TOKSYKOLOGIA
Objawy zależą od:
ilości trucizny
stężenia trucizny w surowicy krwi
Postępowanie ratownicze:
parametry życiowe (oddech, tętno)
utrzymanie drożności dróg oddechowych (intubacja)
tlenoterapia
zabiegi resuscytacyjne
usunięcie środka niewchłoniętego
płukanie żołądka
identyfikacja środka trującego
płynoterapia, diureza wymuszona
pobrać 10 ml krwi
pobrać 50 ml treści żołądka
pobrać 50 ml moczu
Po płukaniu żołądka podać Węgiel aktywowany 1g/kg m.c.
Dekontaminacja - przerwanie narażenia organizmu na działanie środka szkodliwego.
Dekontaminacja miejscowa - płukanie kilka minut wodą, nie polewać niczym innym.
Płukanie żołądka
Prowokowanie wymiotów (tylko u osób przytomnych)
Podanie węgla aktywowanego
Płukanie jelit
Dializa pozaustrojowa
Podanie antidotum
Syrop z wymiotnicy (działa w 15 min. po podaniu)
Dekontaminacja może być:
- za pomocą komory (stosuje się przy skażeniach chemicznych, zwłaszcza masowo)
- miejscowa
- przewodu pokarmowego
ZABURZENIA W POSZCZEGÓLNYCH UKŁADACH PO ZAŻYCIU TRUCIZNY
Układ nerwowy
zaburzenia świadomości (wykluczyć przyczynę urazową)
szerokie sztywne źrenice -po kokainie, amfetaminie (podać Atropinę, leki antyhistaminowe)
drgawki (mogą być wywołane toksynami działającymi na OUN - salicylany, teofilina, TLPD, lit) Drgawki zwiększają zapotrzebowanie organizmu na tlen, co może powadzić do niedotlenienia, hiperkapni- zwiększony CO2. Drgawki w wyniku zatrucia wymagaja głębokiej sedacji i zwiotczenia.
Układ oddechowy
niedrożność dróg oddechowych z powodu głębokiej nieprzytomności
niedrożności spowodowane aspiracją treści pokarmowej
obrzęk dróg oddechowych w przypadku działania toksyn wziewnych
hipowentylacja związana z osłabieniem siły mięśniowej mięśni oddechowych (jad kiełbasiany, opary benzyny, bar)
niekardiogenny obrzęk płuc (po salicylanach, gazach drażniących, związkach fosfoorganicznych
depresja ośrodka oddechowego
Układ krążenia
zaburzenia rytmu (po Paracetamolu, Aminotryptylinie)
spadek CTK ( a w konsekwencji niedotlenienie)
Przewód pokarmowy
zniszczenie błony śluzowej żołądka
perforacja żołądka i przełyku
porażenie perystaltyki jelit (po opioidach, lekach antyholinergicznych)
niedrożność porażenna z objawami ostrego brzucha chirurgicznego
Nerki i układ moczowy
- uszkodzenie nerek (glikol etylenowy, metale ciężkie, salicylany, paracetamol) W wyniku dochodzi do martwicy cewek moczowych
Wątroba
- niewydolność wątroby. Wątroba jest wrażliwa na metabolity paracetamolu, muchomora sromotnikowego, cztero - chlorku węgla
Zaburzenia termoregulacji
hipertermia ( przy amfetaminie, kokainie, LPD, neuroleptyki)
hipotermia (ogrzać pacjenta biernie i czynnie)
TOKSYDROMY
Zespół sympatykomimetyczny
hipertermia
tachykardia
hipertomia
szerokie źrenice
ciepła wilgotna skóra
podniecenie
agresja
halucynacje
Zespół holinergiczny
ślinotok
brady- i tachykardia
wąskie źrenice
wzmożona potliwość
sekrecja oskrzelowa
skurcz oskrzeli
wzmożona perystaltyka
upośledzenie napięcia zwieraczy
osłabienie siły mięśniowej
zaburzenia świadomości
drgawki
Zespół holinolityczno antyholigerniczny
hipertermia
ciepła sucha skóra
szerokie źrenice
suchość śluzówek
osłabienie perystaltyki
zatrzymanie moczu
halucynacje
drgawki
Zespół narkotyczny
szpilkowate źrenice
depresja oddechowa
osłabienie wrażliwości na bodźce
ANTIDOTA
Antidotum - substancja zwana odtrutką, która ma na celu zneutralizować trucizny i ograniczenie czasu jej działania. Podając odtrutkę można czynnie wpływać na metabolizm trucizny.
- Paracetamol N- acetylocysteina; i.v. 140 mg/kg i później 70 mg/kg co 4h
- Opioidy Nalokson; 2mg i.v. do 10 mg
- Metanol i glikol etylenowy Etanol; 1g/kg m.c. rozcieńczony w glukozie i.v./dożołądkowo.
- Tlenek węgla tlen hiperbaryczny
- Digoksin przeciwciała Digibint
- Związki fosfoorganiczne Atropina 1-3 mg i.v. w wolnej dyfuzji
- Leki antyholinergiczne Fizostygmina
POSTĘPOWANIE W ZATRUCIACH
Wstępna stabilizacja
drożność dróg oddechowych
wentylacja
prawidłowe krążenie
Wywiad
co zażył?
Jakie leki zażywa?
Do jakich leków ma dostęp?
Ile leku przyjął?
Kiedy ten lek przyjął?
Dekontaminacja
Przyspieszenie wydzielania toksyn
Zatrucia paracetamolem;
Dawka toksyczna: ok. 10000 mg
Czynniki usposabiające: niedożywienie, alkoholizm
Obraz kliniczny
okres wstępny (do 24h); może być bezobjawowy.
Nudności, wymioty, jadłowstręt.
okres utajony
wzrost transaminazy (próba wątrobowa)
wzrost bilirubiny (zażółcenie skóry, białek oczu, podniebienia miękkiego, brązowy mocz, senność, apatia).
okres wątrobowy
postępująca niewydolność wątroby (ból w prawym podżebrzu, wymioty, encefalopatia - zmiany z CUN)
wzrost kreatyniny
hipoglikemia
koagulopatia
kwasica metaboliczna
niewydolność nerek
okres zdrowienia
Badania
poziom glukozy
stężenie mocznika
stężenie kreatyniny
jonogram
bilirubina
transaminazy
badanie w kierunku przeciwciał na WZW
Leczenie
wstępna stabilizacja
dekontaminacja żołądka węglem aktywowanym 1g/kg m.c.
antidotum (N-acetylocysteina)
Zatrucia salicylanami (np. Aspiryna);
Dawka toksyczna - 160 mg/kg m.c.
Dawka śmiertelna - 480 mg/kg m.c.
Obraz kliniczny:
zaburzenia oddechu (przyspieszenie i pogłębienie oddechu)
tachykardia
hipertermia
zaburzenia równowagi kwasowo - zasadowej (kwasica oddechowa i metaboliczna)
spadek glukozy
spadek potasu, sodu i wapnia
ból brzucha
nudności i wymioty podbarwione krwią
OUN: szum w uszach, zaburzenia słuchu, letarg, drgawki, zaburzenia świadomości
zaburzenia gospodarki wodnej
Postępowanie:
wstępna stabilizacja
dekontaminacja żołądka (płukanie, węgiel aktywowany)
przyspieszenie eliminacji trucizny (alkalizacja moczu, wodorowęglan sodu)
wyrównanie hipokaliemii (NIEZBĘDNE DO ZALKALIZOWANIA MOCZU)
hemodializa
Zatrucia lekami przeciwdepresyjnymi;
Obraz kliniczny
toksydrom holinolityczny
drgawki
zaburzenia rytmu
depresja układu oddechowego
hipotensja
Leczenie
leczenie hipotensji i zaburzeń rytmu ( Lignokaina, nawadnianie solą)
walka z kwascicą (wodorowęglan sodu)
hiperwentylacja ( pH krwi utrzymać 7,45 - 7,50)
leczenie drgawek (Diazepam 5 mg i.v.)
dekontaminacja żołądka
monitoring kardiologiczny
Zatrucia preparatami naparstnicy (np. Digoxin, oleandry, konwalie, naparstnica)
Digoxin - powoduje wzrost napływu jonów sodowych i wapniowych do wnętrza komórki i ułatwia wydostawanie się potasu do płynu pozakomórkowego.
Czynniki usposabiające
podeszły wiek
zaburzenia elektrolitowe
choroby wątroby
zespół preekscytacji
Obraz kliniczny
Objawy zazwyczaj występują po 6h od zażycia dawki.
możliwość bloków przedsionkowo - komorowych
kurczliwość i rzut serca obniżone.
Bradykardia
Anoreksja
Wymioty, nudności
Bule brzucha
Zaburzenia widzenia
Percepcja kolorów zaburzona (dominacja żółtego)
Ból głowy
Halucynacja
Leczenie
wstępna stabilizacja
leczenie zaburzeń pochodzenia komorowego (Lidokaina)
Leczenie bradykardii (Atropina)
Uzupełnienie elektrolitów
Dekontaminacja żołądka (płukanie z węglem)
Antidotum (przeciwciała)
Zatrucia alkoholami
Glikol etylenowy
Dawka śmiertelna - 1-1,5 ml/kg
Obraz kliniczny
I etap (do 12 h)
depresja OUN
obrzęk mózgu
śpiączka
drgawki
nudności wymioty
drżenie mięśniowe
kwasica metaboliczna
II etap (12-24 h)
tachykardia
tachypnoe
wzrost CTK
niewydolność i zapaść naczyniowa
III etap (24-72h)
ostra nekroza cewek nerkowych
oliguria
ONN
Różnicować z zatruciami innymi alkoholami, krwawieniem podpajęczynówkowym, obrzękiem płuc, posocznicą, urazem głowy, zatruciami środkami działającymi depresyjnie na OUN
Układ krążenia
glikol działa depresyjnie na mięsień serca
Układ wydalniczy
nekroza cewek nerkowych przez odkładanie się kryształków kwasu szczawiowego
Gospodarka elektrolitowa
hipokalcemia
Równowaga kwasowo - zasadowa
pH powyżej 7.45
Badania
EKG
RTG klatki piersiowej
Krew ( mocznik, kreatynina, jonogram, stężenie wapnia)
Leczenie
udrożnienie dróg oddechowych
wentylacja mechaniczna
resuscytacja
dwuwęglan sodu
elektrolity
eliminacja toksyny (hemodializa)
antidotum (etanol)
pirodyksyna 50 mg i.v co 6h
tiamina iv 100mg co 6h
Metanol
Dawka śmiertelna 15 - 30 ml
Obraz kliniczny
Układ OUN
euforia
senność
zawroty głowy
splątanie
drgawki
śpiączka
Narządy wzroku
zamazane widzenie
obniżenie ostrości wzroku
szerokie źrenice, słabo reagujące
obrzęk siatkówki
Przewód pokarmowy
ból brzucha
nudności
wymioty
objawy zapalenia trzustki (tkliwy brzuch)
Układ wydalniczy
niewydolność nerek
mioglobinuria
Badania
jonogram
mocznik, kreatynina (krew)
badanie oka (ostrość wzroku)
Leczenie
wstępna stabilizacja
monitorowanie hipoglikemii, mioglobinuri
płynoterapia
hemodializa
odtrutka (etanol)
Izopropanol
Dawka toksyczna preparatu 70 % wynosi 1ml/kg
Obraz kliniczny
OUN
euforia
zawroty głowy
zaburzenia koordynacji ruchów
ból głowy
splątanie
śpiączki
Przewód pokarmowy
bóle brzucha
nudności, wymioty
Inne
nekroza cewek nerkowych
dysfunkcja wątroby
niedokrwistość
Krążenie
obniżenie CTK
tachykardia
zapaść oddechowa
Leczenie
ABC
Nawodnienie
Przyspieszenie eliminacji (hemodializa, gdy: poważne obniżenie CTK, brak odpowiedzi na nawodnienie ze strony CTK, głęboka śpiączka, pogorszenie się stanu ogólnego, stężenie trucizny wynosi 400-500 mg /100ml)
ZATRUCIE TLENKIEM WĘGLA - CO ma 200 razy większe powinowactwo do hemoglobiny niż tlen, dlatego też łatwiej się z nim łączy nawet przy niskim stężeniu.
Objawy kliniczne zależą od:
czasu ekspozycji pacjenta na wdychanie;
wieku;
ilości procentowej wysycenia hemoglobiny tlenem;
przy niskim stężeniu mogą pojawić się: zawroty głowy, nudności, niepokój i pobudzenie psychoruchowe (odpowiedz na niedotlenienie centralnego układu nerwowego);
przy wyższym stężeniu CO powyżej 15 - 20 % mogą dołączyć objawy: związane z obrzękiem mózgu (konsekwencja inhalowania CO), kwasica metaboliczna, zgon;
Postępowanie ratownicze:
jeśli nasycenie CO jest nie duże to:
szybka ewakuacja
100 % czysty tlen
przy wysyceniu hemoglobiny powyżej 25 %:
leczenie w komorze hiperbarycznej do uzyskania stężenia CO do 5 %
tlenoterapia
działanie przeciw obrzękowe: Mannitol i Furosemid wstępna stabilizacja
zabiegi resuscytacyjne
podanie odtrutki
chory ma kolor skóry malinowy, nie ma sinicy ani bladości powłok skórnych; zwłoki też są koloru malinowego; saturacja nie daje obiektywnego wyniku (może być ok. 58 %, czyli wysoka);
ZATRUCIE KWASAMI.
Postępowanie:
drożność dróg oddechowych
zaburzenia oddychania
pojawienie się „piania koguta”
udrożnienie przez intubację, konikopunkcję, konikotomię
podajemy białko kurze: białko jaj kurzych tworzy związki nierozpuszczalne z metalami ciężkimi oraz działa zobojętniająco i osłaniająco w zatruciach kwasami, zasadami; stosuje się białko z 3 - 4 jaj na 0,5 l wody;
Ogólne zasady postępowania w ostrych zatruciach można ująć w następujący schemat:
przerwanie narażenia organizmu na substancję toksyczną
wyrównanie zaburzeń podstawowych czynności życiowych
usunięcie nie wchłoniętej trucizny
przyspieszenie wydalania trucizny z organizmu
stosowanie odtrutek
WWW.RatownictwoMedyczne.Friko.p1
Stany Zagrożenia Życia - Toksykologia
1