Skuteczność polityki pieniężnej- to znaczy osiąganie przez nią zamierzonych celów. Zależy przede wszystkim od stanu aktywności gospodarczej, a szczególnie od wykorzystania jej zasobów. Przy niepełnym wykorzystaniu zdolności wytwórczych ekspansywna polityka będzie skuteczna. W tych warunkach przyrost podaży pieniądza pobudzi popyt, produkcję, ponieważ podaż jest wysoce elastyczna, bo są duże zasoby łatwych do uruchomienia zasobów.

I- niska aktywność, gdy istnieją duże rezerwy zdolności wytwórczych

II- gdy zaczynają się wyczerpywać zdolności wytwórcze

III- gdy wyczerpują się czynniki wytwórcze, podaż przestaje być elastyczna

PKB wzrośnie z OA do OA’ P0 →P1

Dalsze utrzymywanie takiej polityki nie ma sensu, ponieważ pobudzanie popytu do AD2 spowoduje, że podaż będzie sztywna .Innym czynnikiem obniżającym skuteczność polityki monetarnej mogą być międzynarodowe przepływy kapitału

Wzrost podaży pieniądza w celu pobudzania aktywności gospodarczej obniża stopę %, następuje wzrost popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego , co przejściowo może pobudzać aktywność gospodarczą. Obniżka st. % spowoduje odpływ kapitałów zagranicznych, co może doprowadzić do obniżenia ( dewaluacji) waluty krajowej, to zaś może doprowadzić do wzrostu cen, pobudzić inflację, która zahamuje pobudzaną na początku aktywność gospodarczą