KUKURYDZA (Zea mays)
Kukurydza jest ciepłolubną rośliną jednoroczną, mogącą dorastać do ponad metra wysokości. Kukurydza jest bardzo zdrowa - jedna kolba słodkiej, gotowanej kukurydzy dostarcza zaledwie 90 kcal, dużo zaś błonnika pokarmowego i potasu. Jest cennym źródłem selenu, witaminy E, b-karotenu, może być stosowana w diecie bezglutenowej. Jest łatwa w uprawie, nie toleruje jednak przymrozków. Uprawiać możemy kukurydzę cukrową, której kolby spożywamy na surowo lub po ugotowaniu, oraz kukurydzę pękającą, z której można robić popularny popcorn.
Uprawa
Kukurydzę możemy uprawiać z siewu wprost na grządkę lub z rozsady. Warzywo to wymaga gleby próchniczej, ciepłej, przepuszczalnej, o pH od 6,0 do 6,5. Na glebach słabszych na około dwa tygodnie przed siewem warto zastosować nawóz mineralny (np. Azofoskę lub Fructus). Wysiew do gruntu kukurydzy cukrowej możemy przeprowadzać przez cały maj. Kukurydzę pękającą należy wysiać jak najwcześniej, tj. w pierwszej połowie maja. Nasiona umieszczamy w glebie na głębokości około 4 cm. Aby zapewnić dobre zapylenie i pełne kolby najlepiej sadzić kukurydzę w blokach po kilkanaście w rozstawie około 30 cm.
Jeżeli mieszkamy na obszarach gdzie wiosna przychodzi późno, a zależy nam na wczesnych plonach, możemy uprawiać kukurydzę z rozsady. Rozsadę, przygotowaną najlepiej w wielodoniczkach, wysadzamy po upływie 3 do 4 tygodni.
Zabiegi pielęgnacyjne w czasie wegetacji ograniczają się głównie do odchwaszczania (aby nie uszkodzić korzeni roślin nie powinno się motyczyć zbyt głęboko) i nawadniania w czasie suchej i gorącej pogody (największe zapotrzebowanie na wodę występuje w okresie kwitnienia i dorastania kolb). Kiedy rośliny wytworzą po sześć do siedmiu liści, warto wykonać nawożenie pogłówne saletrą amonową.
W przypadku kukurydzy cukrowej ważne jest przeprowadzenie zbioru w odpowiednim terminie. Zbiory przeprowadzamy gdy końce "nitek" wyrastających z kolby są suche i brązowe, a po przekłuciu ziarnek wypływa z nich mleczny sok (fot. z prawej). Gdy sok jest wodnisty, ze zbiorem trzeba jeszcze poczekać, a gdy sok okaże się ziemisty - niestety kolby są już przejrzałe. Kolb nie należy przechowywać, najlepiej smakują świeże, spożywane bezpośrednio bo zebraniu.
Kukurydzę pękającą zbieramy we wrześniu, gdy ziarniaki są suche i twarde, a liście okrywające kolby - całkowicie suche.
Odmiany polecane do uprawy amatorskiej
Z pośród odmian kukurydzy cukrowej do uprawy amatorskiej na działkach najlepiej nadają się odmiany mieszańcowe, oznaczone symbolem F1. Kolby odmian bardzo słodkich, takich jak Candle możemy przechowywać w niskiej temperaturze (nieco powyżej 0°C) przez okres do 2 tygodni, nadają się również do mrożenia. Wspomniana odmiana jest odmianą wczesną, osiągającą do 140 cm wysokości, wytwarzającą duże kolby, o długości do 20 cm.
Z pośród odmian kukurydzy pękającej polecamy typowo amatorskie odmiany, takie jak Płomyk i Perłowa. Obie odmiany wytwarzają kolby długości około 12 cm i charakteryzują się dobrą zdolnością do pękania. Wymagają uprawy w większym zagęszczeniu.
1
Wyszukiwarka