WIELOCUKRY

Wielocukrowce, polisacharydy, glikany. Związki organiczne, które hydrolizowane wobec kwasów lub rozpadają się na wiele cząsteczek prostych (pentoz lub heksoz). Najważniejszymi polisacharydami są Wielocukry to zbudowane z dużej liczby monosacharydów połączonych wiązaniami glikozydowymi. Należą do biopolimerów i charakteryzują się rożną masa cząsteczkową. Dzielą się na:
homopolisacharydy (np. zbudowane z cząsteczek tego samego monosacharydu i
hetero polisacharydy (np. kwas hialuronowy) zbudowane z cząsteczek różnych monosacharydów. Ważnymi hetero polisacharydami są mukopolisacharydy zbudowane zawsze z kwasu urnowego i amino cukru (np. heparyna).
DO WIELOCUKRÓW NALEZA:
roślinna
skrobia zwierzęca, czyli glikogen
dekstryna

inulina
hemiceluloza
pektyna
i inne.
Na szczególna uwagę zasługuje glikogen. Jest to substancja zapasowa, zmagazynowana zwłaszcza w wątrobie i w mięśniach. Wielocukier ten składa się z olbrzymiej ilości cząsteczek glikozy. Przy użytkowaniu do produkcji energii zostaje on rozłożony przez na cząsteczki glikozy, które w czasie utleniania dają energie potrzebna do skurczu włókien mięśniowych. Nadmiar glikozy może być jednak z powrotem zamieniany przez na glikogen.
Skrobia roślinną magazynowana jest w bulwach, klaczach, cebulach i nasionach i służy jako substancja pokarmowa dla rozwijającej się rośliny.

---