Gdy przestanę ufać ludziom

Gdy życie przestanie mnie śmieszyć

Gdy śmierć przestanie mnie przerażać

A miłość przestanie dla mnie cokolwiek znaczyć

Gdy wiatr nadziei przestanie wiać

I zapłonie świeca obojętności

Wtedy przyjdź

Zaufaj mi bym ufała Tobie

Zacznij się śmiać bym śmiała się z Tobą

Zostań ze mną bym bała się śmierci

Która oznaczała by stratę Ciebie

I pokochaj mnie tak bym pokochała Ciebie

Wtedy znów zawieje wiatr nadziei

I zgasi świece obojętności