173


MEDIA W EDUKACJI

SŁOWNIK POJĘĆ

BIBLIOTEKA CYFROWA

Cyfrowe zasoby, cyfrowe opracowanie i cyfrowe udostępnianie. Punkt wyjściowy to zgromadzenie dokumentów cyfrowych (elektroniczne teksty, bazy danych, multimedia) i/lub digitalizacja dokumentów tradycyjnych na formę cyfrową, co daje w rezultacie pewien zasób, który fizycznie może być umieszczony na jednym lub wielu serwerach. Tym, co odróżnia tworzenie tego zasobu od przypadkowego zbioru dokumentów dostępnych w sieci, jest świadomość jego twórców, że ich zasoby będą częścią pewnej całości. Świadomość ta bierze się zwykle z organizacyjnych i finansowych powiązań, charakterystycznych dla realizacji konkretnego projektu. Przykładem może tu być szeroko zakrojony projekt Digital Library Initiative (http://www.dli2.nsf.gov). Za tworzonymi zasobami podąża ich opracowanie w postaci szeregu elektronicznych katalogów, indeksów i/lub baz danych. Tutaj występuje punkt styczny z pierwszym znaczeniem terminu biblioteka wirtualna. Wreszcie mamy zdalny dostęp do elektronicznego dokumentu poprzez elektroniczną metainformację. Te trzy rzeczy tworzą bibliotekę cyfrową.

Źródła:

Opracowanie: Katarzyna Spytkowska

Komentarz: proponowałabym uzupełnić to hasło o treści zamieszczone w definicji BC w Wikipedii:

KOMUNIKAT INFORMACYJNY

Komunikat to wiadomość przekazywana odbiorcy przez nadawcę. Nośnikiem danych mogą być zarówno słowa jak i obrazy, gesty itp., zrozumiałe dla nadawcy oraz odbiorcy. Komunikat informacyjny zawiera w sobie informacje na znany nadawcy temat. Komunikatem informacyjnym są np. komunikaty pokazujące się przy instalacji systemu operacyjnego, objaśniające użytkownikowi postęp instalacji czy informujące o nowych możliwościach ulepszenia systemu.

Źródła:

Opracowanie: Katarzyna Zawada, Magdalenia Kurpiarz

KOMUNIKAT PERSWAZYJNY

Komunikat przekonujący odbiorcę do zajęcia określonego stanowiska w danej sprawie, która nie jest szkodząca dla odbiorcy. Komunikaty te często wykorzystywane są w reklamach. Przykładowy komunikat perswazyjny: „ Masz ochotę na rozrywkę? Koniecznie musisz zobaczyć najlepszą komedię XXI wieku!” Nadawca stosując pytania podświadomie nakłania odbiorcę do zastanowienia się, a stosując wyrazy typu „koniecznie, obowiązkowo, niezbędnie” oraz przymiotniki w stopniu najwyższym przekonują odbiorcę by zaryzykował i wypróbował produkt.

Opracowanie: Katarzyna Zawada, Magdalenia Kurpiarz

KOMUNIKAT REKLAMOWY

Komunikat nakłaniający, zachęcający, przekonywujący do kupna reklamowanego przedmiotu. Komunikat reklamowy kreuje wyimaginowany świat w którym najważniejszy jest dany przedmiot, reszta jest nieważna. Przykładowy komunikat reklamowy „Chcesz mieć włosy bez łupieżu, pomoże Ci w tym szampon X”. Odbiorcy wydaje się że ten szampon naprawdę działa.

Opracowanie: Katarzyna Zawada, Magdalenia Kurpiarz

CYFROWE FILMY VIDEO JAKO NARZĘDZIE W EDUKACJI

Tak zwana „edukacja wizualna” (ang. Visual Learning) staje się powoli jednym z ważniejszych trendów w nauczaniu. Coraz częściej pojawiają się ciekawe propozycje, które świetnie uzupełniają (albo z czasem zastępują) szkolną edukację. Jest to zarazem (albo raczej: powinno być) wielkie wyzwanie dla nauczycieli - aby dokonać poważnego przeglądu, czego nauczyciele uczą, w jaki sposób uczą, oraz w jaki sposób uczą się dziś ich uczniowie. Nowe narzędzia przyczyniają się do rozwoju nowych technik nauczania wymuszając dokształcanie się edukatorów, a tym samym wzbogacają również ofertę instytucji edukacyjnych. Entuzjazm dla wykorzystania filmów w nauczaniu jest wyraźnie widoczny w środowisku oświatowym w krajach zachodnich. W Irlandii, w szkołach podstawowych uczniowie uczą się realizować metodą projektową filmy edukacyjne, w Wielkiej Brytanii już od dawna Teachers.tv, która jest doskonałym zbiorem narzędzi edukacyjnych zasilanym przez programy autorskie nauczycieli i uczniów. Również amerykańscy nauczyciele coraz chętniej wykorzystują filmy w procesie nauczania. Nie tak dawno przyczynili się oni do stworzenia edukacyjnej wersji YouTube.  Istnieje termin „nowa energia w edukacji”, dzięki której nauczyciele postrzegają korzyści z wykorzystania cyfrowego obrazu w edukacji znacznie wyraźniej niż kiedykolwiek wcześniej. Trzeba jednak zastanowić się, co umożliwia w edukacji ta technologia. Technologie przyczyniają się do zmiany w sposobie nauczania. Kiedy raz nauczyciel zdecyduje się skorzystać z nowych technologii do celów edukacyjnych, sposób nauczania zmienia się. To tak, jakby dostał sygnał: „pomyśl o nowych możliwościach, treściach, których chciałbyś nauczyć i tym, w jaki sposób możesz to łatwo osiągnąć korzystając z nowych technologii”. Polscy nauczyciele już zaczęli wykorzystywać filmy na zajęciach szkolnych. „Filmy to wartościowe i innowacyjne narzędzie edukacji, które można wprowadzić na zajęcia w dowolnym etapie nauczania (w szkole podstawowej, gimnazjum, szkołach ponadgimnazjalnych), uatrakcyjniając lekcje i  zachęcając ucznia do odkrywania nowych zagadnień za pomocą metod multimedialnych” - zauważa Daniel Dajczak, należący do polskiej grupy Wzorcowych Edukatorów Apple „W epoce Internetu otaczająca nas technika musi trafiać także do szkół. Dzisiaj materiały audio i wideo są chętniej akceptowane przez dzieci i młodzież niż materiały pisane czy wykład.” - podkreśla Dajczak. Zaletą edukacji wizualnej jest to, że dotyka ona istoty procesu edukacji. Nie należy ulegać złudzeniu, że dzięki wykorzystaniu technologii automatycznie sprawimy, że uczniowie będą bardziej zmotywowani do nauki i będą więcej się uczyć. Liczy się treść i to, w jaki sposób użyjemy mediów, żeby ją przekazać. Znaczenie mają więc nie sama technologia, lecz pedagogika, koncepcja przekazu edukacyjnego, sposób podania wiedzy, podejście do nauczania - to są krytyczne elementy tego procesu. Większość z nas - w tym i uczniowie oraz studenci - o wiele efektywniej uczy się i zapamiętuje, gdy możemy posłużyć się materiałem filmowym dotyczącym określonego zagadnienia. W raporcie przygotowanym przez amerykańską Corporation for Public Broadcasting na temat wpływu narzędzi wideo na nauczanie, ujęto to w ten sposób: “Oglądanie jest procesem aktywnym, prawdopodobnie najlepiej rozumianym jako interaktywne doświadczenie pomiędzy widzem a medium. W odpowiedzi na to, co widzowie obejrzą na ekranie, obudowują ten przekaz własnymi doświadczeniami i oczekiwaniami.” W raporcie podkreślono, że nie można postrzegać edukacyjnego materiału wideo jako medium „wyizolowanego”, ponieważ w dzisiejszych czasach jest ono powiązane z wieloma innymi formami przekazu i komunikacji - od komputerów i Internetu po cyfrowy druk. Przez to każdy edukacyjny materiał wideo jest dziś elastycznym, znajdującym się pod kontrolą osoby uczącej się, interaktywnym medium, co podnosi jego wartość jako narzędzia edukacji.

Źródła:

Opracowanie: Justyna Buchała

E-LEARNING

Technika szkolenia polegająca na nauczaniu na odległość, wykorzystująca wszelkie dostępne media elektroniczne tj. Internet, intranet, externet, przekazy satelitarne, taśmy audio/video, telewizję internetową oraz CD-ROMy. E-learning występuje w paru odmianach: samokształcenie (brak fizycznego kontaktu słuchacza z nauczycielem), szkolenie asynchroniczne (tempo szkolenie zależy od możliwości i chęci ucznia), szkolenie synchroniczne (wspólne tempo dla wszystkich słuchaczy — tzw. wirtualna klasa) lub szkolenie mieszane (wspomagane tradycyjnymi formami nauki — ang. blended learning).

E-learning należy do form nauczania, w której wykorzystuje się komputer jako stronę przekazującą oraz egzaminującą wiedzę. Dzięki niej możliwe jest ukończenie szkolenia, kursu bądź studiów bez konieczności wychodzenia z domu. Forma ta powszechnie jest uważana za „distance learning”(„uczenie na odległość”), ze względu na brak fizycznego kontaktu uczniów z nauczycielem. Na całym świecie e-learning zyskuje coraz większą popularność, stając się metodą kształcenia opartą na technologii mediów elektronicznych. E-learning może również odnosić się do edukacyjnych stron internetowych, udostępniających np. scenariusze lekcji, arkusze ćwiczeniowe, czy interaktywne ćwiczenia dla dzieci. Pojęcie to jest również używane w biznesie w odniesieniu do opłacalnych szkoleń online.

Distance Learning - to wspomaganie dydaktyki za pomocą komputerów, CD-ROMów oraz Internetu. Pozwala na ukończenie szkolenia czy kursu bez konieczności fizycznej obecności w sali wykładowej.

Zalety

Wady

Korzyści

Standardy

- ruchomy czas pracy,

- nieograniczona liczba osób uczestnicząca w szkoleniu,

- wygoda oraz dostosowanie do potrzeb uczniów i nauczycieli,

- urozmaicenie nauczania.

-brak osobistego kontaktu z nauczycielem,

- wrażenie odosobnienia,

- dużo większe koszty dla studentów, ponieważ szkolenia i kursy online są znacznie droższe od tradycyjnego studiowania.

- zwiększanie skali procesu nauczania,

- jednolity przekaz form nauczania,

- definiowanie potrzeb szkoleniowych,

- zwiększanie wydajności pracy,

- optymalizacja systemów.

- SCORM(Sharable Content Object Reference Model) system otwartych reprezentacji treści dydaktycznych.

- SCO(Sharable Content Object) system złożoności źródeł uczących.

- LMS(Learning Management System) system służący pomocą w zarządzaniu aktywnością szkoleniową i kompetencjami w organizacji.

- LCMS (Learning Content Management System) system pomagający tworzyć, wykorzystywać, lokalizować, dostarczać, zarządzać i ulepszać zawartość szkoleń i kursów.

Źródła:

Opracowanie:

KSZTAŁCENIE MULTIMEDIALNE

Koncepcja realizacji procesu nauczania, uczenia się, lub samokształcenia, polegająca na kompleksowym stosowaniu funkcjonalnie dobranych tradycyjnych i nowoczesnych środków dydaktycznych (multimediów).

Opracowanie: Erwin Ignatjuk

MANIPULOWANIE INFORMACJĄ

Manipulacja to świadomy wpływ na uczucia, emocje i zachowania danej osoby lub grupy ludzi tak by skłonić ją / ich do działania sprzecznego z jej / ich dobrem, dla zaspokojenia celów, potrzeb, korzyści manipulatora.

Źródła:

Opracowanie: Katarzyna Zawada, Magdalena Kurpiarz

MECHANIZMY ODDZIAŁYWANIA MEDIÓW

Ważną częścią życia współczesnego społeczeństwa są media elektroniczne typu radio czy internet. Ich oddziaływanie jest wprost ogromne, typowe dziecko spędza ok. 30 godzin tygodniowo przed telewizorem. Wysoką pozycję zajmuje prasa, która jest ogólnie dostępna, oddziałuje na człowieka w warstwie kulturowej, formułuje postawy społeczne, porusza problemy moralne. Pokazując na okładkach wizerunki młodych ludzi wzbudza w młodzieży poczucie bliskości z czasopismem (Np. „Bravo”, „Dziewczyna”). Mas media silnie oddziałują na ludzi gdyż bardzo pobudzają słuch i wzrok (najważniejsze receptory ludzkie). Mocno przyciągają uwagę, dostarczają łatwo dostępną rozrywkę i różnorodne informacje. Ludzie staja się bierni i leniwi. Nie muszą już wyjeżdżać by zobaczyć dalekie krainy, czy też uczestniczyć w ważnym wydarzeniu by być jego świadkiem. Mas media przesyłają silne przekazy podprogowe, których przeciętny odbiorca nie jest w stanie wyłapać, działają one jednak stale wywołując określone reakcje emocjonalne. Media nadają znaczenia i podają gotowe wzorce.

Źródła:

Opracowanie: Katarzyna Zawada, Magdalena Kurpiarz

MEDIATYZACJA

Mediatyzacja w znaczeniu szerokim oznacza - jak proponuje autor - zapośredniczanie pamięci o przeszłości przez media, przy czym są one definiowane jak najszerzej jako nośniki pamięci (od źródeł historycznych, muzeów, uroczystości rocznicowych aż po opowieści oraz historie, film czy sztukę. Medializacja w znaczeniu wąskim oznacza według Korzeniewskiego zapośredniczanie obrazu przeszłości przez masowe media (w tym internet), które stają się nośnikiem pamięci. Dzięki takiemu rozszerzeniu pojęcia medializacji autor uzyskuje niezbędny dystans wobec najnowszych teorii związanych z wpływem mass mediów (głównie telewizji) i do badań włącza także kwestie związane z tradycyjnymi (muzeum, uroczystość rocznicowa) nośnikami pamięci.

Opracowanie: Dagmara Bańko, Dominika Rybicka

RADIO

Dziedzina techniki zajmująca się przekazywaniem wiadomości na odległość za pomocą fal elektromagnetycznych. Za wynalazcę radia uważa się powszechnie Guglielmo Marconiego. Ten syn włoskiego kupca z Lombardii rozpoczął doświadczenia z przesyłaniem i odbiorem fal radiowych w roku 1894. Pracując w amatorskich warunkach - i częściowo w tajemnicy przed ojcem - uzyskał we wrześniu 1895 roku łączność radiową na odległość 1 kilometra. Nie widząc zainteresowania swoim wynalazkiem we Włoszech, wyjechał w lutym 1896 do Anglii. Trafił do naczelnego inżyniera Poczty Brytyjskiej. 27 lipca 1896 roku zainstalowano sprzęt nadawczy na dachu Poczty Głównej w Londynie. Odbiornik z drukarką Morse'a umieszczono na dachu odległego o kilometr budynku. Sam Guglielmo operował kluczem telegraficznym, a widzowie przy drukarce mogli odczytać przekazywany tekst. Zdarzenie to uznane zostało za pierwszą publiczną próbę radia. Następnie, w roku 1899 odbyła się próba przekazu sygnału przez kanał La Manche. Jeszcze później, w roku 1901 przekazano wiadomość przez Ocean Atlantycki z Kanady do Anglii. Pierwszym sygnałem, który przesłano przez Atlantyk była litera "S" alfabetu Morse'a. Radio w edukacji.. Audycje radiowe mają bawić zarówno dzieci, jak i dorosłych, a przy tym uczyć i popularyzować wiedzę o najnowszych osiągnięciach technologicznych w różnych dziedzinach.

Cechy radia:

- błyskawiczny przekaz, łatwość w dotarciu do odbiorcy

- łatwość recepcji - można je słuchać w dowolnym czasie i miejscu

- absorbuje nas mniej, niż telewizja (absorbuje tylko słuch)

- to główne źródło wiadomości społeczno-politycznych i innych

- daje poczucie BEZPOŚREDNIOŚCI I SPONTANICZNOŚCI

Funkcje (zadania) radia:

- dostarcza informacji o bieżących wydarzeniach

- przekaźnik sztuki (muzyki i literatury), kształtuje gusty artystyczne (muzyczne i literackie)

- nośnik specyficznej sztuki radiowej (audycje), kształtuje wyobraźnię słuchaczy

Rodzaje audycji radiowych:- informacyjne- edukacyjne- rozrywkowe

"Popularyzacja nauki i techniki to działalność niszowa. Nie jest prosto przekonać innych, że to dobry pomysł na radio. Z naszych doświadczeń wynika jednak, że warto przecierać szlaki" - mówi Jarosław Dalecki.

Opracowanie: Ula, Martyna

PROPAGANDA

Świadome oddziaływanie na jednostkę lub grupę odbiorców przez stałe, systematyczne, jednolite rozpowszechnianie danych poglądów, haseł, idei, przekonań za pomocy środków perswazji intelektualnej i emocjonalnej (np. gesty, skojarzenia, symbole, słowa, mimikę twarzy) w celu pozyskania zwolenników i nakłonienie ich do pożądanych zachowań z punktu widzenia nadawcy propagandy. Jest szerzeniem, krzewieniem, zaszczepianiem idei zwłaszcza poglądów religijnych, politycznych, społecznych oraz symboli i haseł. Propaganda to świadome i celowe sterowanie masowymi postawami, zachowaniami i poglądami.

Źródła:

Opracowanie: Katarzyna Zawada, Magdalenia Kurpiarz

PREZENTACJA MULTIMEDIALNA

Metoda prezentowania informacji za pomocą komputera, łącząca elementy audiowizualne, takie jak tekst, dziwię i grafika (nieruchome obrazy, animacje komputerowe i zdigitalizowany obraz wideo.

Dokument utworzony w programie PowerPoint składający się przede wszystkim z zestawu slajdów; dodatkowo może zawierać także zestaw notatek wspomagających wykład prelegenta, materiały dla słuchaczy oraz parametry komputerowego pokazu slajdów i opcje drukowania poszczególnych składowych prezentacji.

Forma wypowiedzi publicznej lub społecznej z wykorzystaniem projektora multimedialnego,  treść wykłady jest ilustrowana elementami multimedialnymi, takimi jak: rysunki, zdjęcia,  dźwięki i obrazy (animacje, filmy). Jest formą audiowizualną prezentowania wykładów (pobudzają nie tylko zmysł słuchu ale także i wzroku), referatów i komunikatów na konferencjach naukowych jak i wprowadzenia do dyskusji. Prezentacja multimedialna jest doskonałym sposobem przekazania informacji. Wiadomo, że obraz trafia do odbiorców i jest zapamiętywany dużo szybciej niż dźwięk. A gdy połączymy te obie formy przekazu otrzymamy doskonałe narzędzie, skuteczne a jednocześnie proste. Prezentacja multimedialna to doskonałe wzbogacenie każdego wystąpienia publicznego. Czyniąca wystąpienie bardziej ciekawszym i efektywnym.

Opracowanie: Ewa Stręk, Karolina Bracik

KOMPUTER

Szybki rozwój technologii komputerowej spowodował, że zaczęto interesować sie nim jako narzędziem pracy dydaktycznej. Okazało się, że komputer można wykorzystać także do gromadzenia, prezentowania, przetwarzania i generowania informacji, bezpośrednio przydatnych w pracy dydaktycznej, zwłaszcza w zakresie oceny wyników oraz przebiegu procesu nauczania- uczenia się. Obecnie uważa się komputer za syntezę, a w wielu zagadnieniach nawet jako poszerzenie zakresu działania mediów dydaktycznych.

Do celów dydaktycznych można wykorzystywać następujące możliwości komputera:

Na bazie tych możliwości stworzono kilka systemów, w których bierze się pod uwagę możliwości komputera jako nowoczesnego narzędzia kształcenia. Systemy te wykorzystują głębokie przewartościowania dotychczasowych technologii kształcenia, które ewoluują w kierunku wielopoziomowości i zróżnicowania form kształcenia oraz powodują zmiany strukturalne w przekazywanych treściach. Istota tych zmian leży w działaniu samego komputera jak i zjawisk, które on wywołuje. Tak, więc nowoczesny model edukacji musi uwzględnić całe spektrum możliwości wykorzystania komputera w różnych dziedzinach aktywności człowieka.

Upowszechnienie się technologii informatycznej wywiera ogromny wpływ na szkoły i przebiegający w nich proces kształcenia. Podstawowym problemem staje się umiejętne wkomponowanie komputera jako narzędzia i metody w treści kształcenia, które uczeń powinien opanować.

Nowy model edukacji powinien lepiej przystawać do szybko zmieniającej się rzeczywistości, dlatego pamięciowe opanowywanie wiadomości zastąpione powinno być opanowaniem metod wyszukiwania, gromadzenia i analizy informacji. Pozwoli to na efektywniejsze przygotowanie człowieka do funkcjonowania we współczesnym świecie.

Kompleksowe wykorzystanie komputera w szkole wymaga przyjęcia nowych założeń zarówno organizacyjnych, jak i treściowych. Nie wystarczy, że wyposażymy nauczyciela w wiedzę i umiejętności wykorzystania programów komputerowych. Znacznie ważniejsze będzie nauczenie go twórczego zastosowania tych programów w procesie kształcenia. Dużego znaczenia nabierają czynności związane z projektowaniem zajęć.

Programy prezentacyjne wymagają nie tyle coraz większej wiedzy informatycznej , ile wiedzy z zakresu dydaktyki, psychologii ucznia oraz socjologii wychowania. Ważny stanie się pomysł oparty na twórczym działaniu. Na miejscu tradycyjnego nauczyciela powinien pojawić się kompetentny animator wskazujący grogi do wiedzy. Główne jego działania koncentrować się będą na wykształceniu u uczniów umiejętności poruszania się w gąszczu informacji, wybieraniu wiadomości wartościowych, ukazywanie struktury i hierarchiczności wiedzy. Wykorzystanie nowych mediów w procesie uczenia się i nauczania pozwala na syntezę wizualną, słuchową i dotykową.

Pozwala promować myślenie twórcze, które zacznie przenikać wszystkie aspekty uczenia się dziecka.

Źródła: Gajda J., Juszczyk S., Siemieniecki B. i Wenta K., Edukacja Medialna, Toruń 2004

Opracowanie: Zuzanna Florczak

POCZĄTEK KINA

Dokładnie w 1895r., bracia Lumiere skonstruowali kinematograf.

Ich urządzenie pozwalało zarówno na kręcenie , jak i wyświetlanie filmów.

Pierwszy publiczny seans odbył się 8 grudnia w Paryżu. Jak nie trudno sobie wyobrazić kino bardzo szybko zyskało duże grono zwoleników.

W 1906r. została wprowadzona technika filmu animowanego przez Amerykanina J.S. Blackton'a. Technika ta polegała na wykonywaniu serii zdjęć rysunków kukiełek w poszczególnych fazach ruchu. W ten oto sposób Blackton dał początek nowemu gatunkowi w kinematografii.

W dzisiejszej dobie techniki kino i film oprócz swojej podstawowej funkcji relaksacyjnej, zaczyna poszerzać swoje granice i wchodzić na inne obszary tj. edukacja. Obecne tempo życia i szybki dostęp do informacji wywiera zmiany w metodach kształcenia. Chcą wprowadzić w zajęcia szkolne więcej twórczości i tym samym wyeliminować rutynę sięgamy po dostępne nam pomoce naukowe. Bardzo popularne filmy naukowe i edukacyjne są świetnym rozwiązaniem na przeprowadzenie zajęć. Dzięki wizualizacji, jesteśmy w stanie w prosty i szybki sposób zobrazować uczniom, dany temat. Należy jednak pamiętać, by w sposób rozsądny korzystać z multimediów- bez przesadnego nadużywania ich, może to bowiem spowodować odmienny rezultat, od tego który zamierzaliśmy osiągnąć.

Film jest świetnym środkiem przekazu, ponieważ przy jego odbiorze zaangażowane są zarówno receptory wzrokowe jak i słuchowe, dzięki czemu łatwiej zapamiętujemy dane.

Opracowanie:

SPOŁECZEŃSTWO INFORMACYJNE

(SPOŁECZEŃSTWO SIECI, SPOŁECZEŃSTWO WIEDZY, SPOŁECZEŃSTWO KOMUNIKACJI)

Twórcą tego pojęcia był socjolog japoński T. Umesamo, który po raz pierwszy użył tego sformułowania w 1963roku, natomiast w Europie za początek tworzenia społeczeństwa informacyjnego przyjmuje się rok 1994. Pojęcie to mimo że jest używane od dawna nie doczekało się powszechnie akceptowanej definicji, dlatego istnieje wiele określeń na ten termin. Społeczeństwo informacyjne jest kolejnym etapem rozwoju społecznego, po społeczeństwie przemysłowym. Nazywane jest ono również społeczeństwem post nowoczesnym, ponowoczesnym lub poprzemysłowym. To społeczeństwo, w którym informacja jest intensywnie wykorzystywana w życiu ekonomicznym, społecznym, kulturalnym i politycznym. Posiada ono bogate środki komunikacji i przetwarzania informacji będące podstawą większości dochodów narodowego oraz zapewniające źródło utrzymania większości ludzi. Wyznacznikami charakterystycznymi dla społeczeństwa informacyjnego są: informacja, wiedza, technologia, komunikacja, rozwój. Cechami charakterystycznymi społeczeństwa informacyjnego są: produkcja wysoko zaawansowanych technicznie urządzeń, przewaga gospodarki przemysłowej, społeczeństwo znacznie spolaryzowane, oraz rosnąca rola specjalistów i naukowców w strukturze zawodowej. Dzień 17 maja ustanowiony został Światowym Dniem Społeczeństwa Informacyjnego przez Zgromadzenie Ogólne ONZ.

Opracowanie:

Tablica interaktywna

Tablice interaktywne są bardzo popularne w Wielkiej Brytanii, USA, a ostatnio także w Europie. Wyglądem przypominają zwykłe tablice, które znajdują się w każdej szkolnej klasie, auli czy sali konferencyjnej, a jednak dzięki możliwości łączenia działań nauczycieli i uczniów jedna tablica interaktywna może niekiedy zastąpić pracownię komputerową. Tablica interaktywna posiada funkcje, którymi nie dysponują inne środki, np. wczytywanie notatek z tablicy do pamięci komputera, odtwarzanie filmów z możliwością wykonywania notatek bezpośrednio na pojedynczych kadrach, praca z aplikacjami komputerowymi na powierzchni tablicy. Wykorzystując wymienione udogodnienia ta nowoczesna pomoc dydaktyczna ułatwia łączenie tradycyjnego wykładu z prezentacją materiałów multimedialnych, jakimi dysponuje nauczyciel.

W jaki sposób działa tablica interaktywna? Moduł elektroniczny zbiera dane o położeniu pisaka względem tablicy i dane te wysyła do komputera. W zależności od miejsca położenia pisaka, trybu pracy oraz akcji wywołanej pisakiem następuje określone zdarzenie, a obraz zachodzących zmian, dzięki projektorowi multimedialnemu, rzucany jest na tablicę.

Tablice interaktywne komunikują się z komputerem używając do połączenia podczerwieni lub technologii Bluetooth, która obecnie staje się standardem. Kierując się wyborem tablicy interaktywnej, szczególną uwagę należy zwrócić na wersję językową oprogramowania oraz możliwość zainstalowania go na kilku komputerach, co umożliwi tworzenie plików tablicowych na więcej niż jednym komputerze oraz współpracę z innymi tablicami interaktywnymi.

Społeczeństwo informacyjne-

(inne nazwy: społeczeństwo wiedzy, komunikacji, ponowoczesne, poprzemysłowe) Twórcą który wprowadził to pojęcie w roku 1963 był japończyk, Tadao Umesao. Za początek tworzenia społeczeństwa informacyjnego w Europie uznaje się rok 1994. Został wtedy opublikowany Raport Bangemanna (Europa i Społeczeństwo Globalnej Informacji. Zalecenia dla Rady Europy). Raport stał się przyczyną publicznej debaty na temat społeczeństwa informacyjnego. Zaproponowano w nim 10 inicjatyw w celu rozwoju nowoczesnych technik teleinformacyjnych.

Teorie rozwoju społecznego przedstawiają społeczeństwo informacyjne jako kolejny etap rozwoju społecznego, po społeczeństwie przemysłowym. Z punktu widzenia społecznego podziału pracy, społeczeństwem informacyjnym jest zbiorowość, w której większość spośród zawodowo czynnych, zatrudnionych jest przy przetwarzaniu informacji. Ludzi tych można opisać jako kierujących się zdobywaniem coraz to nowych doświadczeń, bogatą wyobraźnią, otwarciem na coraz to szersze obszary wiedzy i informacji. Warte podkreślenia jest to, że nie zamykają sposobów swoich poszukiwań do jednej formy a szukają w różnych źródłach (internet, książki, biblioteki, bazują na doświadczeniach i wiedzy mądrzejszych i starszych ludzi) - współpracują z ludźmi różnych narodów i kultur.

Właściwości społeczeństwa informacyjnego:

-Wytwarzanie informacji - masowy charakter generowanych informacji, masowe zapotrzebowanie na informację i masowy sposób wykorzystywana informacji.

-Przechowywanie informacji - techniczne możliwości gromadzenia i nieograniczonego magazynowania informacji.

-Przetwarzanie informacji - opracowywanie technologii i standardów umożliwiających m.in. ujednolicony opis i wymianę informacji.

-Przekazywanie informacji - przekazywanie informacji bez względu na czas i przestrzeń.

-Pobieranie informacji - możliwość odbierania informacji przez wszystkich zainteresowanych.

-Wykorzystywanie informacji - powszechne, otwarte i nielimitowane korzystanie z internetu jako źródła informacji.

Funkcje społeczeństwa informacyjnego:

-Edukacyjna - upowszechnienie wiedzy naukowej oraz uświadamianie znaczenia podnoszenia kwalifikacji.

-Komunikacyjna - Społeczeństwo informacyjne ma za zadanie stworzenie możliwości komunikowania się wielu różnorodnych grup w obrębie całości społeczeństwa globalnego.

-Socjalizacyjna i aktywizująca - mobilizacja osób czasowo lub stale wyłączonych z możliwości swobodnego funkcjonowania społeczeństwa. Cechuje się także wykonywaniem zawodu bez konieczności wychodzenia z domu i aktywizacją niepełnosprawnych.

-Partycypacyjna - możliwość prowadzenia debat i głosowania w internecie.

-Organizatorska - tworzenie warunków konkurencyjności na rynku.

-Ochronna i kontrolna - stworzenie mechanizmów obrony obywateli i instytucji przed wirtualną przestępczością.

Kluczem do transformacji dzisiejszego społeczeństwa do społeczeństwa wiedzy jest edukacja, i to edukacja przez całe życie. Dzisiaj nikt, na żadnych studiach nie może w młodości pozyskać dość wiedzy, aby starczyła mu na całe życie. Wiedza przyrasta w takim tempie, świat staje się tak skomplikowany, zróżnicowany i współzależny, że uczyć się trzeba przez całe życie i to w dużej proporcji czasu, jaki ludzie mają do dyspozycji. Ktoś, kto tego nie zrozumie, nie nadąży za rozwojem społeczeństwa wiedzy i w konsekwencji znajdzie się na jego marginesie - wśród wykluczonych.

Komunikacja w edukacji

Komunikacja w edukacji - to wzajemne przekazywanie informacji pojęć, idei, uczuć, umiejętności itp., za pomocą symboli tworzonych przez słowa, dźwięki, obrazy, czy dotyk miedzy nauczycielem a uczniem. Jest niezbędna do prawidłowej relacji i przeprowadzenia sprawnej i efektywnych zajęć ,z których uczeń wyniesie jak najwięcej.

WARUNKI NIEZBĘDNE DLA ZAISTNIENIA AKTU KOMUNIKACJI:

informacja zostanie przekazana w języku zrozumiałym dla obu komunikujących się stron,

zaistnieje skuteczny nośnik tej informacji,

przekaz pozostanie czysty od zniekształceń przez czynniki zewnętrzne (tzw. szum),

przekaz spotka się z odbiorem,

informacja w założeniu będzie przeznaczona dla danego odbiorcy.

BLOKADY KOMUNIKACYJNE:

Nakazywanie, rozkazywanie, komenderowanie; Ostrzeganie, straszenie, grożenie. Moralizowanie: „powinieneś", głoszenie kazań. Dawanie rad, proponowanie rozwiązań: „gdybyś...", sugerowanie. Pouczanie, robienie wykładu, logiczne argumentowanie Osądzanie, krytykowanie (dezaprobata, potępienie). Ośmieszanie, wymyślanie. Orzekanie, interpretowanie, analizowanie Chwalenie (oceny pozytywne). Pocieszanie, uspakajanie, współczucie Wypytywanie. Zasypywanie pytaniami blokuje, ogranicza Odwracanie uwagi, dowcipkowanie, sarkazm Zakłócenia komunikacji z osobami bliskimi Zaprzeczanie Usunięcie - usuniecie części komunikatu Niespójne komunikaty

ogólne zasady decydujące o efektywnym porozumieniu:

ilość - tyle informacji, ile oczekuje uczeń i jest wstanie zapisać i przyswoić

jakość - treść i forma wypowiedzi dostosowana do poziomu rozwoju i wiedzy rozmówcy

Błędy pedagoga w komunikowaniu sie

Błędy ucznia w komunikowaniu się

Zbyt trudny język dla ucznia, za duza liczba pytan retorycznych, metafor.

Zbyt szybkie mowienie, bądź zbyt wolne

Zbyt duża gestykulacja( chodzenie

Nie przemyślany sposób przekazania informacji.

Sluchanie wybiorcze, problem ze skupieniem uwagi

Zajmowanie się rozmowa z kolega, rysowaniem stukaniem długopisu, patrzenie w okno

brak zainteresowania

  • negatywny stosunek do rozmówcy,

Źródła: opracowanie własne

Rady - jak likwidować bariery komunikacji

nie oceniaj, nie uogólniaj, nie interpretuj, nie dawaj "dobrych rad”;

dbaj o prostotę i przejrzystość języka;

uważnie słuchaj drugiej strony i potwierdzaj, że to robisz;

unikaj "gadulstwa", stosuj zasadę: minimum słów - maksimum treści;

unikaj wszystkiego, co mogłoby rozmówcę zniechęcić lub wywołać w nim poczucie zagrożenia (np. słuchanie w milczeniu z "kamienną twarzą", unikanie kontaktu wzrokowego, sprawdzaj, czy jesteś dobrze rozumiany).

9


Wyszukiwarka