organizacje terrorystyczne


Nazwa organizacji

Inne nazwy

Zasięg

Rok
powstania

Opis

Organizacja Abu Nidala

Rewolucyjna Rada Fatah, Rewolucyjna Rada Arabska, Rewolucyjne Brygady Arabskie, Czarny Wrzesień, Rewolucyjna Organizacja Muzułmańskich Socjalistów, ANO

Liban, Sudan i Syria

1974

Powstała na skutek rozłamu w al-Fatah w 1974, kierowana przez Sabri Al-Banna, który w 1998 przeniósł się do Iraku. Przeprowadziła terrorystyczne ataki w 20 krajach raniąc i zabijając ponad 900 osób. Wspierana przez Irak, Libię i Syrię (do 1987).

Brygady Męczenników Al-Aksa

Izrael

2000

Zbrojne ramię al-Fatah, powstało po zaostrzeniu konfliktu na Bliskim Wschodzie. Agresywne ugrupowanie palestyńskie dążące do utworzenia niepodległej Palestyny.

Grupa Abu Sajaf

ASG

Filipiny

1991

Najmniejsza i najbardziej radykalna spośród islamskich grup separatystycznych, powstała odzielając się od Narodowego Frontu Wyzwolenia Moro w 1991 pod przewodnictwem of Abdurajika Abubakara Janjalaniego. Po jego śmierci w 1998 jego brat Khadafi Janjalani został liderem grupy. Liczy ok. 200 stałych członków. Wspierana przez islamskich ekstremistów ze Środkowego Wschodu i Południowej Azji.

A-Qaida, Base

Międzynarodowy, siedziby w Afganistanie

1989

Założona przez Osamę ben Ladena, wspiera ekstremistyczne ugrupowania islamskie na całym świecie.

Zbrojna Grupa Islamska

Armed Islamic Group, GIA

Algieria

1992

Islamska grupa ekstremistyczna zwalczająca reżim algierski. Wspierana przez żyjących na emigracji Algierczyków i członków GSPC.

ETA

Kraj Basków i Wolność, Euzkadi Ta Askatasuna

Hiszpania, Francja

1958

Separatystyczna organizacja walcząca o niepodległość kraju Basków.

Grupa Islamska

IG, Al-Gama'a al-Islamiyya

Egipt, Sudan, Wielka Brytania, Afganistan, Austria, Jemen.

1977

Największa organizacja terrorystyczna w Egipcie. Dąży do obalenia rządu i ustanowienia państwa islamskiego w Egipcie. W 1997 w zamachu w Luxor zabiła 58 zagranicznych turystów. W latach 90. XX w. dokonała kilkuset zamachów, zginęło ponad 1000 osób. Wspierana prawdopodobnie przez Iran, Afganistan i Osamę ben Ladena.

Harakat al-Muqawama al-Islamiya

Autonomia Palestyńska

1987

Polityczno-militarna, fundamentalistyczna organizacja palestyńska. Wspierany przez palestyńskich ekspatriantów, Iran i prywatnych ofiarodawców z Arabii Saudyjskiej.

Partia Boga

Liban

1982

Szyicka organizacja polityczno-militarna.

Japońska Armia Czerwona

JRA, Anti-Imperialist International Brigade (AIIB), Nippon Sekigun

Azja, syryjska część Libanu

1970

Międzynarodowa grupa terrorystyczna dowodzona przez Fusako Shigenobu do czasu jej aresztowania w 2000. Sprawca masakry na lotnisku w Lid w Izraelu w 1972.

Al Dżihad

al-Jihad

Egipt, Jemen, Afganistan, Pakistan, Sudan, Liban, Wielka Brytania.

koniec lat 70.

Egipska, islamska, ekstremistyczna grupa mająca powiązania z Al-Kaidą. Dąży do stworzenia państwa islamskiego w Egipcie.

Rewolucyjna Organizacja 17 Listopada

Epanastatiki Organosi 17 Noemvri

Grecja

1974

Radykalna lewicowa grupa występująca przeciwko greckiej elicie politycznej, USA, Turcji, NATO, UE; opowiadająca się za usunięciem tureckich jednostek zbrojnych z terytorium Cypru.

Prawdziwa IRA

Real Irish Republican Army, RIRA

Północna Irlandia, Wielka Brytania

1987

Wyłoniła się z Irlandzkiej Armii Republikańskiej, przeciwnicy procesu pokojowego. Przywódca Michael McKevitt. Odpowiada za atak bombowy w Omagh w 1998 (29 osób zginęło, 220 rannych).

Palestyński Dżihad Islamski

PIJ-Shaqaqi Faction, PIJ-Shallah Faction

Izrael i okupowane terytoria, Bliski Wschód, Liban, Syria

lata 70.

Dąży do utworzenia islamskiej Palestyny oraz zniszczenia Izraela, występuje przeciwko Stanom Zjednoczonym. Wspierany przez Iran i Syrię.

Front Wyzwolenia Palestyny

PLF-Abu Abbas

Tunezja (do 1985), Irak

połowa lat 70.

Oddzielił się od Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny (PFLP-GC), potem podzielił się na popierającą OWP frakcję, prosyrysjską frakcję i frakcję prolibijską. Jego działania wymierzone były przeciwko Izraelowi. Odpowiedzialni m.in. za atak na okręt Achille Lauro w 1985. Wspierany przez Irak, w przeszłości przez Libię.

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny

PFLP, Czerwone Orły, Grupa Halhul

Syria, Liban, Izrael i terytoria okupowane

1967

Marksistowsko-leninowska organizacja założona przez George'a Habasha. Początkowo związana z OWP potem wystąpiła z niej. Przeciwnik rozmów z Izraelem. Wspierany przez Syrię.

Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny - Dowództwo Generalne

PFLP-GC

Kwatery główne w Damaszku, bazy w Libanie, ataki na Bliskim Wschodzie i w Europie.

1968

Wyłonił się z PFLP, przeciwnik rozmów pokojowych z Izraelem, występuje przeciwko OWP. Wspierany przez Syrię i Iran.

Aum Najwyższa Prawda

Aum Shinrikyo, A.I.C. Sogo Kenkyusho, Aleph

Japonia

1987

Sekta religijna założona przez Shoko Asahara. Głosiła, że przy końcu wieku nastąpi wiele katastrof, które doprowadzą do upadku świata w obecnej postaci i rozpoczęcia nowego cyklu kosmicznego.Najsłynniejszą akcją przeprowadzoną przez sektę było rozproszenie w 1995 w metrze w Tokio gazu sarin. W wyniku ataku zmarło 12 osób a 6 tys. odniosło obrażenia. Grupa przeprowadziła także co najmniej dziesięć innych ataków biologicznych na różne cele w Japonii m.in. Parlament, Pałac Cesarski i bazę amerykańską na Jokosuka.

Dżemaja Islamija

Jemaah Islamiah

Indonezja, Malezja, Singapur i południowe Filipiny

1990

Powiązana z siatką al-Kaidy. Podejrzewa się ją o związki z zamachami w Luksorze w 1997 (zginęły 62 osoby, w tym 58 zagranicznych turystów) oraz na Bali w 2002 (zginęło ponad 200 osób).

Świetlisty Szlak

Sendero Luminoso, Komunistyczna Partia Peru, Partido Comunista de Peru para el Sendero Luminoso de Jose Carlos Mariatequi

Peru

1968

Maoistowska organizacja rewolucyjna założona przez Abimaela Guzmana. Do tej pory w wyniku jej akcji zginęło ponad 30 tys. osób, a celem ataków stały się prawie wszystkie instytucje peruwiańskie. Organizacja zajmuje się także handlem kokainą. Po aresztowaniu Guzmana w 1992 została niemal całkowicie rozbita w Limie i innych większych miastach.

Czerwone Brygady

Brigate Rosse

Włochy

1970

Głównym celem Czerwonych Brygad było rozbicie państwa włoskiego oraz stworzenie podstaw do rewolucji proletariatu. Do najbardziej znanych akcji Czerwonych Brygad zalicza się porwanie amerykańskiego oficera NATO, generała brygadiera J. Doziera (uwolnionego po 42 dniach); porwanie w marcu 1978 i zamordowanie w maju 1978 premiera Włoch Aldo Moro. Działania policji na przełomie lat 70. i 80. doprowadziły do rozbicia większości struktur Czerwonych Brygad.

RAF

Rote Armee Fraktion, Frakcja Czerwonej Armii, grupa Baader-Meinhof.

RFN, Niemcy

1968

RAF prowadziła działania przeciwko strukturze kapitalistycznego społeczeństwa (banki, urzędy państwowe, prawicowe wydawnictwa) oraz amerykańskiej obecności wojskowej na terenie Niemiec. W 1972 aresztowano przywódców. Aktywny terror RAF prowadziła do 1977. Po zjednoczeniu Niemiec działała nadal. Ostatnim zamachem organizacji było zastrzelenie 1991 dyrektora berlińskiego Urzędu Powierniczego D. Rohweddera. W 1998 uległa samorozwiązaniu.

Tamilskie Tygrysy

Tygrysy Wyzwolenia Tamilskiego Ilamu, Światowa Organizacja Tamilów

Sri Lanka

1976

Celem organizacji jest utworzenie tamilskiego państwa, walczy ze zdominowanym przez Syngalezów rządem Sri Lanki. Najkrwawsze akcje: 1991 - zabójstwo byłego premiera Indii, Rajiva Ghandiego (19 osób zabitych, 21 rannych); 1996 - eksplozja bomby w Banku Centralnym w Colombo (90 osób zabitych, ponad półtora tysiąca rannych); 1998 - osiem łodzi wypełnionych materiałami wybuchowymi uderzyło w dwa statki (79 osób zabitych); 1999 - atak na miejscowość Gonegalle (zginęło 50 Syngalezów); 1999 - atak na kościół katolicki w Madhu (35 osób zabitych, 60 rannych); 2000 - atak bombowy w Muttur, na Sri Lance (24 osoby zabite, ponad 50 rannych).

Kach i Kahane Chai

KOACH, Szpada Dawida, Policja Żydowska, Kahane Vive.

Izrael

1968

Organizacja sprzeciwia się jakimkolwiek ustępstwom względem Palestyńczyków. Obydwa ugrupowania zostały uznane przez rząd Izraela, w oparciu o ustawę o terroryzmie z 1948, za organizacje terrorystyczne. Kach i Kahane Vive występują zarówno przeciwko rządowi izraelskiemu, jak i Palestyńczykom. Sprzeciwiają się jakimkolwiek ustępstwom Izraela wobec OWP Arafata. Stosują metody terrorystyczne. W 1993 podłożyły bombę pod francuską ambasadę w Tel Avivie, a w 1998 w Jerozolimie pod mieszkanie arabskich studentów.

Partia Pracujących Kurdystanu

Partiya Karkeran Kurdistan

Turcja

1974

Założona przez Abdullaha Ocalana. Jej głównym celem jest wywalczenie niepodległości dla południowo-zachodniej, zamieszkałej przez Kurdów części Turcji. Głównymi celami ataków są tureckie siły bezpieczeństwa oraz tureccy cywile zamieszkujący wschodnią część kraju. W 1993 przeprowadziła skoordynowaną serię ataków na tureckich dyplomatów w trzydziestu miastach Europy Zachodniej. W celu zaszkodzenia tureckiemu przemysłowi turystycznemu rozpoczęła również akcję rzucania bomb w Turcji na hotele i miejsca odwiedzane przez turystów. W 1999 władze tureckie aresztowały w Kenii Abdullaha Ocalana.



Wyszukiwarka