AKCEPTUJĘ

.......................

KARTA PRACY

kierownika punktu amunicyjnego

ZAGADNIENIE: PEŁNIENIE OBOWIĄZKÓW I ZADAŃ KIEROWNIKA PUNKTU

AMUNICYJNEGO PODCZAS RZUTU GRANATEM ĆWICZEBNYM.

CZAS: 2x45 minut.

POTRZEBY MATERIAŁOWE:

• zapalnik UZRGM ćwiczebny

• ładunek błysk-dym

• skrzynka drewniana lub metalowa z zamknięciem

• instrukcja PSBS 2005 z uzupełnieniem nr 1

WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:

Podczas ćwiczeń w rzucaniu ręcznymi granatami bojowymi należy kierować się ustaleniami zawartymi w obowiązujących instrukcjach granatów ręcznych oraz przestrzegać następujących zasad bezpieczeństwa:

1. Bezwzględnego obowiązku dokładnego przejrzenia granatów i zapalników bojowych przez kierownika punktu wydawania granatów i kierownika punktu wydawania zapalników przed wydaniem ich żołnierzom. Podczas przeglądu należy zwrócić uwagę, czy: skorupa granatu nie ma pęknięć lub rdzy, kadłub zapalnika nie jest zanieczyszczony i nie ma wgłębień, zapalnik jest czysty, nie zardzewiały lub pęknięty, końce zawleczki są zgięte i nie mają pęknięć na zgięciach.

2. Zdania uszkodzonych granatów i zapalników służbie uzbrojenia w celu ich zniszczenia w razie stwierdzenia powyżej wymienionych uszkodzeń;

3. Wydawania szkolonym granatów i zapalników bezpośrednio przed wykonaniem rzutu;

4. Przenoszenia wyłącznie nieuzbrojonych granatów (oddzielnie zapalnik - oddzielnie granat);

5. Dokonanie rozbrojenia granatu (z niewyciągnięta zawleczką), który z jakichkolwiek przyczyn nie został rzucony, odbywa się tylko na wyraźny rozkaz i pod bezpośrednim nadzorem kierownika ćwiczenia.

Kategorycznie zabrania się:

1. wydawania granatów bojowych żołnierzom nie przeszkolonym w rzucie granatem;

2. używania niesprawnych granatów i zapalników;

3. transportowania granatów bojowych i zapalników bez skrzyń, rozbierania i usuwania niesprawności, podwieszania za kółko zawleczki lub wkładania dźwigni spustowej za pas;

4. rzucania granatami bojowymi przez dwóch lub większą liczbę żołnierzy jednocześnie;

5. rozbrajania granatów bojowych, jeżeli nie zostały one rzucone - rozbrojenia dokonuje się jedynie

w tym przypadku, jeżeli nie wyciągnięto z zapalnika zawleczki, na wyraźny rozkaz pod ścisłym nadzorem kierownika ćwiczenia lub specjalisty służby uzbrojenia.

Żołnierze przebywający w strefie wzmożonego hałasu muszą postępować zgodnie z przepisami bezpieczeństwa o ochronie słuchu.

PRZEBIEG SZKOLENIA

Lp.	Zagadnienia i czynności instruktora	Czas w min.
1	- zagadnienie: Pełnienie obowiązków i zadań kierownika punktu amunicyjnego podczas rzutu granatem ręcznym. - cel: Gospodarka i nadzór nad środkami bojowymi podczas rzutu granatem ręcznym.
2	Kierownika punktu amunicyjnego wyznacza się spośród podoficerów ćwiczących pododdziałów. Jest on zobowiązany: znać zasady obchodzenia się z środkami bojowymi; sprawdzić zgodność liczby i rodzajów środków bojowych przewidzianych do szajęć; przestrzegać zasad bezpieczeństwa w punkcie amunicyjnym; wydawać /na sygnał kierownika rzutu granatem/ środki bojowe, w ilościach odpowiadających warunkom ćwiczenia; prowadzić ewidencję wydawania i rozliczania środków bojowych; utrzymywać porządek i dyscyplinę w punkcie amunicyjnym; po zakończeniu zajęć rozliczyć się z środków bojowych i złożyć meldunek kierownikowi zajęć. Podczas ćwiczenia z rzutu granatem ćwiczebnym obowiązuje następujący porządek: kierownik ćwiczenia sprawdza, czy szkoleni znają warunki ćwiczenia, zasady bezpieczeństwa oraz obchodzenia się z granatami, po czym zapoznaje ich z przebiegiem ćwiczenia (rozmieszczeniem punktów i stanowisk na rzutni granatów - załącznik nr 7 - oraz przedstawia sposób zachowania się na rzutni); pododdział wprowadza się do schronu (którego nie wolno opuszczać bez rozkazu kierownika ćwiczenia), kierownik ćwiczenia wyznacza kierownika schronu (np. dowódcę plutonu) odpowiedzialnego za przestrzeganie ustalonego porządku na rzutni i warunków bezpieczeństwa; po osiągnięciu gotowości do rzutów na przedpiersiu okopu lub na wozie bojowym, z którego prowadzi się rzut, ustawia się czerwoną chorągiew; na komendę kierownika ćwiczenia (dwa sygnały dźwiękowe gwizdkiem - starszy schronu podają komendę “szer. Kowalski do punktu amunicyjnego - naprzód”) szkolony udaje się do punktu wydawania granatów, odbiera granat i samodzielnie przechodzi do punktu wydawania zapalników. Po pobraniu zapalnika udaje się na SO do kierownika ćwiczenia, kolejny szkolony po pobraniu granatu i zapalnika ( na komendę kierownika punktu “do punktu wyczekiwania - naprzód”) znajduje się w punkcie wyczekiwania - kierownik punktu czerwoną chorągiewką sygnalizuje obecność szkolonego na punkcie - (pozostali szkoleni znajdują się w schronie); szkolony z punktu wyczekiwania na komendą kierownika punktu “na stanowisko ogniowe - naprzód” udaje się na SO. W tym czasie kierownik schronu nakazuje kolejnemu szkolonemu udać się na punkt wydawania granatów (punkt amunicyjny). Kierownik ćwiczenia po dokonaniu sprawdzenia czy we wszystkich punktach znajdują się szkoleni - czerwone chorągiewki w górze- rozpoczyna szkolenie; granaty uzbraja się tylko na SO pod bezpośrednim nadzorem kierownika ćwiczenia na komendę „Przygotować granat”; na komendę kierownika ćwiczenia (poprzedzoną jednym sygnałem dźwiękowy gwizdkiem - rozpoczęcie rzutu) „do atakującej piechoty, granatem - ognia” szkolony wykonuje rzut. Natychmiast po rzucie szkolony i kierownik ćwiczenia chronią się za przednią ścianą SO; po wybuchu kierownik ćwiczenia daje sygnał dwa sygnały dźwiękowe gwizdkiem (ukończenie rzutu) oraz podaje komendę dla szkolonego „do punktu obserwacyjnego - naprzód”. Rzucający granatem udaje się na PO, skąd obserwować będzie wybuch granatu przez peryskop. Szkolony, który przebywał na PO (po sygnale kierownika ćwiczenia „dwa gwizdki”) samodzielnie udaje się do schronu - kierownik schronu czerwoną chorągiewką sygnalizuje przybycie kolejnego szkolonego.
3	W celu przeciwdziałania wypadkom z bronią, zjawiskom zaboru namunicji i środków pozoracji pola walki należy: -w czasie zajęć programowych z użyciem środków bojowych ( lub środków pozoracji pola walki) i strzelań prowadzić ,,listę wydawania środków bojowych”, na której otrzymujący (strzelający) kwituje własnoręcznym podpisem fakt otrzymania określonej liczby środków (nabojów, granatów, petard, kostek trotylu itp.). Listę traktować jako załącznik do określonego zapotrzebowania; - po karzdym zagubieniu łusek podczas strzelania należy sporządzić protokół zagubienia łusek, - przyjąć zasadę, że środki bojowe oraz pozorowania pola wealki, których parametry konstrukcyjne (sposób wykorzystania) uniemożliwiają dokładne rozliczenie ich zużycia, wydawane są wyłącznie żołnierzom zawodowym. Nie dotyczy to środków bojowych i pozorowania pola walki, po wykorzystaniu których zostają charakterystyczne elementy, dający 100% pewności, że środki te zostały zużyte, a nie przywłaszczone ( np. zawleczki petard tarciowych, zawleczki i obudowy HLZ-1000 (500), łuski od 26mm nb. oświetlających i sygnałowych. -rozliczenie amunicji i środków pozoracji pola walki dokonuje szef pododdziału (kierownik punktu amunicyjnego), po zajęciach dziennych - tego samego dnia, po zajęciach nocnych - w dniu następnym w godzinach rannych. W trakcie pobytu na poligonie rozliczać się tego samego dnia w magazynie oddziałowym bez względu na porę dnia.
4	Po zakończeniu strzelania rozliczyć się z amunicją i złożyć meldunek kierownikowi strzelania.

OPRACOWAŁ

Chor. Krzysztof Kąpiński

---