Z czego się spowiadać?

Grzech

…jest wykroczeniem przeciw rozumowi, prawdzie i prawemu sumieniu; jest brakiem prawdziwej miłości względem Boga i bliźniego z powodu niewłaściwego przywiązywania się do pewnych dóbr.

Ciężar grzechu

W Tradycji Kościoła rozróżnia się grzechy śmiertelne i powszechnie.

Grzech ŚMIERTELNY jest to grzech, który dotyczy poważnej materii (przekroczenie choćby jednego z przykazań Bożych czy kościelnych), i popełniony został z całkowitą zgodą i pełna świadomością. Jego skutkiem jest odwrócenie się od Boga, który jest szczęściem i celem człowieka.

GRZECH POWSZEDNI popełniony jest wtedy, gdy nie przestrzega się norm moralnych w lekkiej materii lub w materii ciężkiej nie było całkowitej zgody lub pełnej świadomości. Pozwala on jednak trwać miłości między Bogiem a człowiekiem, choć ją obraża i rani.

Grzechy główne

są wadami moralności człowieka i pociągają za sobą inne grzechy. Należą do nich: pycha, chciwość, zazdrość, gniew, nieczystość, obżarstwo, lenistwo.

Grzechy cudze

Grzechy innych ludzi, do których się przyczyniamy: uczestnicząc w nich dobrowolnie i bezpośrednio, nakazując grzeszyć, pochwalając milcząc gdy ktoś grzeszy, chroniąc tych, co grzeszą.

Z czego się spowiadać?

Grzech

…jest wykroczeniem przeciw rozumowi, prawdzie i prawemu sumieniu; jest brakiem prawdziwej miłości względem Boga i bliźniego z powodu niewłaściwego przywiązywania się do pewnych dóbr.

Ciężar grzechu

W Tradycji Kościoła rozróżnia się grzechy śmiertelne i powszechnie.

Grzech ŚMIERTELNY jest to grzech, który dotyczy poważnej materii (przekroczenie choćby jednego z przykazań Bożych czy kościelnych), i popełniony został z całkowitą zgodą i pełna świadomością. Jego skutkiem jest odwrócenie się od Boga, który jest szczęściem i celem człowieka.

GRZECH POWSZEDNI popełniony jest wtedy, gdy nie przestrzega się norm moralnych w lekkiej materii lub w materii ciężkiej nie było całkowitej zgody lub pełnej świadomości. Pozwala on jednak trwać miłości między Bogiem a człowiekiem, choć ją obraża i rani.

Grzechy główne

są wadami moralności człowieka i pociągają za sobą inne grzechy. Należą do nich: pycha, chciwość, zazdrość, gniew, nieczystość, obżarstwo, lenistwo.

Grzechy cudze

Grzechy innych ludzi, do których się przyczyniamy: uczestnicząc w nich dobrowolnie i bezpośrednio, nakazując grzeszyć, pochwalając milcząc gdy ktoś grzeszy, chroniąc tych, co grzeszą.

Warunki sakramentu pokuty

Rachunek sumienia

…dokonuje się na podstawie Dekalogu, katechezie moralnej Ewangelii i Listów Apostolskich: w Kazaniu na Górze i pouczeniach apostolskich; jest to refleksja zmierzająca do uświadomienia sobie treści, okoliczności i motywów popełnionych czynów w okresie od ostatniej spowiedzi.

Żal za grzechy

Jest to "ból duszy i znienawidzenie popełnionego grzechu z postanowieniem niegrzeszenia w przyszłości". Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe.

Postanowienie poprawy

Decyzja o odwróceniu się od zła. Podjęcie konkretnych postanowień dotyczących ascezy oraz pracy nad sobą.

Wyznanie grzechów

Wyznanie grzechów (spowiedź), nawet tylko z ludzkiego punktu widzenia, wyzwala nas i ułatwia nasze pojednanie z innymi. Wyznanie grzechów wobec kapłana stanowi istotną część sakramentu pokuty. Na spowiedzi penitenci powinni wyznać przede wszystkim grzechy śmiertelne, których są świadomi po dokładnym zbadaniu siebie, chociaż byłyby najbardziej skryte, a potem powszednie.

Zadośćuczynienie

Wiele grzechów przynosi szkodę bliźniemu. Należy uczynić wszystko, co możliwe, aby ją naprawić (na przykład oddać rzeczy ukradzione, przywrócić dobrą sławę temu, kto został oczerniony, wynagrodzić krzywdy). Wymaga tego zwyczajna sprawiedliwość. Ponadto grzech rani i osłabia relację z Bogiem.

Warunki sakramentu pokuty

Rachunek sumienia

…dokonuje się na podstawie Dekalogu , katechezie moralnej Ewangelii i Listów Apostolskich: w Kazaniu na Górze i pouczeniach apostolskich; jest to refleksja zmierzająca do uświadomienia sobie treści, okoliczności i motywów popełnionych czynów w okresie od ostatniej spowiedzi.

Żal za grzechy

Jest to "ból duszy i znienawidzenie popełnionego grzechu z postanowieniem niegrzeszenia w przyszłości". Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe.

Postanowienie poprawy

Decyzja o odwróceniu się od zła. Podjęcie konkretnych postanowień dotyczących ascezy oraz pracy nad sobą.

Wyznanie grzechów

Wyznanie grzechów (spowiedź), nawet tylko z ludzkiego punktu widzenia, wyzwala nas i ułatwia nasze pojednanie z innymi. Wyznanie grzechów wobec kapłana stanowi istotną część sakramentu pokuty. Na spowiedzi penitenci powinni wyznać przede wszystkim grzechy śmiertelne, których są świadomi po dokładnym zbadaniu siebie, chociaż byłyby najbardziej skryte, a potem powszednie.

Zadośćuczynienie

Wiele grzechów przynosi szkodę bliźniemu. Należy uczynić wszystko, co możliwe, aby ją naprawić (na przykład oddać rzeczy ukradzione, przywrócić dobrą sławę temu, kto został oczerniony, wynagrodzić krzywdy). Wymaga tego zwyczajna sprawiedliwość. Ponadto grzech rani i osłabia relację z Bogiem.

Skąd wzięła się władza
odpuszczania grzechów? Co każdy penitent powinien wiedzieć?

Została ona nadana przez Jezusa Chrystusa Apostołom i ich następcom. „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»  A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam».  Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J20,21-23)

Na czym polega tajemnica spowiedzi?
Kapłan wysłuchujący spowiedzi penitenta zobowiązuje się w sumieniu do zachowania całkowitej tajemnicy. Tajemnica ta pozwala na całkowicie szczere i owocne przeżycie sakramentu i pokuty i pojednania.

Jak często się spowiadać?
Przykazanie kościelne mówi o minimum wymagań wobec chrześcijanina i mówi że: „Każdy wierny jest zobowiązany przynajmniej raz w roku spowiadać się ze swoich grzechów”.

Kiedy kapłan może odmówić rozgrzeszenia?
Najczęściej w przypadku braku żalu za grzechy lub postanowienia poprawy ze strony penitenta. Są też grzechy, z których rozgrzeszenie jest zarezerwowane biskupowi lub Stolicy Apostolskiej.

Jak sobie radzić z lękiem i wstydem?
Potrzebna jest świadomość, że najważniejszą osobą, która słucha spowiedzi jest Jezus Chrystus, a kapłan jest tylko pośrednikiem. Należy trwać w ufności w nieograniczone niczym Miłosierdzie Boże. Ponadto należy pamiętać, że trud
i cierpienie towarzyszące spowiedzi ma wartość oczyszczającą i same w sobie są elementem pokuty i zadośćuczynienia.

Skąd wzięła się władza
odpuszczania grzechów? Co każdy penitent powinien wiedzieć?

Została ona nadana przez Jezusa Chrystusa Apostołom i ich następcom. „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»  A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam».  Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»” (J20,21-23)

Na czym polega tajemnica spowiedzi?
Kapłan wysłuchujący spowiedzi penitenta zobowiązuje się w sumieniu do zachowania całkowitej tajemnicy. Tajemnica ta pozwala na całkowicie szczere i owocne przeżycie sakramentu i pokuty i pojednania.

Jak często się spowiadać?
Przykazanie kościelne mówi o minimum wymagań wobec chrześcijanina i mówi że: „Każdy wierny jest zobowiązany przynajmniej raz w roku spowiadać się ze swoich grzechów”.

Kiedy kapłan może odmówić rozgrzeszenia?
Najczęściej w przypadku braku żalu za grzechy lub postanowienia poprawy ze strony penitenta. Są też grzechy, z których rozgrzeszenie jest zarezerwowane biskupowi lub Stolicy Apostolskiej.

Jak sobie radzić z lękiem i wstydem?
Potrzebna jest świadomość, że najważniejszą osobą, która słucha spowiedzi jest Jezus Chrystus, a kapłan jest tylko pośrednikiem. Należy trwać w ufności w nieograniczone niczym Miłosierdzie Boże. Ponadto należy pamiętać, że trud i cierpienie towarzyszące spowiedzi ma wartość oczyszczającą i same w sobie są elementem pokuty i zadośćuczynienia.

Formuła spowiedzi

Penitent: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus

Kapłan: Na wieki wieków. Amen

P.: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

K.: (czyni ręka znak krzyża i mówi)
Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy

P.: Amen. (I dalej) Mam…lat. Tu można przedstawić stan, trudności w prowadzaniu życia religijnego Ostatni raz byłem u spowiedzi …, zadaną pokutę odprawiłem, Pana Boga obraziłem następującymi grzechami: …
( i tu następuje wyznanie swoich grzechów)

(Po zakończeniu wyznania dodaje) Więcej grzechów nie pamiętam , za wszystkie serdecznie żałuję i postanawiam poprawę, a ciebie ojcze proszę o rozgrzeszenie i pokutę. (dalej następuje rozmowa, pouczenie i wyznaczenie pokuty).

K.: Kapłan w następujących słowach udziela rozgrzeszenia:

Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i syna i Ducha Świętego.

P.: Amen.

K.: Wysławiajmy Pana bo jest dobry!

P.: Bo Jego Miłosierdzie trwa na wieki!

K.: Pan odpuścił twoje grzechy. Idź w pokoju!

P.: Bóg zapłać!

Formuła spowiedzi

Penitent: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus

Kapłan: Na wieki wieków. Amen

P.: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

K.: (czyni ręka znak krzyża i mówi)
Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy

P.: Amen. (I dalej) Mam…lat. Tu można przedstawić stan, trudności w prowadzaniu życia religijnego Ostatni raz byłem u spowiedzi …, zadaną pokutę odprawiłem, Pana Boga obraziłem następującymi grzechami: …
( i tu następuje wyznanie swoich grzechów)

(Po zakończeniu wyznania dodaje) Więcej grzechów nie pamiętam , za wszystkie serdecznie żałuję i postanawiam poprawę, a ciebie ojcze proszę o rozgrzeszenie i pokutę. (dalej następuje rozmowa, pouczenie i wyznaczenie pokuty).

K.: Kapłan w następujących słowach udziela rozgrzeszenia:

Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i syna i Ducha Świętego.

P.: Amen.

K.: Wysławiajmy Pana bo jest dobry!

P.: Bo Jego Miłosierdzie trwa na wieki!

K.: Pan odpuścił twoje grzechy. Idź w pokoju!

P.: Bóg zapłać!

Psalm 32

Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość,
którego grzech został puszczony w niepamięć.

Szczęśliwy człowiek,
    któremu Pan nie poczytuje winy,
    w którego duszy nie kryje się podstęp.

Póki milczałem, schnęły kości moje,
    wśród codziennych mych jęków.

Bo dniem i nocą ciążyła
    nade mną Twa ręka,
    język mój ustawał
    jak w letnich upałach.

Grzech mój wyznałem Tobie
    i nie ukryłem mej winy.

Rzekłem: «Wyznaję nieprawość moją wobec Pana»,
    a Tyś darował winę mego grzechu.

Toteż każdy wierny będzie się modlił do Ciebie
    w czasie potrzeby.

Choćby nawet fale wód uderzały,
    jego nie dosięgną.

Tyś dla mnie ucieczką:
    z ucisku mnie wyrwiesz,
    otoczysz mnie radościami ocalenia.

«Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz;
    umocnię moje spojrzenie na tobie.

Nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł:
    tylko wędzidłem i uzdą można je okiełznać,
    nie zbliżą się inaczej do ciebie». 

Liczne są boleści grzesznika,
     lecz łaska ogarnia ufających Panu.

Cieszcie się sprawiedliwi i weselcie w Panu,
wszyscy o prawym sercu, wznoście radosne okrzyki!

Informacje i porady www.spowiedz.pl

Psalm 32

Szczęśliwy ten, komu została odpuszczona nieprawość,
którego grzech został puszczony w niepamięć.

Szczęśliwy człowiek,
    któremu Pan nie poczytuje winy,
    w którego duszy nie kryje się podstęp.

Póki milczałem, schnęły kości moje,
    wśród codziennych mych jęków.

Bo dniem i nocą ciążyła
    nade mną Twa ręka,
    język mój ustawał
    jak w letnich upałach.

Grzech mój wyznałem Tobie
    i nie ukryłem mej winy.

Rzekłem: «Wyznaję nieprawość moją wobec Pana»,
    a Tyś darował winę mego grzechu.

Toteż każdy wierny będzie się modlił do Ciebie
    w czasie potrzeby.

Choćby nawet fale wód uderzały,
    jego nie dosięgną.

Tyś dla mnie ucieczką:
    z ucisku mnie wyrwiesz,
    otoczysz mnie radościami ocalenia.

«Pouczę cię i wskażę drogę, którą pójdziesz;
    umocnię moje spojrzenie na tobie.

Nie bądźcie bez rozumu niczym koń i muł:
    tylko wędzidłem i uzdą można je okiełznać,
    nie zbliżą się inaczej do ciebie». 

Liczne są boleści grzesznika,
     lecz łaska ogarnia ufających Panu.

Cieszcie się sprawiedliwi i weselcie w Panu,
wszyscy o prawym sercu, wznoście radosne okrzyki!

Informacje i porady www.spowiedz.pl

Jak
spowiadać się?

poradnik penitenta

Spowiedź:__________

Jak
spowiadać się?

poradnik penitenta

Spowiedź:__________

---