Bawimy się w cyrkowców
- propozycje zabaw

1. Żonglerzy. Każde dziecko otrzymuje po jednej malej piłce, którą przerzuca z ręki do ręki. Jako utrudnienie można zastosować rzut piłką o podłogę, złapanie druga ręką przerzucenie piłki do pierwszej ręki. A może któreś z dzieci wymyśli inną sztuczkę z piłką.
2. Żonglerzy z kółkami. Każde dziecko otrzymuje po jednym kółku. Na wyprostowanej ręce zawiesza kółko i próbuje wprawić go w ruch okrężny. Kiedy dzieci opanują tą zabawę, można dołożyć im jeszcze po jednym kołku na drugą rękę.
3. Popis zręczności. Dzieci otrzymują krążki, na których ustawiają rożne przedmioty. Krążki trzymają na dłoni jak tace. Zadaniem dzieci jest przejść dookoła sali ta, aby położone na krążku przedmioty nie spadły. Jako utrudnienie można przedmioty na krążkach zamienić na małe piłki.
4. Akrobaci. A środku sali stoi ławeczka. Dzieci przechodzą po ławeczce trzymając w ręce otwartą parasolkę i przekraczając ułożone na niej przeszkody, np. piłkę, woreczek.
5. Popisy „zwierząt” występujących w cyrku. Dzieci dzielimy na kilka grup. Każda grupa wybiera sobie czapeczki, maski lub emblematy dzikich zwierząt, którymi chce być,. Nauczycielka jako prowadząca pokazy wywołuje kolejno grupy „zwierząt” do występów.
6. Wesołe klauny. Wybrane dzieci przebierają się w stroje klaunów i kolejno próbują rozśmieszyć swoimi popisami oglądających ich kolegów.

Temat zajęcia: To jestem ja.

Cele:

J kształtowanie świadomości własnego ciała ze szczególnym uwzględnieniem jego symetrii i różnicowania lewej i prawej strony (wyróżnianie i nazywanie części ciała),

J ustalanie koloru włosów i oczu - klasyfikowanie według podanej umowy, np. blondyni, bruneci, szatyni i rudzi,

J rozwijanie u dzieci zdolności do obdarzania uwagą innych i do niewerbalnego porozumiewania się,

J wdrażanie dzieci do korzystania z wiedzy o sobie w trakcie rysowania portretu.

Pomoce:

J lusterko dla każdego dziecka,

J blok rysunkowy, kredki.

Literatura:

J Gruszczyk - Kolczyńska E., Zielińska E. „Dziecięca matematyka”.

PRZEBIEG ZAJĘCIA

1. Zaśpiewanie piosenki na powitanie:

Dobre humory wszyscy dziś mamy, a przed zabawą się powitamy: witaj Aniu, witaj Maćku ... .

2. Zabawa „Zagraj w swoje imię”.

Dzieci tworzą koło. Jedno dziecko wchodzi do środka i pokazuje, jak się czuje w danym momencie. W tym samym czasie reszta mówi jego imię i pokazuje to samo, co ono. Dziecko ze środka wybiera następne, które wejdzie do kręgu.

3. Zaproszenie dzieci, aby usiadły w grupce na dywanie.

4. Wysłuchanie recytacji wiersza Kamieńskiej A. „Ania” - ilustrowanie treści utworu pacynką dziewczynki.

5. Rozmowa na temat treści zawartych w wierszu. Zachęcanie dzieci do samodzielnych wypowiedzi związanych z wyglądem dziewczynki i ich samych.

6. Rozdanie lusterek dzieciom.

7. Ustalanie koloru włosów i oczu:

- przyglądanie się swoim włosom w lusterku,

- określanie koloru,

- grupowanie dzieci ze względu na kolor włosów: bruneci, blondyni, szatyni, rudzi,

- oglądanie w lusterku swoich oczu,

- ustalanie ich koloru,

- grupowanie dzieci ze względu na kolor oczu.

8. Oglądanie w lusterku głowy i nazywanie części twarzy:

- głaskanie, dotykanie, określanie kształtu: czoła, brwi, powiek, rzęs, nosa, policzków, uszu, ust i brody.

9. Zwrócenie uwagi na symetrię twarzy:

- położenie obu dłoni na twarzy (dłonie stykają się na linii nosa),

- odsłonięcie jednej strony twarzy i spojrzenie w lusterko,

- ponowne zasłonięcie twarzy,

- odsłonięcie drugiej strony twarzy i popatrzenie w lusterko.

10. Zabawa przy piosence „Nasze uszy słyszą świat”

- dzieci ilustrują ruchem treść utworu.

11. Oglądanie rąk i nazywanie wyróżnionych części: palce, dłoń, nadgarstek, przedramię, łokieć, ramię

12. Oglądanie nóg i nazywanie wyróżnionych części: stopa, palce, pięta, kostka, łydka, kolano, udo.

13. Oglądanie całej sylwetki człowieka i nazywanie wyróżnionych części: szyja, ramiona, pierś, brzuch, plecy, pośladki.

14. Zabawa „Zgadnij, o kogo chodzi.”

Jedno dziecko staje plecami do pozostałych, a ktoś inny (najpierw nauczycielka) opisuje jedno z dzieci z grupy. Dziecko stojące tyłem musi zgadnąć, o kogo chodzi. Kiedy zgadnie wybiera następną osobę, która ma się odwrócić. Trzeba pamiętać, aby opis dawał pozytywny obraz opisywanego dziecka.

15. Zaproszenie dzieci do stolików i zaproponowanie im narysowania autoportretu swojej głowy:

- wyjaśnienie znaczenia słów portret i autoportret,

- zachęcanie dzieci do korzystania z lusterek podczas wykonywania swojego portretu.

16. Oglądanie gotowych autoportretów i wywieszenie ich w grupowej galerii prac plastycznych.

5. „Zatańczmy razem” - dzieci tańczą przy wesołej skocznej muzyce. Na sygnał nauczyciela dzieci dotykają się różnymi częściami ciała np. kolankami, noskami, stopami itd.

6. „Zmęczony pajacyk” - ćwiczenie relaksacyjne. Dzieci słuchają relaksacyjnej muzyki i poddają się sugestii nauczycielki: - Zachowujcie się tak samo jak zmęczony pajacyk.

Nauczyciel opowiada dzieciom historię pajacyka, który zmęczony kładzie się na poduszce z mchu, ułożył się wygodnie i czuje jak poszczególne części ciała stają się ciepłe, gorące i coraz cięższe, pajacyk jest bezpieczny i wypoczęty. Przez kilka sekund dzieci słuchają muzyki, odpoczywają. Następnie otwierają szeroko oczy i przeciągają się, powoli wstają.

7. „Muzyczne opowieści” - dzieci wybierają instrument i proszone „opowiadają” o swoim samopoczuciu po zakończeniu zajęć. Jeżeli są chętne mogą grać zespołowo (cicho, głośno, wolno, szybko).

Podaj jak największą liczbę przedmiotów należących do określonej grupy -

Podaj okrągłe przedmioty, które przychodzą Ci na myśl ………

Podaj kwadratowe przedmioty, które przychodzą Ci na myśl …

Wymień przedmioty sprawiające ból …, czyniące hałas …, pięknie pachnące …

Dokończ zdanie - Co by było, gdyby …(ludzie mieli skrzydła?)