WYKŁAD
- 28.03.07 r.
Przedziały
wewnątrzkomórkowe a transport
Sortowanie
białek zależy od specyficznej sekwencji sygnałowej determinującej
subkomórkową translokację.
Sekwencje
kierujące białka różnią się:
-
długością
-
rodzajem aminokwasów
-
ładunkiem elektrycznym
-
lokalizacją w cząsteczce białka
Charakterystyczne
cechy:
-
transp. do jądra komórkowego - składają się z dodatnio
naładowanych grup aminokwasów, tworzą tzw. plamki sygnałowe;
wiążą się z importyną ? poprzez kompleks porowy.
-
transp. do mitochondrium - zawierają dodatnio naładowane aminokwasy
oddzielone przez aminokwasy o neutralnym ładunku; kształt
?-helisy.
-
transp. do siateczki śródplazmatycznej - w ich sekwencji sygnałowej
znajdują się odcinki całkowicie hydrofobowe
Transport
z cytoplazmy do jądra
-
importyna ? wiąże się z białkiem posiadającym sygnał NLS
-
następnie wiąże się z cząst. importyny ß, tworząc
trójskładnikowy kompleks
Importyna
ß posiada miejsce wiązania dla powtórzeń FG
(fenyloalanina/glicyna) znajdujących się na filamencie NPC. Motyw
ten tworzy rusztowanie, po którym białka przemieszczają się w
kierunku jądra.
W
jądrze:
-
do importyny ß przyłącza się Ran-GTP
-
importyna ? i białko odczepiają się
-
Ran-GTP i importyna ß wracają do cytoplazmy
Ran-GTP
nie jest rozpoznawany przez por jako substrat transportu. Ran
(GTP-aza) to przełącznik skierowujący transportowany kompleks do
dalszych etapów przemieszczania.
Transport
z jądra do cytoplazmy
NEL
- sygnał eksportu z jądra
-
eksportyna łączy się z Ran-GTP i cząsteczką transportowaną
-
Ran-GAP na terenie cytoplazmy hydrolizuje GTP (guanozynotrójfosforan)
- uwalnia Ran-GDP
-
eksportyna łączy się z FG w NPC i wraca do jądra
-
Ran-GDP łączy się z białkiem NFT2 i również wraca do
jądra
Import
białek do mitochondriów i chloroplastów
-
sekwencja sygnałowa kierująca białko do mitochondrium lub
chloroplastu zazwyczaj znajduje się przy końcu N
-
przed translokacją białko ulega rozfałdowaniu
-
sekwencja sygnałowa jest rozpoznawana przez receptor w zewnętrznej
błonie mitochondrium
-
kompleks receptorowy z białkiem przemieszcza się w miejscu kanału
importynowego ; translokacja przez obie błony mit.
Kanał
importowy składa się z:
-
kompleksu TOM (translokaza bł. zewn.)
-
kompleks TIM (translokazy bł. wew.)
Białka
chaperony - pomoc w przeciągnięciu oraz ponownym sfałdowaniu
białka w matriks. Sekwencja sygnałowa zostaje odcięta przez
peptydazę.
Transport
do poszczególnych miejsc w obrębie organelli wymaga dodatkowego
sygnału sortującego.
Podobny
mechanizm wprowadza białka do chloroplastów.
Transport
białek do siateczki śródplazmatycznej
Z
cytozolu do ER są przenoszone 2 rodzaje białek.
1.
Białka rozpuszczalne - przechodzą całkiem do wnętrza ER; jeśli
mają etykietki, przechodzą dalej do aparatu Golgiego
2.
Białka transbłonowe - nie przechodzą przez błony ER całkowicie,
oprócz sekwencji sygnałowej posiadają sekwencję stop, czyli sekw.
kotwiczącą
Sekwencja
sygnałowa dla ER bierze udział w translokacji, jej dodatkową
funkcją jest otwieranie kanału translokacyjnego.
Białka
rozpuszczalne - uwalniane do światła ER.
-
sekwencja sygnałowa łączy się z cząsteczką rozpoznającą
sygnał (SRP) - powoduje to przyhamowanie syntezy
-
kompleks rybosomu i SRP łączy się z receptorem SRP w błonie ER
-
cząsteczka SRP odłącza się od kompleksu po odszukaniu przez
sekwencję sygnałową kanału translokacyjnego
-
synteza białka zostaje wznowiona, polipeptyd przesuwa się do
światła ER poprzez kanał
-
sekwencja sygnałowa zostaje odcięta przez peptydazę sygnałową
-
peptydaza sygnałowa opuszcza kanał translokacyjny i ulega szybkiej
degradacji do aminokwasów
-
białko zostaje w całości uwolnione do światła ER
Białka
transbłonowe - integralne ; nie przechodzą przez całą błonę,
mają dodatkowy odcinek stop, który zawiera obszar hydrofobowy
(pozost. w błonie) oraz silnie hydrofilny (w cyt.)
Typy
białek integralnych:
Typ
I - 80%; koniec C znajduje się po stronie cytoplazmy, koniec N - po
stronie światła ER
Typ
II - ułożenie odwrotne; białko wisi na odcinku sygnałowym, który
nie zostaje odcięty; ułożenie występuje, gdy białko nie ma
fragmentu stop
Białko
transbłonowe z sekwencją na wewnętrznym odcinku polipeptydu -
łańcuch polipeptydowy przechodzi przez błonę wielokrotnie, np.
białek kanałów wapniowych, receptorów (acetylocholiny czy
rodopsyny).