Temat: 7.03.2010r.
Rozwój teorii zarządzanie. Organizacja jako system.
Nurty w teorii Organizacji i Zarządzania.
Klasyczny i neoklasyczny. Traktuje człowieka jako biernego wykonawcę. Koncentruje się na podnoszeniu wydajności formułując zasady usprawniające funkcjonowanie organizacji. Prekursorzy to: F. W. Taylor, H. Fayd, H. Gautt, M. Weber, H. Ford, K. Adamski.
Psychosocjalny. Przyjmuje koncepcję człowieka społecznego. Stosunki interpersonalne są silnym źródłem motywacji. Przedstawiciele to: E. Mayo, R. Rikert, D. Mc Gregor, A Maslaw.
Systemowy. Wprowadza stereotyp człowieka racjonalnego. Ludzie posiadają zdolność optymalnego rozwiązywanie nowych problemów oraz zdolność uczenia się.
Organizacja jako system.
Spojrzenie systemowe postrzega organizację jako system złożony z elementów wzajemnie powiązanych i funkcjonujących jako całość. Wśród systemów wyróżnia się: systemy otwarte, podsystemy, synergię i entropię.
System konkretny jest wówczas, gdy występują w nim co najmniej dwa składniki będące przedmiotami istniejącymi fizycznie.
System abstrakcyjny tworzony jest przez definicję pojęcia lub teorie naukowe.
Podejście systemowe
Systemy otwarte wchodzą w interakcję z otaczającym je środowiskiem. Gdy w systemie znika zdolność oceny zewnętrznej sytuacji pojawia się groźba ze strony konkurencji (niebezpieczeństwo upadku - system zamknięty).
System otwarty musi posiadać kanały wejścia i wyjścia. Umożliwia to wymianę energii, informacji a także innych zasobów organizacyjnych. Organizację można uznać za system otwarty do momentu, w którym nie zniknie w nim zdolność oceny sytuacji zewnętrznej.
Podsystemy są to elementy wchodzące w skład większego systemu. Przynależność elementów do podsystemu wynika z ich wspólnych cech (np. podsystem techniczny to urządzenia, narzędzia lub technologia, podsystem społeczny to umiejętności i kwalifikacje ludzi).
Podsystemy są współzależne. Zmiany w jednym z nich mogą wywrzeć określony wpływ na inne podsystemy. Występują więc sprzężenia zwrotne, które wywierają wpływ na prawidłowe funkcjonowanie całego systemu (organizacji).
Sprzężenie zwrotne jest to proces połączenia przynajmniej dwóch elementów systemu. Powoduje, że stan jednego z podsystemu wpływa na stan drugiego i odwrotnie. Modyfikacje dokonane w jednym podsystemie powodują konieczność zmian w pozostałych podsystemach organizacji.
Entropia to miara nieuporządkowania systemu. W sytuacji małej czujności na wzrost skuteczności konkurencji prowadzi do rozpadu systemu.
Synegria polega na tym, że w ramach systemu działa kilka podsystemów mogących uzyskać większą efektywność niż gdyby funkcjonowały oddzielnie np. 2 + 2 = 5
Systemowy model organizacji
Kanały wejścia
System otwarty
i wyjścia
Ogólny model organizacji H. J. Leavitta - system zamknięty (istnieje tylko na papierze):
wartości
postawy - misja
kwalifikacje - wiązka celów
umiejętności - drzewo celów
motywacje - zadania
relacje
hierarchia - know-how
schemat org. - wytwarzanie
Zakres - przetwarzanie
Czynności danych
instrukcje
Podsystem celów i wartości
Podsystem struktury
Podsystem zarządzania
Podsystem psychospo-łeczny
Podsystem techniczny
Ludzie:
- jednostki
- grupy
Struktura formalna
Cele i zadania
Urządzenia i technologia