AMPER ANDRE MARIE (1775-1836)
Francuzki fizyk i matematyk, 1809-24 profesor Ecole Polytechnique w Paryżu, od 1924 Ecole Normale; twórca podstaw współczesnej elektrodynamiki; 1820 odkrył wzajemne oddziaływanie przewodników, przez które przepływa prąd elektryczny; sformułował m.in. tzw. regułę kierunkową.

BIOT JEAN BAPTISTE (1774-1862)
Francuzki fizyk i astronom. W 1804 roku dokonał wspólnie z J.L. Gay-Lussakiem naukowego lotu balonem w celu zbadania właściwości powietrza na różnych wysokościach; autor prac dotyczących m.in. mechaniki ciał niebieskich, polaryzacji światła, elektryczności i magnetyzmu.

COULUMB CHARLES AUSUSTIN (1736-1806)
Fizyk francuzki; od 1781 członek francuskiej Akademii Nauk; oficer wojsk inżynieryjnych; od 1772 roku całkowicie poświęcił się pracom badawczym dotyczącym magnetyzmu; teorii maszyn prostych i elektrostatyki; m.in. w 1785 roku sformułował tzw. prawo Coulomba, rozwinął teorię elektryzowania powierzchniowego przewodników. W 1786 roku odkrył zjawisko ekranowania elektrycznego, a 1789 roku wprowadził pojęcie momentu magnetycznego.

EINSTEIN ALBERT (1879-1955)
Urodził się w Niemczech; studiował w szkole politechnicznej w Zurychu. Pracując na podrzędnym stanowisku w urzędzie patentowym w Bernie, opublikował w 1905 roku pracę (Zur Elektrodynamik bewegter Korper) zawierającą podstawowe idee szczególnej teorii względności. W tym samym roku opublikował wyniki prac nad ruchami Browna, korpuskularną teoria światła i zależnością pomiędzy masą i energią (równanie Einsteina). W 1909 roku został profesorem uniwersytetu w Zurychu; w 1911 w Pradze; w 1913 roku został członkiem berlińskiej Akademii Pruskiej; w 1916 roku opublikował wyniki prac tworząc ogólną teorię względności, a w 1921 otrzymał nagrodę Nobla za prace nad korpuskularną (fotonową) naturą światła.

FARADAY MICHAEL (1791-1867)
Angielski fizyk i chemik; eksperymentator, samouk, od 1813 roku pracował w Royal Instytution początkowo jako laborant, od 1827 ? dzięki samodzielnym pracom badawczym już jako profesor. W 1824 roku został członkiem Royal Society. Największe znaczenie miały prace Faraday?a dotyczące elektryczności: odkryte przez niego zjawisko indukcji elektromagnetycznej przyczyniło się do powstania elektrodynamiki. Faraday odkrył również zjawisko samoindukcji, zbudował pierwszy model silnika elektrycznego; badał diamagnetyzm i odkrył paramagnetyzm; wprowadził pojęcie linii sił pola.

GAUSS CARL FRIEDRICH (1777-1855)
Matematyk niemiecki. Zajmował się również astronomią, geodezją i fizyką. Od 1807 roku profesor uniwersytetu w Getyndze; jego prace badawcze dotyczą prawie wszystkich dziedzin matematyki a także zastosowań w fizyce i astronomii Gauss jednostka indukcji magnetycznej 1Gs=10^-4 T (tesla).

GAY-LUSSAC LOUIS JOSEPH (1778-1850)
Francuzki fizyk i chemik; od 1809 roku profesor w Ecole polytechnique w Paryżu. W 1802 roku sformułował tzw. prawo Gay-Lussaca.

HERTZ HENRICH RUDOLF (1857-1894)
Fizyk niemiecki. Od 1885 roku profesor politechniki w Karlsruhe od 1889 uniwersytetu w Bonn. Autor pionierskich prac dotyczących fal elektromagnetycznych. W 1887 roku wytworzył je po raz pierwszy za pomocą oscylatora elektrycznego, a następnie badał ich właściwości, tworząc podstawy rozwoju radiokomunikacji.

HENRY JOSEPH (1797-1878)
Fizyk amerykański. Od 1832 roku profesor kolegium w Priceton. W 1828 roku zbudował silny elektromagnes a w 1829 silnik elektromagnetyczny. W 1831 roku odkrył (niezależnie od Faraday'a) zjawisko indukcji elektromagnetycznej (wzajemnej), w 1832 samoindukcję, od jego nazwiska została nazwana jednostka indukcyjności (henr).

JOULE JAMES PRESCOTT (1818-1898)
Fizyk angielski. Od 1850 roku członek Royal Society; prace z zakresu elektromagnetyzmu, ciepła, budowy materii; badania nad wydzielaniem się ciepła w przewodniku przez który płynie prąd elektryczny (prawo Joula-Lenza). W 1842 roku uogólnił zasadę zachowania energii mechanicznej na procesy, w których energia elektryczna zamienia się w energię cieplną, wyznaczył równoważnik mechaniczny ciepła.

KIRCHOFF GUSTAW ROBERT (1824-1887)
Fizyk niemiecki. Profesor uniwersytetu w Heidelburgu i Berlinie. W 1847 roku sformował podstawowe prawa dotyczące obwodów elektrycznych (I i II prawo Kirchoffa). W 1849-54 zajmował się zagadnieniami mechaniki. W 1859 roku sformułował podstawowe prawo promieniowania temperaturowego.

LENZ HENRISCH FRIEDRICH EMIL (1804-1865)

---