BERNEŃSKI PIES PASTERSKI
Jedna z ras psów, należąca do sekcji szwajcarskich psów pasterskich.
RYS HISTORYCZNY
Wywodzi się od wiejskich psów trzymanych w dolinach alpejskich w Szwajcarii, gdzie był użytkowany jako pies stróżujący, pies zaganiający do bydła i pies zaprzęgowy do przewożenia baniek z mlekiem i serami. Hodowlę w czystości rasy rozpoczęto w 1892 roku. Podobno źródeł powstania tej rasy można poszukiwać już za czasów istnienia Imperium Rzymskiego.
SZATA I UMASZCZENIE
Sierść jest długa i jedwabista, lekko sfalowana; czarny płaszcz z rudymi plamami na policzkach, nad oczami, na kończynach i klatce piersiowej; wymagana biała strzałka na głowie i biała klatka piersiowa, pożądane białe łapy i koniec ogona (tzw. tricolor). Tak rozłożone umaszczenie jest typowe dla Ras Szwajcarskich Psów Pasterskich i nie spotykany u innych ras.
ZACHOWANIE I CHARAKTER
Psy tej rasy są czujne i przyjazne w stosunku do ludzi, opiekuńcze w stosunku do dzieci. Pojętne lubią spędzać aktywnie czas. Wadą jest występująca niekiedy skłonność do kłusowania, a psy o dużym temperamencie wymagają konsekwentnego postępowania już od szczenięcia.
UŻYTKOWOŚĆ
Obecnie najczęściej hodowany jako pies rodzinny, nadaje się do szkolenia na psa towarzyszącego, stróżującego, tropiącego i ratowniczego - lawinowego oraz gruzowego.
ZDROWIE I PIELĘGNACJA
Szata berneńczyka wymaga regularnego szczotkowania. Rasa ta jest wrażliwa na wysokie temperatury. Średnia długość życia wynosi ok. 12 lat.
1
Wyszukiwarka