Zespół 8 |
Inżynieria Ruchu Morskiego, rok I, gr. A |
|
|
Ćwiczenie nr 6 Badanie ruchu ramki galwanometru
|
|
Data wykonania: 12.11.1997 |
Ocena: |
Podpis: |
TEORIA:
Galwanometr jest miernikiem elektrycznym przeznaczonym do pomiaru prądów rzędu 10-9A. Ramka galwanometru o powierzchni S i bokach a, b złożona z n zwojów drutu miedzianego jest zawieszona na sprężystej taśmie w polu o indukcji B wytworzonym między biegunami magnesu stałego i nieruchomym rdzeniem K. Z ramką jest sztywno połączone zwierciadło Z. Kąt skręcenia ramki odczytuje się za pomocą przemieszczenia plamki świetlnej na skali Sk.
;
Wychylona ramka porusza się dokoła pionowej osi pod działaniem:
-
momentu sił sprężystych taśmy
-
momentu tarcia mechanicznego
-
momentu sił pola magnetycznego
Prąd płynący przez ramkę jest sumą prądu wywołanego napięciem zewnętrznym Io i prądu indukcyjnego I i :
;
.
Zgodnie z drugą zasadą dynamiki równanie ruchu ramki o momencie bezwładności J :
.
Wprowadzając następujące oznaczenia:
;
;
gdzie
-
częstość drgań swobodnych
-
współczynnik tłumienia
sprowadzamy równanie do następującej postaci:
.
Rozwiązanie tego równania ma postać:
/1/.
O charakterze ruchu decyduje wartość wyrażenia:
/2/.
Jeżeli
to równanie /1/ opisuje wykładniczy zanik wychylenia. Jeżeli
to równanie /1/
można sprowadzić do postaci:
.
Jeżeli
,
wówczas
a równanie /1/ sprowadza się do równania drgań tłumionych:
;
gdzie
.
Współczynnik tłumienia:
zależy
od oporu
obwodu ramki galwanometru. W miarę zmniejszania oporu zwiększa się
tłumienie ruchu. Opór
,
przy którym współczynnik tłumienia przyjmuje wartość krytyczną
nazywamy oporem krytycznym. Ramka porusza się wówczas ruchem pełzającym o największej szybkości.
Współczynnik
tłumienia
wyznacza się doświadczalnie przez pomiar okresu T drgań
tłumionych i logarytmicznego dekrementu tłumienia
(logarytmu stosunku kolejnych amplitud).
;
/3/.
Wprowadzając zależność /3/ do /2/ otrzymujemy po przekształceniu
Nawet
przy znacznych tłumieniach częstość
drgań gasnących niewiele różni się od częstości
drgań swobodnych.