• zapewnienie bezwzględnej izolacji chorych i porażonych bronią biolo­giczną od pozostałych rannych czy chorych w zgrupowaniach pierwszej pomocy, a także w czasie transportu.

Poziom B - pomoc medyczna na poziomie B odbywać się powinna w rozwiniętych Zakaźnych Szpitalach Polowych oraz oddziałach obser­wacyjno-zakaźnych szpitali stacjonarnych (NATO role 3). Zadania pomo­cy medycznej na tym poziomie powinny polegać na:

• dalszej segregacji chorych i hospitalizacji;

• obserwacji klinicznej i wstępnej diagnostyce laboratoryjnej (w miarę po­siadanych sił i środków) oraz pobraniu i przesłaniu materiału do ba­dań specjalistycznych do Centrum Diagnostyki Chorób Szczególnie Nie­bezpiecznych (Oddział WIHiE w Puławach);

• rozpoczęciu lub kontynuowaniu leczenia z zastosowaniem chemiotera­pii i/lub immunoterapii w warunkach pełnej izolacji chorych. Poziom C - pomoc medyczna na poziomie klinicznym w szpitalach wojskowych i cywilnych (NATO role 4), gdzie chorzy zakażeni broniq biologiczną powinni być poddani specjalistycznym zabiegom i otrzym,H" środki przywracające sprawność do pracy i służby wojskowej.

Transport chorych

Rodzaj i sposób transportu chorych i zakażonych bronią biologiczną zależy głównie od liczby osób przeznaczonych do transportu oraz możli wości i dostępności środków transportu. Jednakże każdy rodzaj transportu chorych czy zakażonych powinien podlegać następującym zasadom:

• transport powinien przebiegać z zapewnieniem pełnych warunkow izolacji chorych i zakażonych tak wewnątrz terenu objętego skażeniem, jak i na zewnątrz;

• szybkimi środkami transportu powinny być ewakuowane osoby podejrzane o zakażenie wąglikiem;

• transport chorych niezakaźnych i rannych nie może odbywać się razem z chorymi zakaźnie lub podejrzanymi o chorobę zakaźną.

Transport z poziomu A do B powinien zakończyć się w ciągu 6 godzin tak drogą lądową, powietrzną, jak i morską z zachowaniem trzech priorytetów ewakuacji: niski, średni i pilny w zależności od stopnia zaawansowania choroby i stanu zagrożenia życia Chorego. Lekarz przygotowujący chorego do transportu powinien określić w jakiej pozycji (siedzącej lub leżącej) może on być przewożony.