ZATRUCIA
Lekarz udzielający pomocy zatrutemu musi przede wszystkim ocenić stan kliniczny pacjenta pod względem wydolności ważnych dla życia układów. Po ocenie stanu świadomości i zabezpieczeniu układów oddechowego oraz krążenia może rozpocząć postępowanie według określonego schematu:
przerwać wchłanianie trucizny,
przyspieszyć eliminacje z organizmu trucizny, która uległa wchłonięciu,
podać odtrutki,
wdrożyć postępowanie lecznicze przeciw działaniu już wchłoniętej substancji.
Przerwanie wchłaniania trucizny w zatruciach pokarmowych:
prowokowanie wymiotów
płukanie żołądka
Przy wchłanianiu trucizny drogą oddechową, przerwanie ekspozycji następuje w Momocie usunięcia chorego ze skażonej atmosfery.
W celu eliminacji substancji żrącej ze skóry i błon śluzowych, należy zmywać miejsca skażone strumieniem wody przez około 15 minut bez używania jakichkolwiek substancji zobojętniających.
Przyspieszenie wydalania substancji trującej można osiągnąć, stosując tzw. Diurezę wymuszoną, polegającą na dożylnej podaży dużych objętości płynów infuzyjnych i stosowaniu środków moczopędnych.
Odtrutki swoiste :
Alkohol etylowy, który ze względu na łatwość wiązania dehydrogenazy alkoholowej- stosuje się prze zatruciach alkoholem metylowym i glikolem. Podawany jest w postaci 10- 15 % roztworu.
Tlen - stosowany jako odtrutka w zatruciu tlenkiem węgla.
Naloxon( Narkan) podawany w zatruciach morfiną i jej pochodnymi.
Penicylina krystaliczna podawana w zatruciach muchomorem sromotnikowym.
Odtrutki nieswoiste:
węgiel aktywowany ,
białko jaj kurzych- tworzy z trucizną obojętny kompleks białkowy-/4-5 bialek jaj kurzych roztrzepać z 500ml wody/-stosujemy je w zatruciach środkami żrącymi, pochodnymi metali ,
mleko- podawane w tych samych