47. RODZINA BOŻA - NA ZIEMI W CZYŚĆCU I W NIEBIE

Jezus: W każdej rodzinie, utwierdzonej w miłości, każdy jej członek przyczynia się do wspólnego dobra, jakby w zamian za dobra dane i otrzymane wspólnie.

W stopniu o wiele wyższym, jest tak samo w wielkiej rodzinie wszystkich dzieci Bożych walczących na ziemi, oczekujących w Czyśćcu lub szczęśliwych w Niebie.

Trzeba więc mieć dokładne pojęcie o tej rzeczywistości bosko-ludzkiej, płynącej z Mej Ofiary na Krzyżu, by była coraz to bogatsza w boskie owoce wiary.

Trzeba:

1) Wierzyć mocno w dogmat Świętych Obcowania.

2) Gdy się mówi o rodzinie synów Bożych, kapłani powinni wyjaśniać dobrze, że do tej rodziny należą pielgrzymujący na ziemi, dusze oczekujące w Czyśćcu i sprawiedliwi w Niebie, czyli święci.

3) Kapłani; z których wielu mówi prawie wyłącznie o kwestiach społecznych, żaląc się słusznie nad popełnionymi niesprawiedliwościami, by współczuć swym braciom walczącym) zapominają prawie zawsze o większych niesprawiedliwościach popełnianych z krzywdą dla braci w Czyśćcu.

Aby o tym zapomnieć, trzeba albo nie wierzyć w Czyściec, albo w straszliwe cierpienia tam znoszone.

Potrzeba pomocy tym duszom z Czyśćca jest o wiele większa, niż ludziom cierpiącym najbardziej na ziemi. Następnie obowiązek miłości i sprawiedliwości dla dusz cierpiących jest większy dla tych dusz w Czyśćcu, które cierpią z powodu ich złych przykładów, lub gdy byli wspólnikami popełnionego zła, czy przynajmniej okazją do grzechu.

Gdy czyjaś wiara nie jest działającą, nie jest już wiarą.