Zespół 8 |
Inżynieria Ruchu Morskiego, rok I, gr. A |
|
|
Ćwiczenie nr 6 Badanie ruchu ramki galwanometru
|
|
Data wykonania: 12.11.1997 |
Ocena: |
Podpis: |
TEORIA:
Galwanometr jest miernikiem elektrycznym przeznaczonym do pomiaru prądów rzędu 10-9A. Ramka galwanometru o powierzchni S i bokach a, b złożona z n zwojów drutu miedzianego jest zawieszona na sprężystej taśmie w polu o indukcji B wytworzonym między biegunami magnesu stałego i nieruchomym rdzeniem K. Z ramką jest sztywno połączone zwierciadło Z. Kąt skręcenia ramki odczytuje się za pomocą przemieszczenia plamki świetlnej na skali Sk.
;
Wychylona ramka porusza się dokoła pionowej osi pod działaniem:
- momentu sił sprężystych taśmy
- momentu tarcia mechanicznego
- momentu sił pola magnetycznego
Prąd płynący przez ramkę jest sumą prądu wywołanego napięciem zewnętrznym Io i prądu indukcyjnego I i :
; .
Zgodnie z drugą zasadą dynamiki równanie ruchu ramki o momencie bezwładności J :
.
Wprowadzając następujące oznaczenia:
; ;
gdzie - częstość drgań swobodnych
- współczynnik tłumienia
sprowadzamy równanie do następującej postaci:
.
Rozwiązanie tego równania ma postać:
/1/.
O charakterze ruchu decyduje wartość wyrażenia:
/2/.
Jeżeli to równanie /1/ opisuje wykładniczy zanik wychylenia. Jeżeli to równanie /1/ można sprowadzić do postaci:
.
Jeżeli , wówczas a równanie /1/ sprowadza się do równania drgań tłumionych:
; gdzie .
Współczynnik tłumienia:
zależy od oporu obwodu ramki galwanometru. W miarę zmniejszania oporu zwiększa się tłumienie ruchu. Opór , przy którym współczynnik tłumienia przyjmuje wartość krytyczną
nazywamy oporem krytycznym. Ramka porusza się wówczas ruchem pełzającym o największej szybkości.
Współczynnik tłumienia wyznacza się doświadczalnie przez pomiar okresu T drgań tłumionych i logarytmicznego dekrementu tłumienia (logarytmu stosunku kolejnych amplitud).
; /3/.
Wprowadzając zależność /3/ do /2/ otrzymujemy po przekształceniu
Nawet przy znacznych tłumieniach częstość drgań gasnących niewiele różni się od częstości drgań swobodnych.