Konspekt zajęć: Funkcjonowanie osobiste i społeczne - "Legenda o złotej kaczce"
KONSPEKT ZAJĘĆ Z FUNKCJONOWANIA OSOBISTEGO I SPOŁECZNEGO
KLASA III GIMNAZJUM
„Legenda o złotej kaczce”
UCZNIOWIE Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI INTELEKTUALNĄ W STOPNIU UMIARKOWANYM LUB ZNACZNYM
Dnia:
Nauczyciel prowadzący zajęcia:
Temat dnia: „Legenda o złotej kaczce”
CELE DYDAKTYCZNE:
· ćwiczenie koncentracji uwagi na zadaniu,
· doskonalenie umiejętności czytania i pisania,
· zapoznanie uczniów z treścią legendy,
· rozwijanie wyobraźni i spostrzegawczości,
· doskonalenie umiejętności dzielenia.
CELE WYCHOWAWCZE:
· rozwijanie wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka,
· budzenie zainteresowania historią Ojczyzny,
CELE OPERACYJNE (uczeń potrafi):
A.A., T.B.,P.N.,M.S. K.H.:
-wymienić nazwy dni tygodnia i pory roku;
- rozwiązać zagadki nawiązujące do tematu;
- powiedzieć, co to jest legenda;
- słuchać czytanego przez nauczyciela tekstu oraz wypowiedzi innych;
- czytać z podziałem na role (Mateusz z pomocą);
- wymienić bohaterów legendy;
- odpowiedzieć na pytania do tekstu;
- dobrać podpisy do podanych obrazków;
- zastosować dzielenie na prostych przykładach.
Ł.D.:
-obserwować stan pogody za oknem klasy,
- pisać po śladzie wyraz kaczka;
- oglądać obrazki tematyczne;
- dodawać z pomocą na konkretach w zakresie 4
METODY PRACY:
· pogadanka,
· poglądowa.
· praktycznego działania.
FORMY PRACY:
· zbiorowa , praca indywidualna z uczniami
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
· obrazki tematyczne, tekst wiersza, zeszyty, długopisy, karty pracy
KIERUNKI EDUKACJI:
· polonistyczna, przyrodniczo- społeczna, matematyczna,
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
I. CZĘŚĆ WSTĘPNA
1. Powitanie, czynności wstępne.
2. Przypomnienie dni tygodnia oraz stanu pogody za oknem klasy.
3. Zapowiedź tematu: rozwiązanie zagadek: Jaka to bajka lub legenda?
1.Kto odważnym, sprytnym czynem
Rzucił siarę pod jaskinie?
Siarka w owcy jest ukryta,
Smok wybucha no i kwita. (Legenda o smoku wawelskim)
2.Dwa łasuchy, tym się szczycą,
że wygrały z czarownicą.
Jakie imiona mają braciszek i siostrzyczka,
którzy w lesie spotykają chatkę zrobioną z pierniczka? (Jaś i Małgosia)
3.Kto listy pisać chciał drobnym maczkiem
i po to kupił raz maczku paczkę? ( Kaczka Dziwaczka)
4Przypomnienie uczniom, jaka jest różnica między bajką a legendą.
II. CZĘŚĆ GŁÓWNA
1. Czytanie przez n-la tekstu: „Legenda o złotej kaczce”.
2. Czytanie tekstu przez uczniów z podziałem na role.
3. Wymienianie postaci występujących w legendzie.
4. Dobieranie odpowiednich podpisów do obrazków.
5. Wypowiadanie się uczniów na temat ostatniej zwrotki.
6. Wykonywanie zadań na kartach pracy:
· Zaznaczanie w labiryncie trasy do złotej kaczki,
· Odpowiadanie na pytania do tekstu oraz zapisywanie odpowiedzi.
- Jak miał na imię bohater legendy?
- Kto obdarował go skarbem?
- Czego nie wolno mu było zrobić?
- Kto poprosił go o pomoc?
- Co zrobił Lutek?
· Łączenie elementów po dwa, po trzy, po cztery np. 14:2, 12:3, 14:4
III. CZĘŚĆ PODSUMOWANIE
1. Podsumowanie zajęć.
2. Zadanie i objaśnienie pracy do samodzielnego wykonania
„Złota kaczka”
Narrator: Złota kaczka po podziemnym pływa wciąż jeziorze.
W jednej chwili biedakowi los odmienić może.
Wiedział o tym pewien chłopak - Lutek nań wołano.
Lutek: Pójdę
Narrator: Rzekł
Lutek: O skarb poproszę kaczuszkę kochaną
Narrator: Wszedł tak jak mu doradzono, w lochy pod ulicą,
napierw prosto, potem w prawo dróżką tajemniczą.
Przebył wąskie korytarze, potem było szerzej.
Gdy po schodkach zszedł, napotkał przeogromne dźwierze.
Nagle stanął w wielkiej sali przestronnej i jasnej.
Patrzy - stawek, na nim kaczka w swej osobie własnej.
Kaczka: Masz tu Lutku worek złota.
Narrator: Mówi ludzkim głosem
Kaczka: Lecz nie wolno ci nikogo wspomóc owym trzosem.
Gdy to zrobisz mój biedaku, cały skarb przepadnie,
choć przez chwilę byłęś górą, znowu będziesz na dnie.
Lutek: Tyle złota!
Narrator: Biedny Lutek złapał się za głowę.
Kupił sobie czapkę z daszkiem i kalosze nowe.
Nagle jakiś żołnierz stary o wsparcie go prosi:
Żołnierz: Miły chłopcze, takim głodny, dajże chociaż grosik.
Narrator: Dał mu Lutek trzos magiczny,
nie chciał skarbu tego, którym wspomóc by nie można człowieka biednego.