Nawierzchnie z kostki brukowej betonowej
Głównym kryterium trwałości nawierzchni z kostki są deformacje trwałe podłoża, w przypadku podbudów związanych o nośności decydują kryteria zmęczeniowe (spękań) podbudowy.
Kształt i sposób ułożenia kostki ma niewielki wpływ na nośność nawierzchni.
Grubość kostek wpływa na znaczne zmniejszenie nacisków na podbudowę. Im grubsze kostki, tym większe siły tarcia w szczelinach pomiędzy kostkami.
Przy analizie nośności nawierzchni z kostki decydujące są obciążenia pionowe, poziome można pominąć.
Poprawnie ułożona nawierzchnia z kostki może bezpiecznie przenieść poziome obciążenia od kół pojazdów.
Nawierzchnia z kostki przekazuje obciążenia za pośrednictwem:
efektu rozkładu (obciążenie rozłożone na szerszą powierzchnię)
efektu płyty (współpracy sąsiednich kostek)
Zastosowanie nawierzchni z kostki brukowej betonowej:
przejścia dla pieszych, infrastruktura architektoniczna, powierzchnie nie obciążone ruchem pojazdów (około 1/3 rocznej produkcji kostki) - posadzki, tarasy, skarpy nasypów, stożki przyczółków mostowych, ścieżki rowerowe, chodniki, place, schody terenowe itd.
ulice w osiedlach mieszkaniowych - podatność na zmiany w kształtowaniu terenu, wartości estetyczne, niski koszt utrzymania
ulice o charakterze ruchowym - dobre przenoszenie powolnego i ciężkiego ruchu pojazdów
przystanki i stacje autobusowe - odporność na rozlane paliwo i olej, odporność na silne obciążenia poziome
posadzki przemysłowe - odporność na skoncentrowane znaczne obciążenia, na ruch od kół pojazdów nietypowych jak wózki widłowe, przyczepy niskopodłogowe, kontenery
lotniska - w układzie dróg obsługujących, pasów startowych dla lekkich samochodów, lądowania helikopterów
zamiejskie drogi lokalne - głownie w Europie Północnej i Ameryce Centralnej
Nawierzchnie z kostki brukowej betonowej - podsumowanie
Możliwość stosowania dla różnych warunków obciążeń
Ze względu na polerowanie oraz równość prędkość do 70 km/h
W przypadku obciążeń powyżej 80 kN/oś nośność zapewnia się dzięki podbudowie, dla ruchu ciężkiego kostki 8-10 cm, dla b. ciężkiego 10-12 cm.
Najczęściej są to nawierzchni przepuszczalne, w uzasadnionych przypadkach spoiny wypełnia się materiałem związanym.
Odwodnienie zapewnia się nadając nawierzchni spadek (zalecany min. 2%) oraz odprowadzając wodę z wnętrza konstrukcji.
Stosowanie do podsypki i wypełnienia spoin materiału niezwiązanego ogranicza występowanie spękań, optymalna grubość podsypki to 30 mm po zagęszczeniu, najlepiej piasek łamany lub drobny grys do 4 mm.
podbudowa musi mieć odpowiednią nośność i równość, nie wolno jej wyrównywać materiałem podsypki.
Ze względu na zimowe utrzymanie (solanki) cement do produkcji kostek i podbudowy powinien być czystym cementem portlandzkim, o niskiej zawartości alkaliów (do 0,6%) i C3A ≤7%.
Najkorzystniejszy kształt kostek to taki, który zapewnia wzajemne ich zaklinowanie się z czterech stron. Najwłaściwszy deseń to jodełka podłużna, poprzeczna lub ukośna, które dają najmniejsze wartości odkształcenia trwałego.