Rachowanie

Trzylatki

- Dzieci interesuja sie dodawaniem i odejmowaniem.

- Obserwując czynność dodawania (dokładania, dosuwania) i odejmowania (zabieranie, odsuwanie, odkładanie).

- Kierują się oceną na oko.

Początki 4 r.ż.

- Ocena na oko przestaje mu wystarczać.

- Obserwując zmiany typu dodać lub odjąć chce policzyć przedmioty, którymi manipulowano do ustalenia ile jest.

- Znają dwa lub trzy liczebniki i wskazując liczone obiekty wymieniaja je na okragło.

- Dłuzej liczę i jest dużo i analogicznie po zabraniu krótko liczę jest mało.

- Rośnie precyzja ustalania wyniku dodawania i odejmowania.

- Dziecięce umiejętności w zakresie rachowania rosną w miarę doskonalania umiejętności liczenia, zakresu używanych liczebników i nadawania im matematycznego sensu.

- Wystepuje tu nastepująca prawidłowość : przejście na wyższy poziom umiejętności rachunkowych musi być poprzedzone osiągnięciem większej precyzji w liczeniu.

LICZENIE I RACHOWANIE NA PALCACH

- Liczenie palców: dziecko liczy je tak, jak wszytskie inne obiekty.

- Rachowanie na palcach: palce są traktowane jako coś, co zastępuje obiekty, których dziecko nie widzi.

Czy można uzależnić się od rachowania na palcach?

DOLICZANIE I ODLICZANIE

RACHOWANIE W PAMIĘCI

rachowanie na symbolach

"liczeniem w pamięci" lub "liczenie w głowie", bez potrzeby manipulowania przedmiotami

"Liczenie w pamięci" jest wymagane w edukacji szkolnej.

PRZYCZYNY RÓŻNIC INDYWIDUALNYCH

- Tendencja do ograniczania dzieciom zakresu liczenia.

- Nieporozumienia odnośnie liczenia na palcach.

POZIOM KONKRETNY

Dzieci mają manipulować przedmiotami w różnych sytuacjach, liczyć je, dodawać (dosuwać, dokładać) lub odejmować (zabierać, odsuwać) kilka i ustalać, ile jest po każdej zmianie tego typu.

POZIOM ZBIORÓW ZASTĘPCZYCH

-Dzieci mają zastępować obiekty palcami (patyczkami, kasztanami itd.) jeden do jednego, liczyć je dodawać i odejmować.

- Wynik rachowania mają odnosić do sytuacji i obiektów, które były reprezentowane przez zbiór zastępczy.

POZIOM RACHOWANIA W PAMIĘCI

- Najpierw dzieci dodają i odejmują w pamięci małe liczby, np. 6+1, 6+2, 6-1, 6-2, potem stopniowo większe.

- Dodawanie i odejmowanie z przekroczeniem progu dziesiątkowego.

UNIWERSALNE REGUŁY

- Nie da się dzieciom wyjaśnić słownie na czym polega rachowanie.

- Każde dziecko samodzielnie przechodzi drogę kolejnych poziomów wyznaczania sumy i różnicy.

- Zadaniem dorosłych jest stwarzać kutemu warunki (sytuacje zadaniowe, zabawy i gry) i wspierać w rachowaniu.

- Trzeba też pamiętać o różnicach indywidualnych.

- W trakcie umiejętności rachunkpowych dzieci nie mogą odczuwać poczucia bezradności.