MLECZNA DROGA

Zaśnij, Albusie, zmęczony na wieki.

Ocal wzrok przed piekłem i opuść powieki.

Wyruszysz Mleczną Drogą

W uczęszczany trakt

I spotkasz tych, co z Tobą

Szukają swoich gwiazd.

Ich zapał będzie kwitł,

gdy dadzą swoje słowo,

Że gdy odnajdą świt

Podzielą się nim z Tobą.

Jutrzenka utuli zgryzotę.

Pozwoli jej stać się motylem.

Poczwarka przerazi nas lotem,

I w końcu porzuci, gdzieś w tyle.

Obetrę łzy,

Zmieszane z popiołem.

Odpoczniesz zmęczony

Nieustającym bojem.

Wygranym.