Ekologia wykład z 09.01.2010
Użytkowanie środowiska: podatność na sterowanie, zależy ono od uwarunkowań klimatycznych, społecznych, technicznych, kulturowych.
Czynniki decydujące o stopniu obciążenia środowiska:
-niedostosowanie danego rodzaju działalności do warunków przyrodniczych
-nieracjonalne użytkowanie zasobów
-stosowanie niedoskonałych ekologicznie technik
-wytwarzanie produktów , których użytkowanie zagraża środowisku
-usuwanie do środowiska odpadów produkcyjnych i bytowych
Antropotechnogeniczne obciążenie środowiska:
-zajmowanie terenów pod budowę przemysłową i infrastrukturę
-elementy środowiska jako katalizatory
-środowisko jako miejsce imisji odpadów
W odniesieniu do przemysłu:
-przekształacanie środowiska w czasie wydobycia kopalin
-niedostateczne przetwarzanie pozyskanych surowców
-„szerokie otwarcie” cykli produkcyjnych
-wyjaławianie gleb
-likwidacja użytków ekologicznych
-niewłaściwe stosowanie nawozów sztucznych co skutkuje zanieczyszczeniem wód, degradacją gleb
-gromadzenie znacznych ilości odpadów przemysłowych
Kształtowanie środowiska - „wielkie błędy” :
Niewłaściwe gospodarowanie glebami prerii w U.S.A. i stepów w Rosji
Obniżenie poziomu Morza Aralskiego przez niewłaściwe wykorzystanie wód rzek Amu-darii i Syr-darii
Osuszanie bagien Polesia
Tamy piętrzące na Nilu i Nigru
Straty powstałe w wyniku działalności gospodarczej można podzielić na:
-straty spowodowane obniżeniem stopnia samo reprodukcji środowiska
-straty w majątku narodowym na skutek uszkodzenia lub zniszczenie dóbr trwałych
-zmniejszenie możliwości wytwórczych w zanieczyszczonym środowisku
-straty wynikające z korzystania ze skażonych elementów środowiska
-straty wynikające z pogorszenia warunków zdrowotnych i warunków życia ludności
Proces kształtowania się świadomości ekologicznej społeczeństwa:
Stan normalny środowiska - gdy obciążenie środowiska nie przekracza jego pojemności, a w istniejących podstawowych ekosystemach następuje normalny przepływ energii i materii. Możliwe jest antropogenne wprowadzenie nowych ogniw obiegu materii i energii.
Stan zagrożenia równowagi ekologicznej - jest skutkiem występowania pewnych anomalii w funkcji ogniw obiegu materii i energii. Ekosystemy nie tracą swego charakteru, ale tracą odporność i elastyczność. Środowisko może wywierać niekorzystny wpływ na człowieka lub utrudniać zaspokajanie niektórych jego potrzeb (np. rekreacyjnych).
Stan kryzysowy środowiska - wyst. przy znacznych obciążeniach utrzymywanych na granicy pojemności, obciążenie utrzymywane przez dłuższy czas może doprowadzić do katastrofy ekologicznej. W tym stanie środowisko spełnia tylko niektóre swoje funkcje. Środowisko takie wpływa niekorzystnie na człowieka i gospodarkę całego regionu.
Stan katastroficzny środowiska - występuje gdy ekosystemy przestają spełniać swoje funkcje i stają się nieprzydatne. Znika ich zdolność do odtwarzania zasobów przyrodniczych. Środowisko takie wpływa negatywnie na zdrowie człowieka i wytwarza zakłócenia w działalności gospodarczej.
Skutki antropogennego obciążenia środowiska mogą być odwracalne (w wyniku ustania zanieczyszczenia i samoregulacji) i nie odwracalne, czyli:
-niedopuszczalne, tj. prowadzące do nieodwracalnych zmian w ekosystemach
-czasowo dopuszczalne, tj. wymagające szybkiego usunięcia
-dopuszczalne w ramach czasowej opłacalności (gdy przeciwdziałanie jest nieefektywne)
V klas naturalności krajobrazu:
-naturalne
Wyłącznie spontaniczna flora i fauna, przy jednoczesnym braku wpływu ludzkiego na rozwój roślinności i gleby
-subnaturalne
Fauna i flora w znacznym stopniu spontaniczna, przy jednoczesnej słabej antropogennej modyfikacji roślinności i gleb (wydmy, torfowiska)
-seminaturalne
Fauna i flora spontaniczna, przy jednoczesnym silnym wpływie antropogennym na roślinność i gleby (ubogie łąki i wrzosowiskie)
-rolnicze
Fauna i flora w znacznym stopniu zorganizowana i kontrolowana przez człowieka, przy jednoczesnym bardzo silnym oddziaływaniu antropogennym na gleby i roślinność (obszary polne, lasy i łąki gospodarcze)
-zurbanizowane
Bardzo zubożała fauna i flora wprowadzona przez człowieka, gleby sztuczne zaplanowane z nierodzimego substratu i pielęgnowane specjalnymi metodami (kompleksy miejskiee, przemysłowe, tereny sportowe)
4 reakcje ekosystemów i krajobrazów w obrębie oddziaływań destrukcyjnych:
Degradacja, czyli przesunięcie systemu na niższy poziom tremodynamiczno-informacyjny
Degeneracja, czyli rozpad zależności wewnętrznych pomiędzy składnikami ekosystemu
Dysfunkcja, czyli zmiana sposobu przepływu materii i energii bez wyraźnych zmian struktury
Dekompozycja, czyli zmiany struktury, składu i relacji pomiędzy elementami składowymi systemu. Może być wynikiem degeneracji i dysfunkcji.
Optymalne funkcjonowanie człowieka:
1)występowanie roślin zielonych, które są podstawą życia na Ziemi
2)różnorodność genetyczna organizmów żywych (nisze ekologiczne występujące na jakiejś przestrzeni)
3)różnorodność kultury warunkująca istnienie człowieka w odmiennych warunkach występujących na Ziemi, które pod jego wpływem ulegają przekształceniom
Nadmierna eksploatacja surowców mineralnych powoduje zniszczenia wielu terenów i zmiany w ich funkcjonowaniu. Szczególnie narażone są regiony, gdzie powstały wielkie okręgi przemysłowe, bazujące na wydobyciu i kopalinach, co prowadzi do załamania równowagi przyrodniczej, a nawet katastrof ekologicznych.
Zmniejszanie się zasobów słodkich wód podziemnych i powierzchniowych w wyniku ich nadmiernego poboru tworzą się leje depresyjne. Wody są zanieczyszczane ściekami, pestycydami, odpadami toksycznymi.