kinematyka - Kinematyka (gr. kínēma "ruch") – dział fizyki zajmujący się badaniem geometrycznych właściwości ruchu ciał bez uwzględniania ich cech fizycznych (np. masy) i działających na nie sił.
przestrzeń robocza - położenie końcówki technologicznej, zakreślane przy przejściu przez wszystkie konfiguracje.
trajektoria - zależność pomiędzy położeniem punktu, a czasem. Mówi nam ona o tym, w jakim położeniu q ma się znaleźć robot w chwili t
układ współrzędnych - Układ współrzędnych – funkcja przypisująca każdemu punktowi danej przestrzeni (w szczególności przestrzeni dwuwymiarowej – płaszczyzny, powierzchni kuli itp.) skończony ciąg (krotkę) liczb rzeczywistych zwanych współrzędnymi punktu.
Z definicji funkcji takie przyporządkowanie pozwala jednoznacznie określić punkt na podstawie znajomości jego współrzędnych, jednak bywa, że danemu punktowi odpowiadać może kilka współrzędnych. Formalnie jest więc to funkcja z pewnego podzbioru \mathbb R^n na daną przestrzeń.
stopień swobody - w fizyce minimalna liczba niezależnych zmiennych opisujących jednoznacznie stan (modelu) układu fizycznego, w termodynamice liczba niezależnych zmiennych stanu, które można zmieniać nie powodując zmiany stanu (rodzaju i liczby faz).
W praktyce stopień swobody określa liczba zmiennych układu, które można zmieniać, bez automatycznego powodowania zmian pozostałych zmiennych.
sterowanie położeniem - ??? brak def
sterowanie siłą - ??? brak def
język programowania robota - zbiór zasad określających, kiedy ciąg symboli tworzy program komputerowy oraz jakie obliczenia opisuje.
sztywność konstrukcji- siła konieczna do uzyskania jednostkowego przemieszczenia - odkształcenia konstrukcji
programowanie nieliniowe - Programowanie nieliniowe jest to przypadek programowania matematycznego, w którym funkcja celu bądź ograniczenia są funkcjami nieliniowymi. Szczególnymi przypadkami programowania nieliniowego są:programowanie ilorazowe,programowanie celowe
programowanie autonomiczne - tworzenie programu, który posiada zdolność podejmowania samodzielnych decyzji
Odwrotne zadanie kinematyki - polega na wyznaczeniu wszystkich możliwych zbiorów wartości przemieszczeń kątowych i liniowych (współrzędnych konfiguracyjnych) w połączeniach ruchowych, które umożliwią manipulatorowi osiągnięcie zadanych pozycji lub orientacji członu roboczego chwytaka lub narzędzia.