LECZENIE ŻÓŁTACZEK

• fototerapia

• transfuzja wymienna

• leczenie farmakologiczne

Fototerapia

• Powstanie izomerów bilirubiny (lumirubin) na drodze fotooksydacji -źródło promieni o długości 430-490 nm

• Łączenie się z białkami surowicy krwi i wydalanie z organizmu z żółcią i moczem.

• Lampy fluorescencyjne, biliblanket- max. powierzchnia naświetlania

Rodzaje fototerapii

• C i ą g ł a – najskuteczniejsza, prowadzona z niewielkimi przerwami na karmienie i pielęgnację noworodka

• P r z e r y w a n a – np. 8 godzin fototerapii, 4 godziny przerwy

Objawy uboczne fototerapii:

• odwodnienie

• zwiększenie perystaltyki przewodu pokarmowego

• wysypka plamisto-grudkowa

• „zespół brązowego dziecka”

• możliwość uszkodzenia siatkówki oka i gonad

Zalecenia Amerykańskiej Akademii Pediatrii dot. fototerapii

• Rozważenie zastosowania fototerapii u noworodków z żółtaczką bez czynników ryzyka żółtaczki patologicznej przy stężeniu bilirubiny całkowitej

• > 12mg% w 25-48 gż

• > 15 mg% w 49-72 gż

• > 17 mg% powyżej 72 g.ż

Zalecenia AAP dot. fototerapii

• Konieczność zastowania fototerapii u noworodków z zółtaczką bez czynników ryzyka żółtaczki patologicznej przy stężeniu bilirubiny całkowitej:

• 15 mg% w 24-48 gż

• 18 mg% w 49-72 gż

• 20 mg% powyżej 72 g.ż

Leczenie farmakologiczne

• Fenobarbital (2,5 – 8 mg/kg/dobę)

• Wit.E

• Wlewy kroplowe 5% glukozy

• Albuminy

• Cholestyramina

• Podaż leków zwiększających perystaltykę przewodu pokarmowegoMetaloporfiryny (hamowanie oksygenazy hemowej), IVIG – na etapie badań eksperymentalnych

Nie należy dopajać noworodków wodą ani glukozą !

• Ubytek masy ciała nie przekracza 10% masy urodzeniowej, nie ma objawów odwodnienia

• Częste przystawianie do piersi (8-12 razy na dobę)

• Wyjątek: objawy odwodnienia, niewystarczająca podaż kalorii- spadek masy ciała >10%

Transfuzja wymienna

• Cel: lecznie niedokrwistości hemolitycznej -usunięcie przeciwciał i krwinek opłaszczonych p/ciałami, usunięcie nadmiaru bilirubiny wolnej z krwi noworodka

• Technika wykonania: układ zamknięty – cewnik do ż. pępowinowej (metoda jednego naczynia lub dwóch: tętnica i żyła) naprzemienny upust krwi dziecka z podażą krwi konserwowanej w il. 10-20ml jednorazowo.

• Ryzyko powikłań: bezdech, zab. hemodynamiczne, bradykardia, sinica zakrzepica wrotna, NEC, zab. w ukł.krzepnięcia, kwasica metaboliczna, zab.elektrolitowe – hiperkalemia, hipokalcemia, hipomagnezemia, zator powietrzny, perforacja ż.pępowinowej, zakażenie, hipotermia, zgon

Transfuzja wymienna

• w warunkach aseptycznych, doświadczony lekarz- szpital o najwyższym stopniu referencyjności

• w czasie i po zabiegu- monitorowanie funkcji życiowych: AS, Oddech, Sat, RR, rkz, elektrolity, glukoza

Transfuzja wymienna

• Ilość wymienianej krwi: 160-180ml/kg

• Konflikt Rh: krew Rh(-) zgodna z grupą krwi w układzie ABO dziecka

• Konflikt w układzie ABO- krwinki grupy 0 zawieszone w osoczu grupy AB, Rh zgodne z antygenem dziecka

Transfuzja wymienna- wskazania

• Choroba hemolityczna – obrzęk płodu i NK

• Anemia hemolityczna – Hb<11 g% u noworodka z ChHN

• Stężenie bilirubiny we krwi pępowinowej > 4,5 mg%

• Przyrost stężenia bilirubiny > 0,3 mg%/godzinę

• Przyrost stężenia bilirubiny > 5 mg%/12 godzin

• Bilirubina > 20 mg% w każdej dobie życia

Immunoprofilaktyka

• Polega na podawaniu kobietom o czynniku Rh (-) immunoglobuliny anty Rh D, by opłaszczyć nią krwinki płodu zanim dojdzie do stymulacji układu immunologicznego matki

• Dawkowanie Ig anty RhD:

• 150 ug po fizjologicznym porodzie dziecka Rh (+)ig,

• 300 ug po porodzie zabiegowym, w ciąży pozamacicznej

• 50 ug po poronieniu, zabiegach diagnostycznych w ciąży, ew. po 28Hbd (do 72h po ekspozycji)