SPIS TREŚCI
WSTĘP str. 2
ROZDZIAŁ I. ZASADY TWORZENIA ZNAKÓW TAKTYCZNYCH str. 5
WYMAGANIA OGÓLNE str. 5
1.2. WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE str. 8
1.3. OKREŚLANIE HIERARCHII SYMBOLU str. 25
1.4. KODOWANIE IDENTYFIKATORA SYMBOLU str. 61
ROZDZIAŁ II. ZBIÓR ZNAKÓW I SKRÓTÓW WOJSKOWYCH str. 111
2.1. CHARAKTERYSTYKI TECHNICZNE ZOBRAZOWANIA
SYMBOLI WALKI str. 111
2.2. ZBIÓR ZNAKÓW/ IKON DO ZOBRAZOWANIA POLA WALKI str. 122
2.2.1. ZNAKI OKREŚLAJĄCE PRZESTRZEŃ KOSMICZNĄ
I OPERACJE POWIETRZNE str. 123
2.2.2. ZNAKI OKREŚLAJĄCE DZIAŁANIA OPERACYJNE
NA POWIERZCHNI MORZA str. 135
2.2.3. ZNAKI OKREŚLAJĄCE PODWODNE DZIAŁANIA
OPERACYJNE str. 147
2.2.4. ZNAKI OKREŚLAJĄCE WOJSKA SPECJALNEGO
PRZEZNACZENIA (SOF) str. 152
2.2.5. ZNAKI OKREŚLAJĄCE OPERACJE LĄDOWE str. 157
2.2.6. ZNAKI OKREŚLAJĄCE OBIEKTY NAZIEMNE str. 209
2.3. ZBIÓR ZNAKÓW DO ZOBRAZOWANIA SYTUACJI
TAKTYCZNYCH str. 247
2.4. SYMBOLE METEOROLOGICZNE str. 334
2.5. SKRÓTY WOJSKOWE str. 346
WSTĘP
„Zbiór znaków i skrótów wojskowych” wprowadza wspólne symbole operacyjne oraz szczegółowe zasady ich ręcznego kreślenia oraz zobrazowania na wyświetlaczach graficznych. Jednym z głównych celów wprowadzanego dokumentu jest zapewnienie kompatybilności, i w możliwie jak największym stopniu, interoperacyjności systemów dowodzenia, kontroli, łączności, przetwarzania danych i rozpoznania (C4I) oraz procesów rozwoju, szkolenia i działań operacyjnych komponentów Wojsk Lądowych, Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz Marynarki Wojennej. Materiał zawiera zasady szybkiego przesyłania informacji w postaci symboli w przestrzeni informacyjnej wykorzystując standardową metodologię hierarchii symboli, klasyfikacji informacji i identyfikatorów symboli. Dotyczy zarówno zautomatyzowanych systemów zobrazowania, jaki i systemów w których znaki graficzne są tworzone w sposób ręczny. Jego wprowadzenie pozwoli zwiększyć zdolność współdziałania z siłami NATO poprzez wprowadzenie standardowego zestawu wspólnych symboli C4I. Należy pamiętać o tym, że w tym dokumencie nie opisano wszystkich symboli graficznych, a dodatkowe (w tym i narodowe) oznaczenia graficzne mogą być również wprowadzane w innych dokumentach normatywnych. Niniejsza publikacja została opracowana na bazie normy wojskowej NATO „AAP-6A”.
Wprowadzany dokument zastępuje „Zbiór znaków i skrótów wojskowych” sygn. Szt. Gen. 1462/96. Ustanawia ona jeden wspólny system symboliki wojskowej dla Wojsk Lądowych, Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej oraz Marynarki Wojennej, który może być używany w zautomatyzowanych systemach wyświetlania map lub do ręcznego nanoszenia na mapy. Dokument dotyczy wszystkich rodzajów wojsk i służb i może być przez nie wykorzystywana.
Niniejszy dokument dotyczy wszystkich komponentów RSZ bezpośrednio lub pośrednio zaangażowanych w operacje C4I oraz procesów szkolenia będzie on służył w przyszłości jako standardowy zbiór symboli dla wszystkich komponentów SZ RP wykorzystujących symbole C4I. Ma on zastosowanie w odwzorowaniu i kreślenia map, meteorologii oraz do tworzenia zobrazowania sytuacji taktycznej w dwuwymiarowych, elektronicznych systemach zobrazowania w środowisku C4I .
„Zbiór znaków i skrótów wojskowych” łączy symbolikę z dwóch oddzielnych obszarów użytkowych, określonych jako "obszar sztabowy" (opisowy) i "obszar walki” (dynamiczny). W obu tych obszarach symbolika operacyjna służy do opisu własnych funkcji z zakresu C4I. Symbolika tych dwóch obszarów stworzy bazę, która stanowi podstawę do wprowadzenia ostatecznej, wspólnej normy symboliki dla obszaru C4I
W symbolice "obszaru sztabu" symbole i elementy graficzne powinny być wykorzystywane przez dowódców i sztaby na wszystkich szczeblach w planowaniu i prowadzaniu operacji lądowych. Symbole te przedstawiają jednostki, obiekty oraz sprzęt i są wykorzystywane w zautomatyzowanych systemach C4I lub do ręcznego nanoszenia na mapę i kalki.
Symbolika używana w "obszarze walki" bierze swój początek z wymagań stawianych przed zobrazowaniem tras morskich i lotniczych na wskaźnikach kabiny pilota, radaru, systemów kierowania bronią oraz zobrazowaniu w taktycznych systemach dowodzenia i kontroli. Podstawowymi źródłami symboli tras stosowanych w “obszarze walki” jest symbolika stosowana w „Połączonym Systemie Dystrybucji Informacji Taktycznej US” (JTIDS) i Systemie Danych Taktycznych Marynarki Wojennej US (NTDS) oraz opisana ostatnio w wydawnictwie „Symbolika i kolory zobrazowania dla jednostek Marynarki Wojennej NATO”.
„Zbiór znaków i skrótów wojskowych” zawiera tabele, w których przedstawiono standardowe ramki (granice geometryczne, tabela I) i ikony oraz wskazówki użytkowe. Każda z przedstawionych ikon może odwoływać się do hierarchii informacji (klasyfikacji) i schematu kodowania symbolu, które zostały opisane odpowiednio w rozdziale I. Przedstawiona w rozdziale I hierarchia informacji narzuca organizację lub strukturę symboliki C4I, która obejmuje informację taktyczną wymienianą zwykle za pośrednictwem symboli. Każda kategoria symboli i ikon posiada numer, który wiąże je z opisanym kodem symbolu. Rozdział II dotyczy zbioru znaków do zobrazowania sytuacji i zawiera ilustrację graficzną linii, obszarów, punktów, procesu planowania wsparcia operacyjnego, symbole stosowane w OPBMAR i trasy. Jeśli zwykłe symbole operacyjne są stosowane w systemach wizualizacji danych lub w prezentacjach, wówczas muszą być zgodne z postanowieniami niniejszego dokumentu.
Tworzone i rozpowszechniane symbole powinny być zgodne z Narodowym Standardem Formatu Przesyłania Obrazu (NITFS). Do interpretacji wprowadzanych i generowania wyprowadzanych symboli należy stosować format Computer Graphics Metafile (CGM) (metaplik graficzny), który stanowi praktyczną realizację standardu NITFS i został narzucony przez normę MIL-STD-2301. Natomiast norma MIL-STD-2500 narzuca wymagania dotyczące tworzenia (formatu) pliku oraz zasady cyfrowej wymiany obrazów, symboli i innych produktów związanych z budowaniem zobrazowania. Schemat kodowania symbolu opisany w normie MIL-STD-2525A jest zalecanym kodem przesyłania wszystkich symboli. W razie konieczności, użytkownik systemu może dokonać translacji schematu kodowania, jednakże, aby uzyskać odpowiednią zdolność do współdziałania, niezbędne jest zbudowanie wspólnego dla wszystkich użytkowników kodu symbol wojskowego na bazie formatu CGM. Jest to przedmiotem niniejszego dokumentu. Narzędzia transmisji są rozwijane równolegle w środowiskach United States Message Text Format (USMTF) (komunikat GRAPHREP) i Variable Message Format (VMF).
W przyszłości planowane jest wprowadzenie w życie kolejnych wersji publikacji, w których będą wprowadzane dodatkowe elementy graficzne i ikony, skorygowana zostanie hierarchia oraz będzie doskonalony schemat kodowania.
„Zbiór znaków i skrótów wojskowych” jest zgodny z APP-6A i został zaprojektowany w taki sposób, aby był możliwie w maksymalnym stopniu otwarty na wprowadzanie zmian i ciągłe doskonalenie oraz na propozycje operatorów i użytkowników. Zmiany symboli i wprowadzanie nowych, dodatkowych zbiorów symboli należy dokonywać zgodnie z procedurami obowiązującymi w SZ RP.
ROZDZIAŁ I. ZASADY TWORZENIA ZNAKÓW TAKTYCZNYCH
1.1. WYMAGANIA OGÓLNE
Ujednolicanie symboliki operacyjnej powinno odgrywać zasadniczą rolę w osiąganiu interoperacyjności (zdolności do współdziałania) w operacjach połączonych sił. Chociaż prowadzona standaryzacja skupia się na elektronicznym generowaniu symboli, to jednak należy dołożyć wszelkich starań, aby uwzględniać potrzeby tych zadań, które wymagają posługiwania się symbolami rysowanymi ręcznie.
Celem symboliki operacyjnej jest przenoszenie informacji o obiektach w przestrzeni walki. W tym rozdziale zostały zdefiniowane ogólne wymagania dla dwóch typów symboliki wojskowej: symboli powstałych w oparciu o ikony oraz taktyczne elementy graficzne. Dokonano również ogólnego przeglądu modyfikatorów i identyfikatorów symboli oraz zajęto się alternatywnymi zbiorami symboli (znaków taktycznych). Symbol oparty na ikonie (Rys. 1) składa się z ramki (granicy, linii geometrycznej), wypełnienia i ikony.
Rys. 1. Elementy symbolu
1) Ramka jest geometryczną granicą symbolu. Podczas wyświetlania symbolu określa przynależność, rozmiar pola walki i stan obiektu operacyjnego. Ramka jest granicą symbolu i nie obejmuje żadnych innych elementów wewnątrz lub na zewnątrz granicy. Stanowi ona bazę, do której dodawane są inne elementy i modyfikatory symbolu. Chociaż czasami opcjonalna, w większości przypadków ramka otacza ikonę.
2) Wypełnienie wnętrza obszaru symbolu. Jeśli wypełnienie posiada określony kolor, to rozszerza on możliwości przedstawienia informacji o dowiązaniu obiektu (np. przynależność). Jeśli kolor nie jest używany wypełnienie jest przeźroczyste.
Rys. 1. Elementy symbolu ciąg dalszy
Ikona jest wewnętrzną częścią symbolu. Umożliwia ona abstrakcyjne przedstawienie graficzne lub reprezentację alfanumeryczną obiektu operacyjnego. Ikona przedstawia rolę lub misję wykonywaną przez obiekt. Rozróżnia się ikony, które nie mogą posiadać ramek i ikony, dla których ramka jest opcjonalna.
Taktyczne elementy graficzne (grafiki) dostarczają informacje operacyjne, których nie można przedstawić wyłącznie za pośrednictwem symbolu opartego na ikonie. Elementy przedstawiają granice jednostki, specjalne oznaczenia obszaru i inne unikalne oznaczenia związane z geometrią przestrzeni walki, które są niezbędne do planowania i zarządzania polem walki (patrz rozdział II).
Modyfikator symbolu jest opcjonalnym polem tekstowym lub wskaźnikiem graficznym, które dostarczają dodatkowe informacje o przedstawionym symbolu lub taktycznym elemencie graficznym. Zdefiniowane zostały różne rodzaje modyfikatorów i ich lokalizację w stosunku do symbolu lub taktycznego elementu graficznego.
Kod identyfikatora symbolu jest to kod alfanumeryczny, który może być wykorzystywany do przedstawienia (przesyłania) informacji niezbędnej do generowania i wyświetlania symboli i taktycznych elementów graficznych.
W celu dokładnego przedstawienia przestrzeni walki, konieczne będzie uzyskanie informacji z innych obszarów operacyjnych, a tym samym, zastosowanie (wprowadzenie) nowych symboli
SZTAB GENERALNY WP
1
SZTAB GENERALNY WP
WYPEŁNIENIE KOLOREM
RAMKA
(GRANICA GEOMETRYCZNA)
IKONA
POLE TEKSTOWE
(MODYFIKATOR TEKSTOWY)
WSKAŹNIK KIERUNKU (MODYFIKATOR GRAFICZNY)
Modyfikator tekstowy
Pola tekstowe umieszczane po obu stronach ramki lub ikony
Modyfikator graficzny
Umieszczany nad ramką, dowiązany do dolnej krawędzi ramki lub ikony albo do środka ikony
Ikona
Ramka
(granica geometryczna symbolu)
Wypełnienie
kolorem
Wyszukiwarka