Układy regulacji kaskadowej
Należą do układów wieloobwodowych, stanowią jedyną możliwość regulacji w układach z obiektami o dużych opóźnieniach.
Ukł utrzymywujący stałaą temp powietrza, niezależnie od zmian ciś pary i natężenia przepływu powietrza
Obiektem regulacji - podgrzewacz powietrza 1. Dwa obwody regulacji:
główny i
pomocniczy
Obwód główny regulacji temperatury składa się z podgrzewacza l, przetwornika temperatury 2, regulatora głównego 3, regulatora pomocniczego 4 i siłownika 5 z zaworem.
Obwód pomocniczy reguluje natężenie przepływu pary, obejmuje obiekt regulacji - odcinek rurociągu między zaworem a zwężką pomiarową, przetwornik natężenia przepływu 6, regulator pomocniczy 4 i siłownik 5 wraz z zaworem.
Sygnał wyjściowy z regulatora głównego stanowi wartość zadaną regulatora pomocniczego. regulator ten niweluje wpływ zmian natężenia przepływu pary na temperaturę powietrza. Wyeliminowanie przypadkowych zmian natężenia przepływu pary polepsza jakość regulacji.
Dobór regulatorów i ustalenie ich nastaw
nastarcza znaczne trudności. Regulacja kaskadowa jest wtedy możliwa, jeżeli w obiekcie regulacji można wyłonić pomocniczą wielkość regulowaną, której stabilizacja w istotny sposób przyczyni się do zmniejszenia wpływu wymuszeń zakłócających na główną wielkość regulowaną. Regulacja pomocniczej wielkości powinna przebiegać w obiekcie bez opóźnień. Regulator pomocniczy - zwykle regulator P. Regulator główny na ogół realizuje prawo regulacji PI lub PID.
Przy doborze nastaw regulatorów postępuje się następująco.
1) określa się nastawy regulatora w obwodzie pomocniczym, traktowanym jako układ regulacji stałowartościowej, i traktując go jako część składową obwodu głównego, dobiera się nastawy regulatora głównego. Można posługując się metodą charakterystyk częstotliwościowych lub modelując układ na maszynie analogowej .
Dobór nastaw regulatorów w układzie kaskadowym przebiega w dwóch etapach.
Układ kaskadowy: a) pełny, b) fragment z regulatorem R2, c) przekształcony
1)dobieramy nastawy regulatora R2 w układzie z pomocniczą wielkością regulowaną yp , np. metodą Zieglera-Nicholsa. (b)
2) dobieramy nastawy regulatora głównego R1. W układzie regulacji wielkości pomocniczej połączony w szereg z obiektem głównym G1 i regulatorem R2 (c)
Charakterystykę skokową tego obiektu uzyskamy zmieniając skokowo wartość zadaną wielkości pomocniczej yzp (b).
(c) - regulator R2 szeregowo połączony z regulatorem R1, stąd .
kp1kp2=kp
kp1 - współczynnik proporcjonalności regulatora R1,
kp2 - współczynnik proporcjonalności regulatora R2
kp - współczynnik proporcjonalności zależny od charakterystyki skokowej obiektu
Nastawy regulatorów układów kaskadowych, można wyznaczać metodami częstotliwościowymi.