Temat: Budowa anatomiczna kończyny górnej (membrium superius)
Kościec kończyny górnej składa się z:
1. Obręczy kończyny górnej -obojczyk(clavicula), łopatka (scapula)
2. kończyny górnej wolnej:
a) odcinek bliższy -kość ramienia (humerus)
b) odcinek środkowy -kości przedramienia (k. promieniowa (radius) i k. łokciowa(ulna))
c) odcinek dalszy -ręka
Kości obręczy:
Obojczyk: jest to wygięta w kształt litery „S” kość długa położona poziomo bezpośrednio pod skórą. Kość ta nie posiada jamy szpikowej.
W obojczyku wyróżnia się:
1. koniec mostkowy, na którym znajduje się powierzchnia stawowa mostkowa pokryta chrząstką włóknistą
2. Koniec barkowy, który spłaszczony jest w kierunku od góry ku dołowi i zkaończony jest małą, owalną powierzchnią stawową.
Łopatka: jest to kość płaska, cienka, trójkątna i przylega do grzbietowej ściany klatki piersiowej. Jest to kość zawieszona między mięśniami. Stawowo łączy się tylko z obojczykiem i k. ramienną.
Powierzchnie łopatki:
żebrowa
grzbietowa
Brzegi łopatki:
górny (posiada wcięcie łopatki przez które przechodzi nerw nadłopatkowy)
przyśrodkowy
boczny
Kąty łopatki:
górny
dolny
boczny
Powierzchnia żebrowa jest wklęsła i posiada kilka kres mięśniowych, które zaznaczają miejsca przyczepu m. podłopatkowego. Powierzchnię tę określamy dołem podłopatkowych
Powierzchnia grzbietowa jest wypukła i wyrażnie zaznaczonym szczegółem anatomicznym jest grzebień łopatki oraz dół nadgrzebieniowy i dół podgrzebieniowy. Grzebień łopatki zaczyna się w okolicy brzegu przyśrodkowego małym, trójkątnym polem i kieruje się poziomo, i kończy się wyrostkiem barkowym. Na wyrostku barkowym znajduje się powierzchnia stawowa barkowa.
Brzeg boczny łopatki: posiada wdrążenie stawowe, które tworzy panewkę dla stawu ramiennego. Powyżej panewki znajduje się guzek nadpanewkowy a poniżej guzek podpanewkowy.
Wyrostek kruczy rozpoczyna się na brzegu górnym i biegnie ku przodowi i bokowi. Jest on miejscem przyczepu dla mięśni (m. piersiowy większy, m. kruczo ramienny, głowy krótkiej m. dwugłowego ramienia)
Kość ramienna: jest to kość długa, w której wyróżnia się: trzon oraz nasadę bliższą i dalszą.
Szczegóły anatomiczne do opanowania:
Koniec bliższy:
głowa kości ramiennej
szyjka anatomiczna,
szyjka chirurgiczna
guzek większy
guzek mniejszy
grzebień guzka większego
grzebień guzka mniejszego
bruzda międzyguzkowa
Koniec dalszy: nosi on nazwę kłykcia kości ramiennej
nadkłykieć przyśrodkowy (na tylnej stronie posiada płytką bruzdę, w której przebiega n. łokciowy)
nadkłykieć boczny
bloczek kości ramiennej
główka kości ramiennej
dół dziobiasty
dół promieniowy
dół wyrostka łokciwego
Trzon: posiada powierzchnię tylną i 2 powierzchnie przednie-przyśrodkową i boczną. Na powierzchni tylnej przebiega bruzda nerwu promieniowego. Na powierzchni przednio bocznej znajduje się guzowatość naramienna.
Kości przedramienia:
1. kość łokciowa jest kością długą, kształtu trójgraniastego (wyróżnia się trzon i dwa końce-bliższy i dalszy).
Szczegóły anatomiczne do opanowania.
Koniec bliższy:
wyrostek łokciowy
wcięcie bloczkowe
wyrostek dziobiasty
guzowatość kości łokciowej
wcięcie promieniowe kości łokciowej
grzebień mięśnia odwracacza
Koniec dalszy:
głowa kości łokciowej
obwód stawowy głowy kości łokciowej
wyrostek rylcowaty
2. Kość promieniowa: jest także kością długa, w której wyróżnia się trzon i dwa końce: bliższy i dalszy.
Szczegóły anatomiczne do opanowania:
Koniec bliższy:
głowa k. promieniowej
dołek głowy
powierzchnia stawowa górna
obwód stawowy
szyjka kości promieniowej
guzowatość kości promieniowej
Koniec dalszy:
Powierzchnia stawowa nadgarstkowa
wcięcie łokciowe kości promieniowej
wyrostek rylcowaty
guzek grzbietowy
Kości ręki (ossa manus) -należą tu 27 kości, które dzielimy na 3 odcinki:
1. nadgarstek -carpus
2. śródręcze -metacarpus
3. palce -digitis
ad. 1 Kości nadgarstka
nadgarstek składa się z 8 kości ułożonych w 2 szeregi: bliższy i dalszy.
szereg bliższy licząc od story promieniowej to:
k. łodeczkowata
k. księżycowata
k. trójgraniasta
k. grochowata
(łódka płynie, księżyc świeci, trójgraniasty groszek leci)
szereg dalszy (licząc tez od strony promieniowej):
k. czworoboczna większa
k. czworoboczna mniejsza
k. główkowata
k. haczykowata
(na trapezie, trapeziku, wisi główka na haczyku)
ad. 2 kości śródręcza
Składa się z 5 kości, które oznaczamy cyframi od I-V od strony promieniowej. Kości te zaliczamy do kości długich. Wyróżnia się w nich: trzon, koniec bliższy (podstawę), koniec dalszy (głowę)
ad. 3 kości palców
składają się z 3 paliczków: bliższego, środkowego i dalszego. Tylko kciuk posiada 2 paliczki: bliższy i dalszy. Koniec dalszy paliczków dalszych nosi nazwę guzowatości paliczka dalszego lub guzowatość paznokciowa, która stanowi twarde podłoże dla opuszki palców. Palce poza oznaczeniami cyfrowymi od I-V posiadają swoje nazwy:
palec I -kciuk
palec II wskaziciel lub wskazujący
palec III środkowy
palec IV -serdeczny, obrączkowy, pierścieniowy
palec V -mały
POŁĄCZENIA KOŚCI KONCZYNY GÓRNEJ
I. Połączenia obręczy:
staw obojczykowy przyśrodkowy ( staw mostkowo -obojczykowy) Panewka utworzona jest przez wcięcie obojczykowe mostka, główka przez powierzchnię stawową końca mostkowego obojczyka. Pomiędzy tymi powierzchniami znajduje się krążek stawowy, który dostosowuje powierzchnie do siebie, łagodzi uderzenia w okolicę stawu ramiennego.
Torebka stawowa jest luźna i bardzo gruba, wzmocniona więzadłami:
-więzadło mostkowo -obojczykowe przednie i tylne
-więzadło międzyobojczykowe
-więzadło żebrowo -obojczykowe
Ruchy wykonywane w tym stawie: ku dołowi, do przodu, ku tyłowi i górze.
staw barkowo -obojczykowy (staw obojczykowy boczny) łączy on obojczyk z łopatką. Głowka stawu utworzona jest przez małą, jajowatą, wypukła powierzchnię stawową obojczyka. Panewka utworzona jest przez powierzchnię stawową wyrostka barkowego. Torebka stawowa jest luźna, z przodu grubsza. Wzmacniają ją:
-więzadło barkowo -obojczykowe
-wiezadło kruczo -obojczykowe
Krążek stawowy zbudowany z chrząstki włóknistej nie zawsze występuje lub jest niekompletny. Czasem wypełnia całą jamę stawową dając połączenie chrzastkozrostowe.
Ruchy w tym stawie: unoszenie i obniżanie łopatki, wysuwanie łopatki do przodu, cofanie ku tyłowi.
II. Staw ramienny
Łączy on kość ramienną z łopatką: powierzchnie stawowe:
-główka -głowa kości ramiennej
-panewka -wdrążenie łopatki wraz z obrąbkiem stawowym
Torebka stawowa jest luźna, długa. Kiedy ramię jest opuszczone dolne część torebki zwisa do jamy pachowej wytwarzając charakterystyczny fałd. Wzmocniona jest ona przez tzw. więzadła czynne czyli ścięgna mięśni: m. podłopatkowego, m. nadgrzebieniowego, m. podgrzebieniowego, m. obłego mniejszego, m. dwugłowego (głowy długiej). Torebkę wzmacniają także:
-więzadło kruczo -ramienne
-więzadło -obrąbkowo -ramienne
Mechanika stawu: staw wieloosiowy wolny!
III. Staw łokciowy
Staw łokciowy jest stawem złożonym. Składa się z 3 stawów zamkniętych w jednej rorebce stawowej. Są to:
1. staw ramienno -łokciowy (zawiasowy)
2. staw ramienno -promieniowy (kulisty)
3. staw promieniowo -łokciowy bliższy (obrotowy)
ad. 1 staw ramienno -łokciowy
główka -bloczek k. ramiennej pokryty chrząstka szklistą
panewka -wcięcie bloczkowe k. łokciowej
ad 2 staw ramienno -promieniowy
główka -główka kości ramiennej
panewka -dołek głowy k. promieniowej
ad. 3 staw promieniowo -łokciowy bliższy
główka -obwód stawowy głowy kości promieniowej
panewka -wcięcie promieniowe kości łokciowej i więzadło pierścieniowate
Torebka stawowa jest napięta po bokach. Z przodu i tyłu jest luźna (nie hamuje ruchów zgięcia i prostowania stawu łokciowego) Aby torebka nie została „zakleszczona” wewnątrz stawu jest pociągana przez m. ramienny i m. trójgłowy. Torebka stawowa jest wzmocniona przez:
więzadło poboczne łokciowe
więzadło poboczne promieniowe (przyczepia się do k. łokciowej!!)
Mechanika stawu to; zgięcie, wyprostowanie, nawracanie i odwracanie.
IV. Połączenia kości przedramienia:
staw promieniowo -łokciowy bliższy
staw promieniowo łokciowy dalszy
błona międzykostna przedramienia
V. Stawy ręki i stawy palców
W ręce wyróżniamy następujące stawy:
staw promieniowo -nadgarstkowy (staw bliższy ręki) Łaćzy on kość promieniową z szeregiem bliższym kości nadgarstka. Głowa kości łokciowej nie dosięga nadgarstka i dlatego uzupełnia to połączenie krążek stawowy. Panewka -powierzchnia nadgarstkowa k. promieniowej. Główka stawowa -kości szeregu bliższego bez k. grochowatej! Ruchy: zgięcie grzbietowe, zgięcie dłoniowe, odwodzenie, przywodzenie
staw śródnadgarstkowy utworzony przez oba szeregi kości nadgarstka (staw dalszy ręki)
połączenia stawowe szeregu bliższego kości nadgarstka i szeregi dalszego kości nadgarstka czyli stawy międzynadgarstkowe
stawy nadgarstkowo -śródręczne. Tworzą je powierzchnie stawowe dlasze szerego dalszego kości nadgarstka z kośćmi śródręcza (ich końcami bliższymi)
stawy międzyśródręczne w liczbie 3 powstają z połączenia podstawy II -V kości śródręcza
staw nadgarstkowo -śródręczny kciuka. Stanowi staw całkowicie odrębny. Nie łączy się z innymi stawami i należy do stawów siodełkowatych. Powierzchnie stawowe kości czworobocznej większej i podstawa I k. śródręcza są ukształtowane siodełkowato. Daje to przeciwstawianie kciuka. Bardzo ważny ruch podczas pracy (chwytanie przedmiotów)
6