Choroba Kawasaki
Epidemiologia, etiologia i patogeneza
po raz pierwszy opisana w 1967 roku w Japonii przez dr Tomisaku Kawasaki i dr Fumio Kousaki jako zespół oczno-ustno-skórno-złuszczajacy z ostrym, nieropnym zapaleniem węzłów szyjnych i gorączką
jest to uogólnione zapalenie naczyń o nieznanej etiologii, dotyczące głównie dzieci poniżej 5 roku życia
obecnie stanowi najważniejszą przyczynę nabytych chorób serca u dzieci w krajach rozwiniętych
występuje na całym świecie
większa zapadalność u dzieci rasy azjatyckiej (w Japonii rocznie rozpoznaje się u 120-130/100 tysięcy dzieci poniżej 5 roku życia, w USA 4-15/100 tysięcy
częściej występuje w krajach rozwiniętych, częściej dotyczy chłopców
w Japonii szczyt zachorowań 6-12 m-c życia, w USA i Europie 12-24 m-c życia
mimo wieloletnich badań etiologia nadal pozostaje nieznana
pośrednie dowody wskazują na etiologię infekcyjną
sezonowe występowanie choroby
największa zapadalność: zima wiosna
występowanie epidemii
wyższe ryzyko zachorowania u rodzeństwa chorego dziecka)
w etiologii uwzględnia się wirusy: Epsteina-Barr, Herpes, retrowirusy, parwowirusy, wirus ospy
objawy kliniczne wskazują również na możliwość etiologii bakteryjnej: gronkowce, paciorkowce, Pseudomonas, Leptospira, grzyby, riketsje
dane epidemiologiczne sugerują także udział czynników środowiskowych
bliskość zbiorników wodnych
roztocza kurzu domowego
preparaty do prania dywanów
choroba Kawasaki jest uogólnionym zapaleniem naczyń - najczęściej zmiany dotyczą naczyń wieńcowych
aktywacja układu immunologicznego prowadzi do uszkodzenia komórek śródbłonka naczyń
Wyróżnia się 4 fazy zmian w układzie krążenia:
I faza (0-9 dzień)
uogólnione zapalenie naczyń z ostrym zapaleniem błony wewnętrznej naczyń i zapalenie okołonaczyniowe dużych tętnic wieńcowych, zapalenie osierdzia, wsierdzia, zapalenie mięśnia sercowego ze zmianami w układzie przewodzącym serca
przyczyny zgonów w tej fazie - niewydolność krążenia i zaburzenia rytmu
II faza (12-25 dzień)
zapalenie naczyń z tworzeniem tętniaków i zakrzepów, proliferacja błony wewnętrznej tętnic wieńcowych, zapalenie mięśnia sercowego, osierdzia i wsierdzia
przyczyny zgonów -niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca, zawał mięśnia sercowego, pęknięcie tętniaków
III faza (28-31 dzień)
zmiany ziarninowe w tętnicach wieńcowych, znaczne pogrubienie błony wewnętrznej tętnic wieńcowych, ustępowanie zapalenia małych tętnic
przyczyny zgonów - zawał serca
IV faza (40 dzień choroby do 4 lat)
bliznowacenie, zwężenia, zwapnienia i rekanalizacja tętnic wieńcowych, włóknienie mięśnia sercowego i wsierdzia
przyczyny zgonów - zawał mięśnia sercowego
Kryteria diagnostyczne
wobec braku swoistego testu diagnostycznego rozpoznanie choroby opiera się na występowaniu 6 podstawowych objawów
rozpoznanie: występowanie 5 lub 6 objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych (po wykluczeniu jednostek chorobowych o podobnych objawach) lub gdy występują tylko 4 objawy, ale stwierdza się tętniaki tętnic wieńcowych
gorączka trwająca 5 dni lub dłużej (zwalniająca lub stała > 38 stopni C) ustępująca po immunoglobulinach z aspiryną
zmiany na dystalnych częściach kończyn - zaczerwienienie i obrzęk dłoni i stóp (w fazie zdrowienia łuszczenie)
polimorficzna wysypka (od 5 dnia choroby twarz, tułów, okolica krocza odropodobna grudkowoplamista, płonicopodobna lub o charakterze pokrzywkowym)
obustronne nastrzyknięcie spojówek (2- 4 dzień gorączki), zmiany w lampie szczelinowej zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej
zmiany na wargach i śluzówkach jamy ustnej: malinowy język, zaczerwienienie warg, zaczerwienienie błony śluzowej jamy ustnej
ostre nieropne powiększenie szyjnych węzłów chłonnych występuje u około 50% pacjentów - węzły twarde, często tkliwe
Objawy towarzyszące
dzieci są pobudliwe, chwiejne emocjonalnie
objawy ze strony OUN - drażliwość, senność, zaburzenia świadomości (90 % dzieci), 25% dzieci zmiany w płynie mózgowo-rdzeniowym
zapalenie cewki moczowej z jałowym ropomoczem
zmiany w wątrobie z hiperbilirubinemią
zapalenie stawów 30% dzieci (duże stawy: kolanowe, skokowe)
bóle brzucha z biegunką
zapalenie ucha środkowego, śródmiąższowe zapalenie płuc, obrzęk jader
Zmiany w układzie krążenia
w ostrej fazie występuje zajęcia osierdzia (30%), mięśnia sercowego (50% dzieci), wsierdzia, układu przewodzącego, tętnic wieńcowych (20% nieleczonych immunoglobulinami i 10% leczonych) i innych tętnic, zmiany dotyczące zastawek serca w przebiegu procesu zapalnego (głównie mitralnej, rzadziej aortalnej lub trójdzielnej) - 1% pacjentów,
Badania laboratoryjne:
w ostrej fazie choroby u 90% pacjentów stwierdza się:
leukocytozę z przesunięciem w kierunku form młodych
przyspieszone OB
podwyższony poziom CRP i alfa 1 -antytrypsyny
trombocytoza u 80% dzieci
podwyższony poziom transaminaz, IgE, jałowy ropomocz u 50% dzieci
niedokrwistość normocytowa, hipoalbuminemia, proteinuria
Badania dodatkowe
RTG klatki piersiowej: przejściowe powiększenie sylwetki serca u 20% pacjentów
EKG: tachykardia zatokowa, bloki I, II i III, obniżenie woltażu zespołu QRS, spłaszczenie załamków T
badanie echokardiograficzne: umożliwia ocenę zmian w układzie krążenia
płyn w worku osierdziowym
powiększenie LK
obniżenie funkcji skurczowej
niedomykalność zastawek
ocena tętnic wieńcowych
Różnicowanie
wobec braku testu diagnostycznego specyficznego dla choroby Kawasaki w różnicowaniu należy uwzględnić: odrę płonicę, leptospirozę, jersiniozę, posocznice bakteryjne, zespół wstrząsu toksycznego, gorączkę Gór Skalistych, infekcje adenowirusowe, enterowirusowe, wirusem Epsteina-Barr, parwowirusem, a także reakcje alergiczne na leki, choroby układowe tkanki łącznej
Leczenie
cel leczenia: zmniejszenie procesu zapalnego w naczyniach wieńcowych i mięśniu sercowym i zapobieganie tworzeniu się zmian zakrzepowych w tętnicach wieńcowych
immunoglobuliny 2 g/kg m.c. w ciągłym wlewie dożylnym i aspiryna 30-50 mg/kg/dobę przez 14 dni, a następnie w dawce 3-5 mg/kg/dobę
rozpoczęcie leczenia przed upływem 10 dnia choroby
w ciężkich przypadkach kortykosteroidy
pacjenci z dużym ryzykiem zawału leczenie chirurgiczne - pomostowanie tętnic wieńcowych, przezskórna angioplastyka wieńcowa
przeszczep serca (dysfunkcja LK wtórna do zawału mięśnia sercowego)
Rokowanie
Jest bardzo różne i zależy od zmian w tętnicach wieńcowych, które występowały w ostrej fazie choroby
Najpoważniejsze powikłanie zawał mięśnia sercowego