Sp贸艂ka
Z Wikipedii
Sp贸艂ka (艂ac. societas) rodzaj dzia艂alno艣ci os贸b fizycznych lub prawnych oparty na umowie albo statucie, a maj膮cy zazwyczaj na celu prowadzenie dzia艂alno艣ci gospodarczej.
Jako sp贸艂k臋 okre艣la si臋 wiele r贸偶nych instytucji prawa, maj膮cych ze sob膮 niewiele wsp贸lnego poza nazw膮. Sp贸艂ki systematyzuje si臋 najcz臋艣ciej wed艂ug ga艂臋zi prawa, kt贸ra je reguluje. W prawie polskim wyr贸偶nia si臋:
sp贸艂ki prawa administracyjnego, kt贸re s膮 zrzeszeniami os贸b powo艂ywanymi do nadzoru nad wsp贸lnymi przedsi臋wzi臋ciami:
sp贸艂ki do zagospodarowania wsp贸lnot gruntowych
sp贸艂ki prawa cywilnego: obecnie jest to tylko sp贸艂ka cywilna, kt贸ra jest umow膮 stypizowan膮 w Kodeksie cywilnym. Oznacza to, i偶 nie jest ona podmiotem 偶adnych praw ani obowi膮zk贸w, nie posiada maj膮tku - w obrocie wyst臋puj膮 natomiast wsp贸lnicy sp贸艂ki cywilnej, b臋d膮cy przedsi臋biorcami, a wszelki maj膮tek jest maj膮tkiem wsp贸lnik贸w i stanowi ich wsp贸艂w艂asno艣膰 艂膮czn膮 (bez udzia艂ow膮).
sp贸艂ki prawa handlowego (handlowe), kt贸re s膮 (w pewnym uproszczeniu) odr臋bnymi podmiotami prawa, tworzonymi na podstawie odpowiednich um贸w:
Niekt贸re
sp贸艂ki, ze wzgl臋du na ich specyficzne cechy pozanormatywne,
okre艣la si臋 mianem "lwiej
sp贸艂ki"
lub "sp贸艂ki
cichej",
inne sp贸艂ki w oparciu o cechy normatywne kwalifikuje si臋 jako
sp贸艂ki
jednoosobowe,
sp贸艂ki
dominuj膮ce,
sp贸艂ki
powi膮zane,
sp贸艂ki
zale偶ne
i sp贸艂ki
publiczne.