Monika W.
I rok AON
Diagnoza dotycząca 9 letniego Maksymiliana, u którego zdiagnozowano autyzm wczesnodziecięcy.
Charakterystyka środowiska lokalnego
Maksymilian Uczęszcza do przedszkola integracyjnego. Znajduje się w grupie ośmio osobowej, gdzie występuje różnorodność schorzeń, są dzieci m.in. z zespołem Downa, ADHD, porażeniem móżdżkowym, opóźnieniem rozwojowym, a także wykazujące objawy autystyczne. Jest duże zróżnicowanie wiekowe pomiędzy wychowankami.
Maksymilian mieszka w mieście w bloku z matką i 13 - letnią siostrą. Matka z zawodu kosmetyczna, pracuje w domu. Nie nawiązuje bliższych znajomości z rówieśnikami z otoczenia lokalnego.
Diagnoza typologiczna
Maksymilian we wczesnych latach swojego życia uczęszczał na terapię logopedyczną i psychologiczną, na których chętnie współpracował. Dzięki nim potrafił powtarzać literki, sylaby na zasadzie odtwarzania.
Kilka lat wcześniej uczęszczał do przedszkola, gdzie w kilku osobowej grupie znajdowały się dzieci jedynie z autyzmem. Maks niechętnie chodził i uczestniczył w zajęciach. Rodzice postanowili przenieść go do przedszkola, do którego chodzi do dziś.
Kiedy miał 7 lat jego rodzice rozwiedli się, odbiło się to w sposób bardzo znaczący na jego rozwoju. Maks zaprzestał współpracy z terapeutami, zajęcia stały się dla niego nieprzyjemne i męczące. Nastąpiło uwstecznienie rozwoju nawet w procesach fizjologicznych. Izolował się od wszystkiego. Często objawiał agresję oraz autoagresję.
W chwili obecnej Jego rozwój uległ poprawie. Potrafi powtórzyć słowa, potrafi prostymi słowami jak np. „tak”, „nie”, „daj” zakomunikować swoje potrzeby lub chęci. Pisze, rysuje szlaczki po śladzie.
Poziom intelektualny niski. Potrafi przyporządkować figury geometryczne, rozpoznaje ale nie nazywa barwy.Nie wykazuje żadnych mocnych stron.
Chętnie wykonuje prace manualne jak rzeźbienie, nawlekanie koralików, malowanie rękami, taki sposób spędzania czasu bardzo go wycisza i uspakaja. Równie chętnie uczestniczy w zajęciach ruchowych, gimnastycznych. Natomiast innych zajęć unika, stara się wykorzystać każdą nadarzającą się sytuację, aby uciec. W szczególności nie lubi rytmiki. Spowodowane jest to nadwrażliwością słuchową. Na takich zajęciach denerwuje się i zatyka uszy.
Obecnie uczestniczy w zajęciach wczesnego wspomagania, gdzie spotyka się z logopedą i psychologiem. Jego percepcja wzrokowa prawidłowa.
Diagnoza genetyczna
Rodzina, w której wychowuje się Maksymilian jest niepełna. Rodzice rozwiedli się 2 lata temu. To miało wpływ na cofnięcie się w rozwoju, nawet w funkcjonowaniu fizjologicznym.
Jest podejrzenie występowania zespołu Aspergera w rodzinie. Jednak choroba nie jest zdiagnozowana.
Maks mieszka z matką i 13 - letnią siostrą. Dobry kontakt utrzymuje również z babcią.
Kontakt Maksa z matką świadczy o silnej i pozytywnej więzi emocjonalnej. Jej stosunek do syna jest ciepły i troskliwy, jednak bywa niekonsekwentna w swoich poczynaniach wychowawczych. Jest zaangażowana we współpracę z wychowawcą, wchodzi w skład trójki klasowej.
Siostra Ola ma na Maksa bardzo duży wpływ, przede wszystkim terapeutyczny. Ćwiczy z nim wymawianie i pisanie literek, sylab, oraz wykonuje inne tego typu zadania. Jest bardzo pomocna matce i w przeciwieństwie do niej potrafi być konsekwentna.
W wolnych chwilach Maks spędza czas w swoim pokoju, gdzie ma dużo zabawek przede wszystkim edukacyjnych. Jest bardzo zamknięty i nie nawiązuje kontaktów z rówieśnikami z osiedla.
Dzieci w przedszkolu akceptują Maka i jego zachowanie. Kiedy się denerwuje czy płacze są troskliwe wobec niego, głaszczą go. Nie zdarzyło się nigdy, żeby ktoś zrobił mu krzywdę. Dzieci zachęcają go do zabawy, zwracają na niego uwagę podczas różnych zajęć. Maks czasami odpowiada na ich zachęty i nawiązuje kontakty w postaci odpowiadania gestem, uśmiechem, mimiką , zaczepianiem. Jest natomiast chłopiec, którego Maks stara się unikać. Chłopiec ten jest chory na ADHD, jego zachowanie często jest głośne i gwałtowne, co wzbudza w nim strach.
Diagnoza znaczenia
Maksymilian ujawnia stereotypowe zachowania dziecka autystycznego. Izoluje się od otoczenia, Jest bardzo cichy, zamknięty w sobie, w związku z tym nie przeszkadza podczas prowadzenia zajęć. Nie ujawnia zachowań agresywnych wobec innych. Podczas zabawy nie trzyma się grupy. Rzadko bierze zabawki z własnej woli, najczęściej ktoś musi mu je podsunąć. Gdy zabawy toczą się na dworze, nie bawi się piłką, czy huśta na huśtawce, ale zbiera patyki, kamienie, które podrzuca, układa, rozsypuje. Bardziej ufa dorosłym niż dzieciom. Najwyraźniej widoczne jest to podczas zabaw, kiedy rzuca piłką z wychowawcą, robi to pewnie i wydaje się przy tym dobrze bawić. Natomiast przy tej samej czynności wykonywanej z innym dzieckiem jest spięty, zestresowany, ponieważ wie, że jeżeli zrobi coś niezgodnego z zasadami jego kompan do zabawy może się obrazić, zdenerwować, krzyczeć lub zachowywać się gwałtownie.
Diagnoza fazy
Życie społeczno emocjonalne Maksa jest zaburzone, główną przyczyną tego jest niezdolność do interakcji społecznych głównie poprzez opóźnienie mowy czynnej oraz problemy z komunikacją uczuć.
Problemy z przyswajaniem wiedzy przez słabą koncentracje. Nie ma żadnych dolegliwości fizycznych. Uczęszcza na zajęcia wczesnego wspomagania, gdzie spotyka się z psychologiem i logopedą. Współpraca z logopedą układa się pomyślnie, jest aktywny, chętny do działania, zmobilizowany i zorganizowany. Natomiast na zajęciach z psychologiem Maks nudzi się, ponieważ mają one charakter rozmów.
Szczególnie negatywny wpływ na jego rozwój miał rozwód rodziców, przeżył regres.
Diagnoza prognostyczna
Jeżeli Maksymilian będzie uczęszczał na zajęcia logopedyczne, jest możliwość wyuczenia go większej ilości słów. Aby zapobiec dalszych konsekwencji związanych z cechami autystycznymi, powinien mieć zapewnione wsparcie, bezpieczeństwo ze strony rodziny jak i wychowawcy. Dalsze spotkania z psychologiem mogą mieć znamienny wpływ na jego samoocenę, motywację do działania i zdobywania wiedzy, nabywania podstawowych umiejętności.
Powinien czuć się akceptowany wśród rówieśników, to mogłoby spowodować jego rozwój od strony społeczno - emocjonalnej.
Negatywny wpływ na jego dalszy rozwój może mieć zaniechanie spotkań z terapeutami, a także traumatyczne przeżycia rodzinne. Grozi to ponowną regresją, zamknięciem się w swoim świecie, odizolowaniem się od wszystkiego, a także agresją lub autoagresją.
Wywiad z wychowawcą
Jakie panują relacje między dzieckiem a rówieśnikami?
Maks ma spore problemy z nawiązywaniem kontaktów, składa się na to wiele czynników, jednym z nich jest zaburzenie mowy.
Jak rówieśnicy reagują na zachowanie Maksa?
Dzieci potrafią być bardzo opiekuńcze w stosunku do niego, zwłaszcza w sytuacjach, kiedy Maks się denerwuje, boi. Wtedy dzieci podchodzą, głaszczą go, dodają mu otuchy. Ich stosunek jest bardzo ciepły.
Jakie relacje panują między dzieckiem a nauczycielem, czy wymaga specjalnej opieki?
Jak każde dziecko w tej grupie Maks ma swoje indywidualne potrzeby, Jednym dzieciom musimy pomagać przy jedzeniu, innym przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych, a Maks potrzebuje bardziej wsparcia emocjonalnego, musi być przekonany, że ktoś cały czas jest przy nim, zwraca na niego uwagę i nie jest obojętny na jego potrzeby. Często przychodzi chce, żeby go brać na ręce czy przytulać.
Czy jest aktywny podczas zajęć. Uczestniczy w zajęciach dodatkowych?
Podczas zajęć przeważnie siedzi z boku, ale uczestniczy w nich, czasem po namowach i zachętach innych dzieci, czasem z własnej woli. Bywają dni, że jest bardzo aktywny, chce się bawić, śmieje się; ale bywają też takie, gdzie siedzi przy ścianie, bije głową i płacze. Także wszystko zależy od tego jaki ma humor.
Czy ma jakieś zainteresowania?
Ostatnio zauważyłam, że Maks wyciąga książeczki, przegląda obrazki po czy podchodzi i pokazując palcem pyta „co to”? Najczęściej pokazuje rzeczy związane z maszynami, robotami, narzędziami.
Jak spędza czas wolny pomiędzy zajęciami?
Bardzo różnie to wygląda. Jak już mówiłam wcześniej, dużo zależy od jego nastroju. Czasem spędza czas aktywnie bawiąc się, a czasem siedząc w jednym miejscu i patrząc w dal.
Czy ujawnia jakieś mocniejsze strony? np. w liczeniu, rysowaniu, pisaniu...
Niestety nie zauważyłyśmy u niego szczególnych uzdolnień, lubi rzeźbić, malować rękami, nawlekać koraliki. Nie lubi za to zajęć na których jest chaos i hałas jak na przykład rytmika.
Jaki jest kontakt pomiędzy nauczycielem a rodzicem?
Mama Maksa jest mocno zaangażowana w życie przedszkola, należy do trójki klasowej, zawsze jest obecna przy jakichkolwiek uroczystościach, a także przy ich organizowaniu.
Czy istnieje pełne zainteresowanie ze strony rodziców?
Tak, widzę, że syn jest dla niej bardzo ważny. Maks nigdy nie przyszedł do przedszkola w brudnych czy dziurawych ubraniach. Zawsze jest zadbany.
Wywiad z matką
Jaki jest stan rodziny?
Jestem samotną matką. Mieszkam z Maksem i 13 - letnią córką. Jestem kosmetyczką, pracuje w domu, więc cały czas „mam na oku” Maksa.
Jakie relacje łączą Maksa z siostrą?
Córka ma na niego bardzo duży wpływ szczególnie terapeutyczny. Jest mi bardzo pomocna. Lubię w niej również to, że potrafi być konsekwentna niestety w przeciwieństwie do mnie.
Jaki był Pani wiek podczas ciąży?
Miałam wtedy 25 lat.
Czy w rodzinie zdarzały się tego typu choroby?
Kuzynki syn ma podejrzenie zespołu Aspergera, nie jest to jednak zdiagnozowane.
5.Jak Maks zachowuje się w domu?
Najwięcej czasu spędza w swoim pokoju, gdzie ma dużo zabawek, przede wszystkim edukacyjnych.
6.Czy chętnie chodzi do przedszkola?
Tak, bardzo chętnie. W przeciwieństwie do poprzedniej szkoły przystosowanej dla dzieci autystycznych.