- zapoznanie się z jego korespondencją

- wyniki badań psychologiczno-penitencjarne Typy kryminogenezy:

- przypadki, gdzie nastąpił splot niesprzyjających rozwojowi dziecka warunków środowiska rodzinnego i szkolno-koleżeńskiego z zaburzeniami osobowości i niskim stopniem rozwoju intelektualnego (38%)

-j.w. ale bez obniżonego poziomu intelektualnego (34%)

-j.w. z obniżonym poziomem intelektualnym, ale bez zaburzeń osobowości (10%)

- przypadki, w których brak było jakichkolwiek zaburzeń psychicznych, a wystąpiły jedynie negatywne warunki środowiska rodzinnego, bez łagodzącego wpływu środowiska szkolnego i koleżeńskiego (14%)

-przy braku zaburzeń osobowości, środowisko rodzinne i szkolne było bezbronne wobec silnego negatywnego wpływu środowiska koleżeńskiego (6%)

- przypadek, w którym czynnikiem kryminogennym były cechy nerwicowe (2%)

- przypadki, gdzie przestępstwo nie było poprzedzone żadnymi objawami wykolejenia (6%) Czynniki biologiczne mające wpływ na proces wykolejenia społecznego:

- zaburzenia genetyczne, uszkodzenia centralnego układu nerwowego, mikrouszkodzerua mózgu

- zaburzenia hormonalne np. estrogen powoduje u kobiet rozdrażnienie; w okresie przed miesiączkowego napięcia kobiety popełniają najwięcej przestępstw; po wypiciu kawy i przy ładnej pogodzie nadnercze wydziela adrenalinę

- niepełnosprawność np. ruchowa, wada wzroku (czyli stan zdrowia)

- wygląd zewnętrzny (możemy z wyglądu lub sposobu ubioru się komuś nie spodobać i stać się ofiarą) Czynniki wewnętrzne (biopsychiczne, biologiczne):

a) somatyczne (dziedziczność) - zaburzenia w strukturze chromosomów, stan zdrowia fizycznego, system nerwowy, system hormonalny, wygląd zewnętrzny

b) psychiczne - poziom rozwoju umysłowego, choroby psychiczne, psychopatie, stan psychiczny,

Wymienione czynniki są czynnikami kryminogennymi i mają istotny wpływ na to że człowiek dopuszcza się przestępstwa. Osoby o niskim rozwoju intelektualnym nie mają świadomości „granicy" dobra i zła, często kierują się emocjami i są podatni na wpływy innych. Ulegają zmianą nastroju i atmosfery wokół nich, podejmują działania nie zawsze przemyślane do końca. Mają ograniczone pole rozumienia sytuacji i przewidywania efektów swojego działania. Czynniki zewnętrzne > środowiskowe:

Czynniki mikrospołeczne:

To czynniki związane z małą grupą społeczną która uczestniczy w bezpośrednim procesie socjalizacji, są to:

- rodzina i jej kompletność, a także więzi łączące rodziców i dzieci; sytuacja materialna i mieszkaniowa rodziny; opieka i wychowanie

- szkoła, klasa wraz z personelem pedagogicznym, grupa rówieśnicza; grupa towarzyska; organizacja społeczna; klub sportowy itp.

Czynniki kryminogenne środowiska rodzinnego:

Rozbita rodzina, brak więzi łączących rodziców z dziećmi, częste awantury, alkoholizm, prostytucja, choroby psychiczne, brak opieki nad dziećmi, ciasnota lub brak mieszkania, wielodzietność rodziny, nędza i ubóstwo, stosowanie kar niewspółmiernych do wykroczenia, poniżanie, wymyślanie, bicie

Przedstawione czynniki maja istotny wpływ na przestępcze i dewiacyjne zachowania jednostek, są elementem oddziaływania pod wpływem którego jednostka staje się przestępcą. Natomiast czynniki mikrospołeczne są najbardziej „odpowiedzialne" za proces socjalizacji. Zachwiania w tej sferze wnikają głęboko w psychikę i skutkują dopiero po paru latach i są wówczas trudne do naprawienia

42. Przedstaw model zależności między alkoholizmem a poziomem przestępczości.

Alkohol może być czynnikiem pośrednim (wzmacnia zamiar popełnienia przestępstwa)! czynnikiem bezpośrednim (wypadek samochodowy).

17