12m wysokości z szeroką i luźną koroną i długimi, przewisającymi gałęziami. Pędy bardzo ciemne, fioletowe lub wiśniowe, dwuletnie i starsze pokryte łatwo ścieralnym, białym nalotem woskowym. Liście do 12cm długości lancetowate, brzegiem gruczołkowato karbowanopiłkowane z wierzchu błyszczące od spodu sinawe od nalotu. Kwiat w srebrzystych od jedwabistych włosków kotkach do 4cm długości. Występowanie pd. Skandynawia i góry pd. Europy (Beskidy).
Wysoki krzew do 12m wysokości. Wyjątkowo w Puszczy Białowieskiej do 25m. Młode Pędy pokryte szarym kutnerem, potem nagie oliwkowo zielone czasem czerwonawobrązowe.
Liście od 10 do 12cm długości zwykle szerokoeliptyczne, brzegiem nierówno, falisto karbowanopiłkowane lub całobrzegie lekko pomarszczone. Kwiat najwcześniej z wierzb krajowych. Występowanie Eurazja, od zachodniej Europy po Japonię.
SALIX VIMINALIS – WIERZBA WICIOWA
Zwykle wysoki i szeroki krzew do 5m. wysokości. Pędy długie i elastyczne, gęsto ciemnoszaro, miękko owłośione. Liście najdłuższe z uwzględnionych gatunków do 15cm długości, wąskolancetowate lub prawie równowąskolancetowate. Kwiaty kotki skupione na szczytach pędów rozwijają się przed liśćmi. Występowanie Euroazja od zachodniej Europy po pn-wsch, Azję (Mongolia, Chiny). W polsce bardzo pospolita na niżu nad rzekami i potokami.
SALIX ELEGANOS – WIERZBA SIWA
Podobny do S. Viminalis. Pędy cienkie. Liście gęsto osadzone, nieco krótsze zwykle do 10cm dł.
Bardzo wąskie brzeg podwinięty od spodu białe owłosienie, ale w postaci wełniastego kutneru.
Kwiaty pręciki w dolnej częśći zrośnięte i owłosione. Występuje góry środkowej i pd. Europy oraz pn-zach. Afryki i pn. Anatolii, w Polsce dziko tylko w Karpatach, zwykle w dolinach górskich rzek i strumieni.
Drzewa(rzadko krzewy). Pędy z rdzeniem ciągłym lub blaszkowatym.
Liście skrętoległe, zwykłe duże, nieparzystopierzastozłożone, bez przylistków, listki piłkowane.
Drzewo do 30m wysokości w ojczyźnie. Kora na starych pniach głęboko spękana i prawie czarna. Pędy nagie. Listki nieliczne tylko od 5-9 nagie i prawie całobrzegie, młode liście brązowawe. Występowanie od Azji Mn. Po zachodnią i środkową Azję.
Drzewo do 50m wysokości w ojczyźnie (Najwyższy Gatunek Orzecha)
Kora: na starych pniach głęboko spękana i prawie czarna. Pędy młode drobno omszone.
Listków do 11-23, zwykle najwęższe z wymienionych gatunków, najdłużej zaostrzone i najwyraźniej piłkowane, prawie nagie. Występowanie: wsch. Ameryka Pn w St. Zjedn. Wyniszczony w czasach kolonizacji ze względu na cenne drewno.
Drzewo do 25m wysokości. Kora popielatoszara i długo gładka. Pędy gruczołkowato owłosione i często lepkie. Listków 11-19, bardzo drobno piłkowane, obustronnie miękko gruczołkowato owłosione. Występowanie wsch. Ameryka Pn.
Drzewo od 15-20m wysokości zwykle nosko rozgałęzione, z krótkim pniem i szeroką kopulastą koroną. Pędy grube. Listków 11-17, zwykle duże i szerokie niewyraźnie piłkowane.
Występowanie Japonia i Sachalin.
CARYA CONDIFORMIS – ORZESZNIK GORZKI
Drzewo do 30m wysokości. Kora płytko spękana. Pędy cienkie , dojrzałe nagie; rdzeń brunatn, pączki niewielkie złocistożółte lub brązowawe . Liście do 25cm długości zwykle 7 listkowe, listki często dość wąskie, lancetowate i lekko wygięte. Występowanie wsch. I środk. Ameryka Pn., zwykle na glebach wilgotnych i podmokłych na bagnach i terenach okresowo zalewanych, nad brzegami wód.
Drzewo do 30m. Kora na starszych oniach charakterystyczna popielatoszara, łuszczy się wąskimi, podłużnymi, wygiętymi w łuk pasmami. Pędy dość grube, owłosionelub nagie.
Liście 20-35cm długości zwykle 5 listkowe, listki duże i szerokie na brzegu z kępkami włosków, u nasady orzęsione. Występowanie: środkowa i wschodnia Ameryka Pn .Lokalnie dziczeje.