Temat: Omow podatek rolny i podatek lesny.
OGÓŁEM O PODATKU:
Podatek – obowiązkowe świadczenie pieniężne pobierane przez związek publicznoprawny (państwo, jednostka samorządu terytorialnego) bez konkretnego, bezpośredniego świadczenia wzajemnego. Zebrane podatki są wykorzystywane na potrzeby ustalone przez organ pobierający. Współcześnie uznaje się, iż podatki są świadczeniami pieniężnymi, jednakże w historii znane są również podatki świadczone w innych niż pieniądz dobrach. Zgodnie z polskim prawem daniny, aby zostały uznane za podatki muszą posiadać 4 cechy:
nieodpłatność
przymusowość
publicznoprawność
bezzwrotność
Podatki dzielą się na bezpośrednie i pośrednie. Podatki bezpośrednie: nałożone na dochód lub majątek podatnika, np. podatek dochodowy, gruntowy, spadkowy. Podatki pośrednie: nakładane na przedmiot spożycia, np. VAT, akcyza – ostatecznie płaci konsument.
Współcześnie, pieniądze z podatków trafiają do skarbu państwa, województwa, powiatu albo gminy które dzięki temu mogą inwestować w rozwój infrastruktury, wojska, policji, oświaty, służby zdrowia, itp. Podatki są powszechnie uważane przez podatników za uciążliwe i niesprawiedliwe, stąd stwierdzenia: Podatki płaci każdy, wszędzie i zawsze lub Są w życiu tylko dwie pewne rzeczy: śmierć i podatki. Jak mawiali włościanie w cesarstwie austro-węgierskim: od myszy do cesarza, wszystko żyje z gospodarza.
Typy podatków
klasyfikacja podatków wg OECD
podatek dochodowy od osób fizycznych (PIT)
podatek dochodowy od osób prawnych (CIT)
Obowiązkowe składki ubezpieczeniowe, zdrowotne itp.
Opodatkowanie własności
podatek rolny (gruntowy)
Podatki od towarów i usług
Podatek od wartości dodanej (VAT)
Akcyza: podatek pobierany od spożycia niektórych artykułów, pobiera się od przedsiębiorcy, który wlicza ją do ceny towaru.
Cło: podatek graniczny od towarów, w ostatecznym rozrachunku płaci konsument (część doktryny prawa podatkowego nie uważa ceł za podatki ze względu iż jego celem nie jest co do zasady ochrona interesu finansowego fiskusa, ale ochrona rynku wewnętrznego. Zgodnie z klasyfikacją dochodów budżetu państwa wpływy z tytułu ceł są włączane do pozycji dochody niepodatkowe. Zgodnie z tą klasyfikacją cło należy do kategorii , czyli świadczeń, którym towarzyszy równoległe świadczenie ekwiwalentne w postaci pozwolenia na wwóz lub wywóz towarów).
inne
podatek od posiadania psa (Obecnie podatek od psów został zmieniony na opłatę)
podatek od środków transportowych
Podatek cedularny, typ opodatkowania polegający na odrębnym opodatkowywaniu każdego rodzaju dochodów podatników. Pozwala na preferowanie jednych, a dyskryminowanie innych rodzajów dochodów przez ustalanie zróżnicowanych stawek i skal opodatkowania. Utrudnia jednak stosowanie progresji w stosunku do podatników osiągających dochody z kilku źródeł.
W procesie rynkowym występuje przemieszczenie obciążenia podatkowego, w wyniku czego podatkami jest obciążona całkowicie lub częściowo inna osoba niż płatnik podatku.
Historia podatków
W starożytności podatkami i daninami były obciążone tylko niektóre grupy ludności. System podatkowy w starożytnym Egipcie polegał na zabieraniu rolnikom części zbiorów, rzemieślnicy natomiast oddawali część swych wyrobów na potrzeby wojska i administracji (resztę sprzedawali), a kupcy składali daniny.
W starożytnym Rzymie obok łupów wojennych i danin wprowadzono świadczenia pieniężne.
W średniowieczu podatki miały niewielkie znaczenie, ponieważ dochody władcy pochodziły przeważnie z posiadłości ziemskich, przywilejów monarszych i ceł.
W XV wieku rozwinął się system podatkowy we Francji i Anglii. Podatek dochodowy wprowadzono w Wielkiej Brytanii już w XVIII wieku, a w Prusach dopiero w 1891.
W XIX wieku obciążenie podatkami znacznie wzrosło, a podatki stały się instrumentem polityki finansowej.
Podatki w średniowieczu
We wczesnym średniowieczu, w warunkach gospodarki naturalnej i obowiązującego prawa książęcego, przeważająca część świadczeń ludności chłopskiej na rzecz państwa przybierała formę danin w naturze (głównie w zbożu, sianie, miodzie, świniach, krowach, mięsie, futrach, skórach) i rozmaitych posług. Na całym obszarze państwa regularnie pobierano poradlne (powołowe), narzaz i podworowe, w Wielkopolsce także daninę opolną, egzekwowano stróżę i stan. Oprócz danin regularnych nakładano na ludność świadczenia okolicznościowe, pobierane w nagłej potrzebie. Okazjonalny charakter miały też wszystkie posługi (transportowe, pracy i inne). Niewielkie wówczas rozmiary prywatnych majątków ziemskich i ścisły związek podstaw ekonomicznej egzystencji warstwy panującej z państwem sprawiał, że od XI -XII wieku zasoby uzyskane ze świadczeń ludności dzielono według ustalonych zasad: dziesiątą część otrzymywały na swe utrzymanie biskupstwa, znaczną część (być może 1/3) zatrzymywali dla siebie i swoich podwładnych kasztelanowie, resztę przekazywano na potrzeby dworu książęcego. W XIII w. – pod wpływem szybkiego wzrostu wielkiej własności ziemskiej, recepcji prawa niemieckiego i towarzyszącego jej upowszechniania immunitetu oraz rozszerzania się gospodarki towarowo-pieniężnej – system ten uległ dezintegracji. Zanikła zasada proporcjonalnego podziału dochodów między poszczególne ogniwa aparatu monarchii, a w wyniku utraty pełnej zwierzchności nad poddanymi w dobrach kościelnych i prywatnych od schyłku XIII w. finanse monarchy (państwa) zostały znacznie ograniczone.
Podatki w budżecie Polski w 2008
W projekcie budżetu państwa na rok 2008 przychody krajowe zaplanowano na kwotę 247 mld zł, w tym dochody podatkowe na ok. 229 mld (blisko 93 % dochodów budżetu).
Na 229 mld planowanych dochodów podatkowych budżetu państwa składają się:
podatek VAT – 111,7 mld (ponad 48 % dochodów podatkowych i ponad 45 % dochodów budżetu)
akcyza – 52,2 mld (blisko 23 % dochodów podatkowych i ponad 21 % dochodów budżetu)
podatek PIT – 38 mld (ponad 16 % dochodów podatkowych i ponad 15 % dochodów budżetu)
podatek CIT – 27,1 mld (blisko 12 % dochodów podatkowych i blisko 11 % dochodów budżetu).
Podatki pośrednie wg projektu budżetu stanowią w 2008 blisko 3/4 dochodów podatkowych państwa.
PODATEK ROLNY I LEŚNY:
PODATEK
ROLNY:
Jest
to podatek bezpośredni, przychodowy (od przychodu szacunkowego),
roczny.
Podatnik
(podmiot):
Forma
organizacyjno-prawna podatnika jest obojętna. Obowiązek podatkowy w
podatku rolnym, na osobach fizycznych, osobach prawnych, jednostkach
organizacyjnych nie mających osobowości prawnej.
Obowiązek
ciąży na następujących podmiotach:
-
właścicielach
albo samoistnych posiadaczach gruntów wchodzących w skład
gospodarstw rolnych lub
-
posiadaczach
gruntów wchodzących w skład gospodarstw rolnych stanowiących
własność Skarbu Państwa lub gminy.
-
nadleśnictwach
i jednostkach organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu
Państwa (od gruntów pozostających w zarządzie Lasów Państwowych
oraz wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu
Państwa);
-
dzierżawcach
gruntów wydzierżawionych na podst. umowy zawartej stosownie do
przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników;
-
spółdzielni
produkcyjnej od gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego,
wniesionych
do spółdzielni produkcyjnych jako wkład gruntowy.
Jeżeli
gospodarstwo rolne stanowi współwłasność małżonków lub
odrębną własność każdego z nich, obowiązek podatkowy ciąży
łącznie na obojgu małżonkach.
Obowiązek
ciąży na tej osobie będącej współwłaścicielem lub
współposiadaczem gospodarstwa, która to gospodarstwo prowadzi w
całości, a jeżeli gospodarstwo rolne prowadzą wszyscy lub
niektórzy spośród współwłaścicieli (współposiadaczy) albo
żaden z nich - obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich
współwłaścicielach (współposiadaczach).
Przedmiot
podatku:
Przedmiotem
podatku rolnego są grunty gospodarstw rolnych (art. §
1).
Gospodarstwo
rolne – ustawodawca buduje definicję gospodarstwa dwuczłonowo. W
każdym z członów pojawia się jednak definicja hektara (1 ha = 100
arów = 1000 m2).
Za
gospodarstwo rolne dla celów podatku rolnego uważa się
obszar:
-użytków
rolnych,
-gruntów
pod stawami sklasyfikowanych w operatach ewidencyjnych jako użytki
rolne
-gruntów
pod zabudowaniami związanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa o:
a)
łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny (do hektara
fizycznego ustawodawca odnosi całość
b)
gospodarstwa);
c)
powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy
(do hektara
przeliczeniowego
natomiast tylko obszar użytków rolnych).
Ustawodawca
nie formułuje definicji gospodarstwa w kontekście zwartej
powierzchni, może to być obszar rozrzucony po całej Polsce.
Podstawa
opodatkowania:
Podstawę
opodatkowania podatkiem rolnym stanowi liczba hektarów
przeliczeniowych.
Liczbę
hektarów przeliczeniowych ustala się na podstawie:
-
powierzchni
rzeczywistej użytków rolnych – można ją ustalić na podstawie
aktu notarialnego lub ewidencji gruntów;
-
rodzaju
użytków rolnych - ustawodawca mówi o następujących klasach
użytków:
-łąkach
i pastwiskach;
-gruntach
ornych;
-sadach
(które nie występują jednak w tabelce ustalającej rodzaje użytków
i nie mają one oddzielnego przelicznika, traktowane są one jak
grunty orne);
-
klas
użytków rolnych wynikających z ewidencji gruntów (klasa wyraża
jakość gruntu, im cyfra jest niższa, tym jakość jest lepsza i
większe jest obciążenie podatkiem; klasę podatkową można
zmienić ;istnieją też podklasy);
-
zaliczenia
użytków rolnych do okręgu podatkowego - MF w porozumieniu z
ministrem rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Izb
Rolniczych, w drodze rozporządzenia, zalicza każdą gminę, miasto
oraz dzielnicę miasta do jednego z 4 okręgów podatkowych w
zależności od warunków ekonomicznych i produkcyjno-klimatycznych.
Zmiana
okręgu określonego w rozporządzeniu:
- wojewoda
na wniosek rady gminy może, po zasięgnięciu opinii izby rolniczej,
w szczególnych, gospodarczo uzasadnionych wypadkach zaliczyć
niektóre gminy do innego okręgu podatkowego niż określony w
rozporządzeniu, jednakże nie może to spowodować zmniejszenia
liczby hektarów przeliczeniowych dla tego województwa o więcej niż
1,5%.
- rada
gminy, po zasięgnięciu opinii izby rolniczej, może w szczególnych,
gospodarczo uzasadnionych wypadkach zaliczyć niektóre wsie do
innego okręgu podatkowego niż określony dla gminy, jednakże nie
może to spowodować zmniejszenia liczby hektarów przeliczeniowych
dla tej gminy o więcej niż 1,5%.
Grunty
pod stawami zarybionymi bez względu na miejsce położenia przelicza
się na hektary przeliczeniowe według następujących
przeliczników:
1)
1 ha stawu zarybionego łososiem, trocią, głowacicą, palią i
pstrągiem - 1,0 ha przeliczeniowy,
2)
1 ha stawu zarybionego innymi gatunkami ryb - 0,20 ha
przeliczeniowego.
Stawka
podatku:
Stawka
podatkowa to równowartość ceny 2,5 q żyta.
Podatek
rolny od 1 ha przeliczeniowego za rok podatkowy wynosi równowartość
pieniężną 2,5 q żyta, obliczoną według średniej ceny skupu
żyta za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok
podatkowy.
Średnią
cenę skupu ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w MP w terminie 20 dni po
upływie trzeciego kwartału.
Rady
gmin są uprawnione do obniżenia cen skupu , przyjmowanych jako
podstawa obliczania podatku rolnego na obszarze gminy.
Przykład
na obliczenie podatku rolnego:
Stawka
85 zł.
Skład
gospodarstwa rolnego:
3
ha gruntów ornych w 3 klasie (wskaźnik do obliczenia hektara
przeliczeniowego 1,25);
3
ha łąk i pastwisk w 4 klasie (0,55);
2
ha sadu w 4 klasie (0,8);
2
ha stawów zarybionych gorszym gatunkiem ryb (0,2).
Wszystkie
grunty są położone w IV okręgu.
Obliczamy
hektar przeliczeniowy:
3
x 1,25 + 3 x 0,55 + 2 x 0,8 + 2 x 0,2 = 3,75 + 1,65 + 1,6 + 0,4 =
7,4
W
podatku rolnym liczy się hektary przeliczeniowe aby urealnić
podatek (jest on przy tym niezależny od tego czy rolnik gruntu używa
czy nie).
Obowiązek
podatkowy:
Obowiązek
podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające
powstanie tego obowiązku (np. nabycie gruntu).
Obowiązek
podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały
istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.
Jeżeli
obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek
rolny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w
których istniał ten obowiązek.
Jeżeli
w ciągu roku podatkowego grunty gospodarstwa rolnego zostały zajęte
na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż działalność
rolnicza lub po zaprzestaniu prowadzenia tej działalności
przywrócono na tych gruntach działalność rolniczą albo z innych
powodów powierzchnia uległa zmniejszeniu lub zwiększeniu, kwota
należnego podatku rolnego ulega obniżeniu lub podwyższeniu,
poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym nastąpiła ta zmiana.
Osoby
fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy
pisemne informacje w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności
uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku w podatku
rolnym lub o zaistnieniu zmian, o których mowa powyżej.
Warunki
płatności:
Podatników
dzielimy na:
a)osoby
fizyczne:
Podatek
rolny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji,
wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce
położenia gruntów. Podatek jest płatny w ratach, w terminach do
dnia 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada roku
podatkowego.
Jeżeli
w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku
podatkowego w podatku rolnym lub zaistniały zmiany związane z
zaprzestaniem lub wznowieniem działalności rolniczej, wójt
(burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten
podatek. Rada gminy może zarządzać pobór podatku rolnego od osób
fizycznych w drodze inkasa oraz określać inkasentów i wysokość
wynagrodzenia za inkaso.
b)inne
podmioty:
Osoby
prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej,
jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa
oraz jednostki organizacyjne Lasów Państwowych są obowiązane:
1)
składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy, właściwemu
ze względu na miejsce położenia gruntów, deklaracji na podatek
rolny na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według
ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu
- w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności uzasadniających
powstanie tego obowiązku,
2)
odpowiednio skorygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian
związanych z zaprzestaniem lub wznowieniem działalności rolniczej,
w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian,
3)
wpłacać obliczony w deklaracji podatek rolny - bez wezwania - na
rachunek budżetowy właściwej gminy w terminach do dnia 15 marca,
15 maja, 15 września i 15 listopada.
Wyłączenia,
zwolnienia, ulgi:
Wyłączenia:
Nie
podlegają opodatkowaniu, z zastrzeżeniem ust. 2, grunty:
1)
pod jeziorami i wodami płynącymi, grunty, na których mieszczą się
zbiorniki wody służące do zaopatrzenia ludności w wodę, oraz
grunty pod wałami przeciwpowodziowymi,
2)
stanowiące nieużytki,
3)
wpisane do rejestru zabytków, pod warunkiem ich zagospodarowania i
utrzymania zgodnie z przepisami o ochronie zabytków,
4)
zajęte na prowadzenie innej działalności gospodarczej niż
działalność rolnicza,
5)
stanowiące działki przyzagrodowe członków rolniczych spółdzielni
produkcyjnych, którzy osiągnęli wiek emerytalny bądź są
inwalidami I lub II grupy,
6)
wyłączone na cele nierolnicze na podstawie ostatecznych decyzji
administracyjnych (podlegają one jednak opodatkowaniu podatkiem
rolnym przez okres do 2 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji
administracyjnej, w wypadku gdy w tym okresie na gruntach tych
prowadzona jest działalność rolnicza).
Ulgi:
Część
z ulg występuje samodzielnie a część po
zwolnieniach.
Samodzielne:
Ulga
inwestycyjna (nie jest to ulga przyznawana za remonty):
-
Podatnikom
podatku rolnego przysługuje ulga inwestycyjna z tytułu wydatków
poniesionych na:
-budowę
lub modernizację budynków inwentarskich oraz obiektów służących
ochronie środowiska,
-zakup
i zainstalowanie deszczowni urządzeń melioracyjnych i urządzeń
zaopatrzenia gospodarstwa w wodę, oraz urządzeń do wykorzystywania
na cele produkcyjne naturalnych źródeł energii (wiatru, biogazu,
słońca, spadku wód).
Ulga
inwestycyjna przyznawana jest po zakończeniu inwestycji i polega na
odliczeniu od należnego podatku rolnego od gruntów położonych na
terenie gminy, w której została dokonana inwestycja - w wysokości
25% udokumentowanych rachunkami nakładów inwestycyjnych.
Ulga
z tytułu tej samej inwestycji nie może być stosowana dłużej niż
przez 15 lat.
Podatnik
traci prawo do odliczenia od podatku rolnego nie wykorzystanej kwoty
ulgi inwestycyjnej w przypadku sprzedaży obiektów i urządzeń, od
których przyznana została ta ulga, lub przeznaczenia ich na inne
cele niż określone.
MF,
w drodze rozporządzenia, określi tryb postępowania przy stosowaniu
ulg
inwestycyjnych.
Ulga
związana z odbywaniem służby wojskowej:
Przy
opodatkowaniu gospodarstw rolnych:
1)
żołnierzy odbywających zasadniczą służbę wojskową lub
długotrwałe przeszkolenie wojskowe,
2)
osób spełniających zastępczo obowiązek służby wojskowej w
formie skoszarowanej
-
prowadzących te gospodarstwa bezpośrednio przed powołaniem do
służby, stosuje się ulgę w podatku rolnym w wysokości 60%.
Przy
opodatkowaniu gospodarstw rolnych członków rodzin osób
wymienionych które bezpośrednio przed powołaniem do służby
pracowały w tych gospodarstwach zamieszkiwały i nie osiągały
przychodów z innych źródeł, stosuje się ulgę w podatku rolnym w
wysokości 40%.
Ulgi
powyższe stosuje się od pierwszego dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym osoba została powołana do odbycia służby
wojskowej, do końca miesiąca, w którym nastąpiło zwolnienie z
tej służby.
Ulga
związana z położeniem na określonej wysokości:
Podatek
rolny od gruntów położonych na terenach podgórskich i górskich
obniża się o 30% dla gruntów klas I, II, IIIa i IIIb, a o 60% dla
gruntów klas IVa, IV i IVb.
Za
miejscowości położone na terenach podgórskich i górskich uważa
się miejscowości, w których co najmniej 50% użytków rolnych jest
położonych powyżej 350 m nad poziomem morza. Wykaz tych
miejscowości dla województwa ustala terenowy organ administracji
państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego. Jest to
ulga przyznawana z urzędu.
Ulga
związana z klęską żywiołową:
W
razie wystąpienia klęski żywiołowej, która spowodowała istotne
szkody w budynkach, ziemiopłodach, inwentarzu żywym lub martwym
albo w drzewostanie, przyznaje się podatnikom ulgi w podatku rolnym
przez zaniechanie jego ustalania albo poboru w całości lub w
części, w wysokości zależnej od rozmiarów strat spowodowanych
klęską w gospodarstwie rolnym. Przy przyznawaniu ulg i ustalaniu
ich wysokości uwzględnia się wysokość otrzymanego odszkodowania
z tytułu ubezpieczenia ustawowego. Ulgę przyznaje się za ten rok
podatkowy, w którym klęska miała miejsce; jeżeli klęska miała
miejsce po zapłaceniu podatku za dany rok, ulgę stosuje się w
następnym roku podatkowym.
Zwolnienia:
Zwalnia
się od podatku rolnego:
1)
użytki rolne klasy V, VI i VIz,
2)
grunty położone w pasie drogi granicznej,
3)
grunty orne, łąki i pastwiska objęte melioracją - w roku, w
którym uprawy zostały zniszczone wskutek robót drenarskich,
4)
grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, nabyte w drodze
kupna na utworzenie nowego lub powiększenie już istniejącego
gospodarstwa do powierzchni nie przekraczającej 100 ha, oraz grunty
Państwowego Funduszu Ziemi i Zasobu Własności Rolnej Skarbu
Państwa objęte w trwałe zagospodarowanie w celu utworzenia nowego
gospodarstwa lub powiększenia gospodarstwa już istniejącego do
powierzchni nie przekraczającej 100 ha - na okres 5 lat,
5)
grunty powstałe z zagospodarowania nieużytków - na okres 5 lat,
licząc od roku następnego po zakończeniu zagospodarowania,
6)
grunty otrzymane w drodze wymiany lub scalenia - na 1 rok następujący
po roku, w którym dokonano wymiany lub scalenia gruntów,
7)
użytki rolne, na których zaprzestano produkcji rolnej, z tym że
zwolnienie może dotyczyć nie więcej niż 20% powierzchni użytków
rolnych gospodarstwa rolnego, lecz nie więcej niż 10 ha - na okres
nie dłuższy niż 3 lata.
Po
upływie okresu zwolnienia, o którym mowa w pkt 4, 5 i 6, stosuje
się ulgę w podatku rolnym, polegającą na obniżeniu podatku w
pierwszym roku o 75% i w drugim roku o 50% (przykład ulgi
niesamodzielnej).
PODATEK
LEŚNY:
Podatek
ten jest normowany ustawą o lasach. Jest to podatek od przychodu
szacunkowego, roczny, bezpośredni.
Podmiot:
Zakres
podmiotowy jest maksymalnie szeroki.
Obowiązek
podatkowy w podatku leśnym, ciąży na osobach fizycznych, osobach
prawnych, jednostkach organizacyjnych nie mających osobowości
prawnej, które:
są
właścicielami albo samoistnymi posiadaczami lasów lub
posiadają
lasy stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy na podstawie
zawartej umowy lub innego tytułu prawnego, a także
bezumownie.
Obowiązek
podatkowy ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach lub
współposiadaczach.
Obowiązek
podatkowy ciąży łącznie na obojgu małżonkach.
Obowiązek
podatkowy w podatku leśnym od lasów pozostających w zarządzie
Lasów Państwowych oraz wchodzących w skład Zasobu Własności
Rolnej Skarbu Państwa, ciąży odpowiednio na:
nadleśnictwach
faktycznie władających lasami
jednostkach
organizacyjnych Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa,
faktycznie władających lasami.
Przedmiot:
Lasem
w rozumieniu ustawy jest grunt:
1)
o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością
leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym
- lub przejściowo jej pozbawiony:
a)
przeznaczony do produkcji leśnej lub
b)
stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku
narodowego albo
c)
wpisany do rejestru zabytków,
2)
związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla
potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji
wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny
pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania
drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia
turystyczne
Podstawa
opodatkowania:
Podstawą
opodatkowania jest liczba hektarów przeliczeniowych lub fizycznych w
zależności od rodzaju lasu (podatnik nie może dowolnie wybierać
podstawy opodatkowania).
a)
Liczba hektarów przeliczeniowych jako podstawa
opodatkowania:
Podstawę
opodatkowania podatkiem leśnym, stanowi liczba hektarów
przeliczeniowych - ustalona na podstawie:
·
powierzchni głównych gatunków drzew w drzewostanie
·
klas bonitacji drzewostanu dla głównych gatunków drzew -
wynikających z planu urządzenia lasu lub uproszczonego planu
urządzenia lasu (jest to wskaźnik gospodarczego wykorzystania
drewna stały dla określonych gatunków, są klasy od Ia do
V;
im klasa jest niższa tym drewno jest lepsze i podatek wyższy).
b)
Liczba hektarów fizycznych jako podstawa opodatkowania:
Dla
lasów ochronnych, wchodzących w skład rezerwatów przyrody i
parków narodowych
dla
których nie ma sporządzonego planu urządzenia lasu lub
uproszczonego planu urządzenia lasu, podstawą opodatkowania
podatkiem leśnym jest liczba hektarów fizycznych lasów i gruntów
leśnych, ustalona na podstawie ewidencji gruntów.
Stawki:
a)
Podatek leśny od 1 ha przeliczeniowego za rok podatkowy wynosi
równowartośćd) pieniężną 0,2 m3 drewna, obliczoną według
średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za
pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy. Średnią
cenę sprzedaży drewna, o której mowa w ust. 1, ustala się na
podstawie komunikatu Prezesa GUS, ogłaszanego MP w terminie 20 dni
po upływie trzeciego kwartału. Rada Gminy nie może tej ceny
obniżyće) .
b)
Podatek leśny od 1 ha fizycznego za rok podatkowy wynosi
równowartośćg) pieniężną 0,3 q żyta. Równowartośćh)
pieniężną żyta ustala się według ceny określonej w komunikacie
Prezesa GUS dla celów podatku rolnego. Rada gminy ma możliwośći)
obniżenia tej stawki ale tylko w wypadku obniżki na poczet podatku
rolnego.
Obowiązek
podatkowy:
Obowiązek
podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające
powstanie tego obowiązku.
Obowiązek
podatkowy wygasa ostatniego dnia miesiąca, w którym przestały
istnieć okoliczności uzasadniające ten obowiązek.
Jeżeli
obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek
leśny za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w
których istniał obowiązek.
Jeżeli
w ciągu roku podatkowego las został zajęty na prowadzenie innej
działalności gospodarczej niż działalność leśna lub po
zaprzestaniu prowadzenia tej działalności przywrócono działalność
leśną, albo z innych powodów jego powierzchnia uległa
zmniejszeniu lub zwiększeniu - kwota należnego podatku leśnego
ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła ta
zmiana.
Osoby
fizyczne są obowiązane złożyć właściwemu organowi gminy
informacje w terminie 14 dni od dnia zaistnienia okoliczności
uzasadniających powstanie albo wygaśnięcie obowiązku w podatku
leśnym lub o zaistnieniu zmian w zakresie prowadzenia działalności
związanej z gospodarką leśną oraz innych zmian powodujących
obniżenie lub podwyższenie kwoty należnego podatku
leśnego.
Warunki
płatności:
Podatników
dzielimy na dwie kategorie.
a)
Osoby
fizyczne:
Podatek
leśny na rok podatkowy od osób fizycznych ustala, w drodze decyzji,
wójt (burmistrz, prezydent) właściwy ze względu na miejsce
położenia lasu.
Podatek
jest płatny w 4 ratach, w terminach do dnia 15 marca, 15 maja, 15
września i 15 listopada roku podatkowego.
Jeżeli
w ciągu roku podatkowego nastąpiło wygaśnięcie obowiązku
podatkowego w podatku leśnym lub zaistniały zmiany związane z
gospodarką leśną (podjecie lub zaprzestanie działalności w
zakresie gospodarki leśnej) lub zmiany powierzchni lasu, wójt
(burmistrz, prezydent) dokonuje zmiany decyzji, którą ustalono ten
podatek.
Rada
gminy może zarządzać pobór podatku leśnego od osób fizycznych w
drodze inkasa oraz określać inkasentów i wysokość wynagrodzenia
za inkaso.
b)
Inne
podmioty:
Osoby
prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej,
nadleśnictwa oraz jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej
Skarbu Państwa są obowiązane:
1)
składać, w terminie do dnia 15 stycznia, organowi gminy, właściwemu
ze względu na miejsce położenia lasów, deklaracje na podatek
leśny na dany rok podatkowy, sporządzone na formularzu według
ustalonego wzoru, a jeżeli obowiązek podatkowy powstał po tym dniu
- w terminie 14 dni od dnia wystąpienia okoliczności
uzasadniających powstania tego obowiązku,
2)
odpowiednio skorygować deklaracje, w razie zaistnienia zmian w
zakresie gospodarki leśnej lub powierzchni lasu w terminie 14 dni od
dnia zaistnienia tych zmian,
3)
wpłacać obliczony w deklaracji podatek leśny - bez wezwania - na
rachunek budżetu
właściwej
gminy za poszczególne miesiące do dnia 15 każdego
miesiąca.
Wyłączenia,
zwolnienia, ulgi.
Wyłączenia:
Opodatkowaniu
podatkiem leśnym podlegają wszystkie lasy, z wyjątkiem:
1)
nie związanych z gospodarką leśną,
2)
zajętych na ośrodki wypoczynkowe, działki budowlane i
rekreacyjne,
3)
wyłączonych decyzjami administracyjnymi z gospodarki leśnej na
cele inne niż leśne.
Zwolnienia:
Zwalnia
się od podatku leśnego lasy:
1)
z drzewostanem w wieku do 40 lat,
2)
wpisane do rejestru zabytków.
Rada
gminy może wprowadzić inne zwolnienia.
Praktycznie
nie ma ulg ustawowych. Zarówno w podatku leśnym jak i rolnym ulgi
może
wprowadzić
rada gminy. Podatek ten wpływa do budżetu gminy.
Jeżeli
chodzi o wyróżnienia podatków lokalnych to należy użyć łącznie
2 kryteriów:
Budżet
do którego wpływa podatek (podatek rolny i leśny wpływają do
budżetu gminy);
Ustawa
która reguluje dany podatek (nie są to jednak podatki zawarte w
ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, dlatego nie spełniają
tego kryterium).
Bibligrafia:
1) prof. Andrzej Borodo, Polskie prawo finansowe. Zarys ogólny, Toruń 2005, ISBN 83-7285-253-7.
2)prof. Andrzej Gomułowicz, prof. Jerzy Małecki, Polskie prawo finansowe, Lexis Nexis, 2006, ISBN 83-7334-585-X.
3)prof. Zbigniew Ofiarski, Prawo finansowe, C.H. Beck, ISBN 83-7483-506-0.
4)Bogusław Dauter, PODATKI i opłaty lokalne. Podatek rolny. Podatek leśny, Lexis Nexis, 2009, ISBN 978-83-7620-097-2.
5)http://pl.wikipedia.org/