Jatrogenne:
endoskopia jam nosa, zatok przynosowych.
Perforacja
przegrody nosa.
Alergia,
Ciało
obce w jamie nosa albo rynolit.
Anomalie
anatomiczne – np. skrzywienie przegrody nosa.
Nieżyt
nosa zanikowy.
Suche
powietrze, przebywanie na dużych wysokościach – obniżone
ciśnienie powietrza.
Idiopatyczna.
URAZ
jako przyczyna miejscowa krwawienia z nosa:
Jedna
z najczęstszych przyczyn miejscowych.
Dłubanie
w nosie tzw. mikrourazy.
Nasilone
wydmuchiwanie nosa.
Złamanie
kości nosa.
Uraz
zatok przynosowych, oczodołów, kości skroniowej – podstawy
czaszki.
Uraz
ciśnieniowy.
Intubacja
przeznosowa.
NOWOTWORY
jako przyczyna miejscowa krwawienia z nosa:
Każde
krwawienie z nosa o nawrotowym charakterze, szczególnie
jednostronne, z obecnością wycieku ropnego, czy śluzowego, z
obecnością uczucia zatkania nosa, bólu twarzy, nadmiernego
łzawienia
wymaga diagnostyki laryngologicznej w kierunku choroby
nowotworowej!!!
Naczyniakowłókniak
młodzieńczy.
Brodawczaki
jam nosa, zatok przynosowych.
Rak
płaskonabłonkowy.
Gruczolakorak.
Nerwiakowłókniak.
Chłoniak.
Czerniak.
Polip
krwawiący przegrody wg. Becker’a druga co do częstości
przyczyna krwawienia z nosa.
Naczyniowłókniak
młodzieńczy
Chłopcy
między 14, a 18 r.ż.
Niezłośliwy
nowotwór bez torebki charakteryzujacy się agresywnym wzrostem i
niszczeniem kości.
Objawy:
niedrozność nosa, nawracające krwawienia z jam nosa oraz masy
guza w nosogardle.
MRI
i CT maja podstawowe znaczenie, także przy nawrotach ( 20-40%)
Badanie
angiograficzne.
Leczenie:
chirurgiczne, radioterpia przy wnikaniu do dołu czaszki,
nawracających operacjach czy brak zgody na zabieg.
Skazy
krwotoczne: choroba
Rendu-Webera –Oslera,
małopłytkowości, hemofilia, choroba von Willenbrandta i in.
Choroby
onkologiczne układu krwiotwórczego.
Mocznica,
uszkodzenie wątroby - alkoholizm.
Endokrynologiczne:
miesiączka zastępcza, krwawienie w ciąży.
Zaburzenia
odporności w przebiegu chorób ogólnych.
Choroba
ORW
Autosomalnie
dominująco.
Brak
elementów kurczliwych ścian naczyń.
Zmiany
dotyczą śluzówki całego układu oddechowego i pokarmowego.
Wyniki
laboratoryjne w normie.
Uraz
najczęstszą przyczyna krwawienia, w ciągu dnia.
Septodermoplastyka
/ Nd:Yag
Różnicowanie
Krwawienie
z guza krtani.
Krwawienie
z żylaków przełyku.
Krwawienie
przy złamaniu podstawy czaszki z zatoki klinowej czy przez trąbkę
słuchową.
Wiek,
a przyczyny krwawienia:
Dzieci:
ciała obce, dłubanie w nosie, choroby układu krwiotwórczego (u
1/3 dzieci krwawienie z nosa to pierwszy objawy choroby
hematologicznej ).
Dorośli:
urazy.
Wiek
średni: choroby onkologiczne.
Starsi:
nadciśnienie tętnicze.
POSTĘPOWANIE:
ABC
Badanie
podmiotowe
Badanie
przedmiotowe
Badania
laboratoryjne
RTG
Leczenie
Stan
zagrożenia życia – krwotok nosowy.
Krwawienie
z nosa.
Krwawienie
z nosa w wywiadzie.
Krwotok
nosowy
Drogi
oddechowe. Krążenie.
Zatrzymanie
krwawienia, wyprowadzenie ze wstrząsu.
OIOM
Krwawienie
z nosa
Długo
trwające powtarzające się krwawienia z nosa są równie
niebezpieczne dla życia, jak krwotok nosowy.
ABC
Ucisk
na skrzydełka nosa, zimne okłady.
Siedzieć
z lekko pochyloną górną częścią ciała, odpluwać skrzepy krwi
przez usta.
Postępowanie
laryngologiczne:
Wydmuchać
skrzepy.
Ocena
w rhinoskopii przedniej – ew. miejsce krwawienia.
Przy
widocznym miejscu – koagulacja, przyżeganie np. azotanem srebra,
kw. trójchlorooctowy, kw. chromowy ( NIE WOLNO PRZYŻEGAĆ
OBUSTRONNIE!).
Przy
niewidocznym miejscu – seton, gąbka, TAMPONADA PRZEDNIA (
SKUTECZNA W 80 – 90 % PRZYPADKÓW )
TAMPONADA
TYLNA I PRZEDNIA –
hospitalizacja.
Jeśli
krwawienie zatrzymane – dalej jak przy krwawieniu z nosa w
wywiadzie.
Krwawienie
z nosa w wywiadzie:
Czy
krwawienie z nosa jest po raz pierwszy w życiu?
Jak
wyglądało krwawienie: jak silne, czy z obu otworów nosowych, czy
towarzyszyły inne objawy, jak długo, w jakich okolicznościach
ustąpiło?
Jeśli
krwawienia się powtarzają to od jak dawna, jak często?
Choroby
laryngologiczne i ogólne?
Leki?
Operacje?
Urazy?
W
każdym przypadku badanie jam nosa, zatok, jamy ustnej, gardła w tym
nosogardła, krtani, szyi!
Dodatkowe
czynności:
Pomiar
ciśnienia tętniczego krwi.
Badania:
morfologia,
układ krzepnięcia,
ocena czynności nerek, wątroby, EKG.
RTG.
Każdorazowo
przy krwawieniu z nosa należy dążyć do znalezienia przyczyny
krwawienia w jak najszybszym możliwym czasie!
Pacjent
wypisywany do domu
Zalecenia
– dalsza diagnostyka otorynolaryngolgiczna przy braku ewidentnej
przyczyny krwawienia z nosa.
Konsultacja
lekarza rodzinnego.
Leki:
vit C, cyclonamina, roztwory soli do nosa.
Odstawienie
leków sprzyjających krwawieniom.
Unikanie
dłubania w nosie, masywnego wysiąkania nosa, wilgotne powietrze.
Unikanie
wysiłku fizycznego.
Tamponada
przednia – najlepiej antybiotyk, po dwóch dobach usunięcie
tamponady przez laryngologa i dalsza diagnostyka.
Hospitalizacja
Chorzy
po bardzo obfitych krwawieniach z nosa, objawy wstrząsu
pokrwotocznego.
Chorzy
z nawracającymi krwawieniami z objawami anemii pokrwotocznej.
Chorzy
z tamponadą tylną.
Chorzy
z krwawieniem 3-10 dni po urazie głowy.
Chorzy
z krwawieniem nie dającym się zatamować.
Tamponada
tylna Bellocqa
Osoby
starsze albo z chorobami ogólnymi – OIOM.
Obserwacja,
EKG, tętno.
Antybiotyki.
Tlen
do oddychania.
Sedacja.
Wkłucie
dożylne.
Wskazania
do leczenia chirurgicznego
Krwawienie
pomimo tamponady.
Znaczna
utrata krwi wymagająca transfuzji.
Anomalia
anatomiczna uniemożliwiająca skuteczną tamponadę.
Brak
zgody pacjenta na założenie tamponady.
Krwawienie
z tylnej części jamy nosa przy usunięciu tamponady tylnej po 72
godzinach.
Metody
inwazyjne leczenia krwawienia z nosa
Odwarstwienie
błony śluzowej i ochrzęstnej.
Embolizacja.
Podwiązanie
tętnic sitowych.
Podwiązanie
tętnicy szczękowej.
Podwiązanie
tętnicy klinowo-podniebiennej przez nos.
Podwiązanie
tętnicy szyjnej zewnętrznej.
Septodermoplastyka.
Odwarstwienie
błony śluzowej i ochrzęstnej
Metoda
nastrzykiwania – Xylocain 0,5% podśluzówkowo i podochrzęstnowo:
wkłucie igły przed miejscem krwawienia stycznie do błony
śluzowej, dojść do chrząstki przegrody nosa, podać lek.
Metoda
odwarstwiania błony śluzowej i ochrzęstnej „na ostro”: cięcie
pionowe błony śluzowej i ochrzęstnej na granicy skóry długości
4 mm po uprzednim ostrzyknięciu, oddzielenie płata
śluzówkowo-ochrzęstnowego, gąbka do jamy nosa.
Podwiązanie
tętnic sitowych
Wskazania:
krwawienie z górnej części jam nosa, uraz twarzoczaszki, u
dzieci.
P/wsk:
krwawienie z dopływu tętnicy szyjnej zewnętrznej.
Technika:
cięcie skórne 2-3 cm w znieczuleniu najlepiej ogólnym w
przyśrodkowym kącie oczodołu, odwarstwić raspatorem okostną w
głąb oczodołu, 2-3 cm od brzegu kostnego oczodołu w okolicy szwu
czołowo – sitowego tętnica sitowa przednia, głębiej tylna –
zabieg technicznie trudny, obok zawartość oczodołu!
Podwiązanie
tętnicy szczękowej (Seiffert)
Nieudana
w 10-15% prób.
Powikłania
– np. przetoka w 20-30% przypadków.
Technika:
w przedsionku jamy ustnej cięcie na wysokości dołu nadkłowego,
odwarstwienie błony śluzowej, wyłamanie ściany przedniej zatoki
szczękowej, wgląd w głąb zatoki szczękowej, lokalizacja tylnej
ściany zatoki, elektroablacja tylnej ściany zatoki, wyłamanie
otworu w tylnej ścianie zatoki, wgląd do dołu
skrzydłowo-podniebiennego, lokalizacja tętnicy szczękowej –
klipsy.
Podwiąznie
tętnicy szyjnej zewnętrznej
Zgoda
pacjenta, uwaga na podwiązywanie np. lewej tętnicy szyjnej zew. u
pacjenta praworęcznego.
Mało
skuteczne w myśl zasady „im bliżej miejsca krwawienia je
tamujesz tym bardziej jest to tamowanie skuteczne”.
Technika:
znieczulenie ogólne, cięcie wzdłuż m. M-O-S brzeg przyśrodkowy,
przeciąć mięsień szeroki szyi i powięź, odsuń m. MOS oraz m.
łopatkowo – gnykowy, dojść do pochewki naczyniowej,
zlokalizować t. szyjną zew., t.sz.wew., nerw błędny, podwiązka
powyżej t. tarczowatej (wg Latkowskiego).