MUZYKOTERAPIA
Muzykoterapia - jedna z metod psychoterapii, polegająca na wykorzystaniu muzyki jako środka oddziaływania na emocjonalną sferę osobowości człowieka, metoda oddziaływania wspomagającego ogólną działalność pedagogiczną poprzez stymulację rozwoju emocjonalnego, intelektualnego i społecznego. Polega na słuchaniu i tworzeniu muzyki.
Korzyści:
pomaga w odreagowaniu nadmiaru napięć psychicznych
pomaga w lepszym poznaniu uczniów przez nauczyciela
w aktywizowaniu ich procesów poznawczych
ułatwianiu kontaktów w klasie
rozwijaniu zainteresowań i uzdolnień twórczych uczniów
nauczyciel może wpływać na zmianę atmosfery w klasie ( wykorzystując siłę nastrojotwórczą muzyki)
znaczny wpływ muzyki na kształtowanie zachowań i postaw (uspokajający, relaksujący, mobilizujący, regenerujący itp.)
Skuteczność muzykoterapii zależy od przestrzegania ściśle określonych warunków:
- odpowiedni dobór utworów muzycznych
- odpowiednie wyposażenie w sprzęt i aparaturę muzyczną
- częstotliwość stosowania
- czas trwania muzyki (odtwarzanej lub tworzonej) 5-15 minut
FORMY MUZYKOTERAPII
INDYWIDUALNA GRUPOWA
- stosowana w szkole, ze
względu na system
klasowo-lekcyjny
TECHNIKI:
SŁUCHANIA MUZYKI
(techniki receptywne)
- odbiór muzyki może być połączony ze swobodną
ekspresją plastyczną i słowną, treningiem relaksacyjnym
lub ruchem (taniec, pantomima, gimnastyka)
technika wymyślania opowiadania do muzyki
technika wyrażania uczuć w odpowiedzi na muzykę
recepcja muzyki wraz ze swobodną ekspresją plastyczną
odbiór muzyki wraz z improwizacją ruchową
TWORZENIA MUZYKI
- tzw. tworzenia lub odtwarzania muzyki( śpiewanie, gra na instrumentach)
swobodna improwizacja instrumentalna
powtarzanie usłyszanego rytmu
LITERATURA: Łobocki M. W poszukiwaniu skutecznych form wychowania