Ćwiczenie projektowe z przedmiotu:
„Instalacje sanitarne II”
Temat: Zaprojektować dla budynku wielorodzinnego instalacje gazową.
Opis techniczny.
1. Przedmiot projektu.
Zaprojektować dla budynku wielorodzinnego instalację gazową zgodnie z zaleceniami wg polskiej normy. Instalacja wewnętrzna jest zasilana z sieci miejskiej niskiego ciśnienia gazem GZ50. Instalację gazową zaprojektowano z rur stalowych czarnych.
2. Podstawa opracowania.
„rzut budynku w skali 1:50.
Tabele i zestawienia do wyznaczenia strat ciśnienia w instalacji i określenia parametrów rozbioru gazu w poszczególnych gałązkach instalacji.
3. Zalecenia techniczne.
Zaprojektowano instalację gazową niskociśnieniową dla przepływu obliczeniowego równego 19,54 m3/h, zasilaną gazem ziemnym GZ50 dla budynku wielorodzinnego. Zasilanie instalacji odbywa się za pomocą przyłącza od sieci rozdzielczej niskociśnieniowej o średnicy φ100PE posadowionej na głębokości h=1,0m. Instalacja główna została zabezpieczona kurkiem głównym kulowym o średnicy d=50mm, usytuowanym na zewnętrznej ścianie budynku w odległości H=1,15m od powierzchni terenu w skrzynce zamykanej na klucz. Całość instalacji zaprojektowano z rur stalowych czarnych bez szwu łączonych przez spawanie. Doprowadzenie do pionu zostało usytuowane w piwnicy budynku prowadzone pod sufitem zgodnie z częścią rysunkową. Przejścia przez przegrody budynku należy wykonać w rurze stalowej ochronnej. Główny pion został umieszczony w szachcie wentylowanym. Rozprowadzenie gałązek instalacji po powierzchni ścian pod sufitem pomieszczeń umożliwia łatwą konserwację rur.
Każde mieszkanie zostało wyposażone w urządzenia gazowe takie jak:
kuchenka gazowa z piekarnikiem (KGP) o wydajności 1,3m3/h.
grzejnik wody przepływowej (GW) o wydajności cieplnej 22,7kW i sprawności 85%.
Gazomierz.
Zawór kulowy.
Montaż armatury pomiarowej oraz odcinającej należy wykonać poprzez skręcanie, elemęty skręcane należy uszczelnić taśmą teflonową do gazu.
Instalację gazowa należy wykonać zgodnie z częścią rysunkową.
3. Część obliczeniowa.
Obliczeniowe zużycie gazu.
gdzie:
- współczynnik jednoczesności rozbioru wg wytycznych polskich.
- Obciążenie nominalne w instalacji gazowej.
Opory miejscowe Z obliczono jako sumę oporów miejscowych, wyrażających liczbowo stratę ciśnienia na jednostkę długości przewodu, zestawiono w załączniku 1, zgodnie z tabelą 5-9.
Opory całkowite w rozpatrywanym odcinku instalacji obliczono wg wzoru:
Δpc = (L + Z)*R [mmH2O],
Gdzie:
R - współczynnik jednostkowy oporu przepływu [mmH2O],
Z - długość zastępcza oporu miejscowego [m] jw.
L - długość odcinka przewodu[m].
Poprawka ze względu na różnicę gęstości gazu a powietrza atmosferycznego.
Δp = -(+0,54 * Hi)
gdzie:
Hi - długość odcinka mierzona w pionie [m],
+0,54 - wartość zmiany ciśnienia gazu wywołane różnicą wysokości na 1m przewodu pionowego dla gazu ziemnego [mmH2O],
Znak „-” we wzorze określa odzysk ciśnienia na skutek różnicy gęstości dla tego rodzaju gazu.
Strata Ciśnienia w rozpatrywanym odcinku przewodu po uwzględnieniu poprawki.
Δpi = Δpc + Δp [mmH2O],
Obliczeniowe całkowite straty ciśnienia.
Δpobl = Δpobl i + Δpc i+1 [mmH2O],
Stanowi sumę ciśnień od najbardziej niekorzystnego odcinka do przyłącza.